Op de opening van de vernieuwde Drienerbeek in hartje Hengelo en de onthulling van een kunstwerk dat verwijst naar een watermolen die daar ooit stond, kwamen donderdagavond tientallen genodigden af. De sfeervolle bijeenkomst eindigde met een domper, toen duidelijk werd dat het pad binnenkort al weer dichtgaat, omdat de veiligheid van wandelaars in het geding is, als straks begonnen wordt met de bouw van appartementen op de naastgelegen kavel.
Maar eerst het goede nieuws. Driehonderd jaar lang stond er een watermolen langs de Drienerbeek, nog geen honderd meter van de plek waar nu het Badhuis omhoog torent. De molen is te zien op oude kaarten, maar pas vorig jaar september werd onomstotelijk bewezen dat-ie er echt gestaan heeft. Bij werkzaamheden aan de beek werden restanten aangetroffen. "We wisten dat-ie er gestaan had, maar zo'n bevestiging maakt het helemaal af", aldus Museum Hengelo-vrijwilliger Hans Beerens.
Beerens ontwierp het informatiebord: "De molen was al te zien op de beroemde kaart van Nicolaas ten Have uit 1648. Voor het informatiebord dat nu onthuld is, heb ik als basis een kaart uit 1821 gebruikt. Daarop is de molen ook nog te zien. Op een volgende kaart van 1847 is-ie verdwenen. Daarop kun je opmaken dat de molen ergens begin negentiende eeuw is gesloopt."
De Drienerbeek tussen de Paul Krugerstraat en de Dr. Ariënsstraat is fors gerenoveerd. Over tientallen meter was de oever steeds verder aan het instorten en op verschillende plekken waren bomen en struiken zo aan het woekeren geslagen, dat de beek nauwelijks nog te zien was. Om de oevers te herstellen, heeft de aannemer een zogeheten 'keermuur' in de beek geplaats. Verder heeft de beek meer ruimte gekregen, zodat er minder wateroverlast ontstaat bij hevige buien. De omgeving van de beek is ingericht met bomen, struiken, vlonders en een wandelpad. "Het is een echte verrijking voor de binnenstad", aldus menig bezoeker van de opening donderdagavond.
Als gepassioneerde erfgoedvrijwilliger was Beerens opgetogen met de vondst in september vorig jaar van de resten: "Mijn vrouw Ellen had daarvoor al met een daarvoor bestemde stok geprikt op plekken langs de beek waar de aannemer aan het graven was. Ze vond toen niks. Zo gaat dat: als je zoekt, vind je niks, maar als je er even later niet op verdacht bent, stuit je op iets bijzonders. In dit geval overkwam dat de aannemer."
Aannemer Gerwers uit Tilligte stuitte op funderingspalen, een schot uit de schutsluis en een gemetselde klinkervloer. Ze bleken van de molen te zijn, die destijds toebehoorde aan Huis Hengelo, de bescheiden havezathe waaraan Hengelo zijn naam te danken heeft.
De oliemolen vermaalde onder andere lijnzaad tot lijnzaadolie, dat in vroeger tijden werd gebruikt voor bijvoorbeeld olieverf. De eigenaar van Huis Hengelo Adolf van Twickelo (1545-1591) heeft behalve deze molen ook een windmolen (waarnaar de Oude Molenweg is vernoemd) en een rosmolen laten bouwen. Een rosmolen wordt in beweging gezet met een ros oftewel een paard.
Er zijn meerdere funderingspalen gevonden. Eentje is opgegraven en krijgt, samen met een deel van het schot uit de schutsluis, na conservering een plek in Museum Hengelo.
Dan nu de domper. Want gaat het pad inderdaad op korte termijn weer dicht? Aard van Alsté, eigenaar van Domain vastgoed BV, het bedrijf dat zowel het Badhuis als de Ariënsschool heeft verbouwd tot woningen en ook de twee andere projecten naast het Badhuis gaat ontwikkelen, zegt van wel: "Wat ons betreft gaat het pad zo snel mogelijk weer dicht. Die afspraak hebben we met de gemeente."
In juni start de verkoop van de 29 appartementen die op de kavel naast het Badhuis worden gerealiseerd. Volgens Van Alsté wordt direct na de bouwvak met de bouw begonnen. De oplevering zal ergens begin 2027 zijn. Rond dezelfde tijd is de oplevering gepland van de 41 woningen die op het terrein van de naastgelegen voormalige Rijkskweekschool gaan verrijzen. Van Alsté: "Pas daarna kan het pad weer open wat ons betreft."
Joop Nijenhuis, die namens de gemeente Hengelo verantwoordelijk is voor bouwprojecten in de binnenstad, ziet het anders: "Het pad blijft voorlopig gewoon open. Dat is namelijk van de gemeente. In overleg met Domain Vastgoed en Waterschap Vechtstromen bepalen we wanneer we het gaan afsluiten."
Eerder liet een gemeentewoordvoerder al weten dat het pad tijdens de bouw wordt afgesloten uit veiligheidsoverwegingen: "Dat heeft te maken met de bouwveiligheid en met de sociale veiligheid. Je wilt daar geen mensen die daar in het donker dingen doen, die het daglicht niet kunnen verdragen. Daarbij komt dat het nu nog verhard is met grof puin. Als de bouw is afgerond, krijgt dat pad z'n definitieve verharding."
Hans Beerens en de andere erfgoedvrijwilligers kijken op van deze pijnlijke nabrander: "Je mag toch verwachten dat na zo'n openingshandeling de plaquette en het kunstwerk voor iedereen te bezichtingen blijven? Anders hadden we beter kunnen wachten met onze inspanningen tot na de bouw."
Beerens wil het woord 'amateurisme' niet in de mond nemen, maar hij is not amused: "Ga er maar vanuit dat wij dit nauwgezet blijven volgen en in actie komen als we vinden dat dat nodig is", besluit Beerens strijdvaardig.