In Depot: een jubileum in de textiel, de relieken van een voorbije tijd

Lange dienstverbanden waren bepaald geen uitzondering. Dat blijkt wel uit het feit dat de MuseumFabriek in Enschede niets meer krijgt aangeboden dan oorkondes voor jubilea. Na het overlijden van opa of oma wordt een huis opgeruimd en waar moet je dan heen met zo’n ding? Heeft al die jaren in het trapportaal gehangen. Weggooien is ook zo wat…

Confectie en maatwerk

Bedenk daarbij dat de hoogtijdagen van de Twentse textielindustrie niet zo heel lang duurden. Twee, twee-en-eenhalve generaties vulden dagelijks met tienduizenden tegelijk de fabriekshallen, daarna was het voorbij. Het moet evengoed tot een hoop jubilea hebben geleid.

Die oorkondes waren confectie, zouden we tegenwoordig zeggen: een sjabloon van een fabriek met een sierrand eromheen, waarop de noodzakelijke bijzonderheden werden bijgedrukt. Of geschreven, maar dan wel in schoonschrift of gecalligrafeerd. Piet Puk, 25-jarig dienstverband, 15 november 1962. Met een handtekening van de directeur.

Dat geldt niet voor de jubileumborden, waarvan er een wandvol in de MuseumFabriek te vinden zijn. Die zijn handbeschilderd. Wanneer wie bij welke fabriek nou een bord of een oorkonde kreeg, is niet helemaal duidelijk.

Trots op de vooruitgang

De afbeeldingen ademen trots. Op de fabriek, op de vooruitgang, op de welvaart die rokende schoorstenen de stad en de streek brachten. Dat is met de teksten niet anders. Ronkend zijn ze, zonder al te uitbundig te worden. Gepaste trots en dank. Niet overdrijven.

Oorkonde, uitgereikt aan P.A. Brugman na een 40-jarig dienstverband waarin hij met veel ijver en plichtsbetrachting tot bloei onzer N.V. heeft meegewerkt.

Was getekend: 1967, Gebr. Van Heek N.V. De bloei van de N.V. was in die tijd wel voorbij, maar toch…