Het was het eerste coronavaccin dat werd goedgekeurd door het Europees Medicijn Agentschap: dat van BioNTech/Pfizer. In de eerste maanden van 2021 werden de flesjes, met elk zes doses, over het land verdeeld. In april was Twente aan de beurt.
Het is recente geschiedenis. En geschiedenis met impact. Toch lijkt het bijna vergeten. Corona overspoelde de wereld, niemand wist precies wat dat betekende, regeringen troffen maatregelen, die leidden tot grote maatschappelijke onrust en een verdeeldheid die tot op de dag van vandaag voelbaar is. Begin 2024 ging een parlementaire enquête van start waarin de impact en effectiviteit van die coronamaatregelen tegen het licht worden gehouden. We zitten er nog middenin.
Dat is met de kennis van nu. In april 2021, toen de eerste flesjes vaccin en Enschede arriveerden, leefden we middenin die geschiedenis. Op het hoogtepunt, misschien wel. De eerste fase van de pandemie, waarin mensen voor elkaar gingen zorgen en er applaus klonk voor verzorgend personeel, was voorbij.
De waardering voor verpleegkundigen en verzorgenden was er nog steeds, maar het verzet zwol aan. Tegen maatregelen zoals de avondklok, maar ook tegen de aangekondigde vaccinaties. Of, liever gezegd: tegen de druk die mensen voelden om zich te laten vaccineren. Feitelijk was er geen sprake van een verplichting, maar wie niet meedeed kreeg te maken met forse inperkingen van vrijheden.
De eerste zending vaccins naar de Twentse GGD werd dan ook zorgvuldig voorbereid. Als was het een goudtransport. Niet zozeer vanwege de waarde die die flesjes vertegenwoordigden, als wel om de zorg voor protesten en acties van demonstranten langs de route.
Er was politiebegeleiding geregeld, de boel was afgezet, de facilitaire dienst van de gezondheidsdienst had de poorten opengezet zodat het transport meteen naar binnen kon. En er was een pad vrijgemaakt om de vracht vlot op de juiste plek in de kluis te kunnen zetten.
Lees verder onder de afbeelding.
Dat laatste was een tikje voorbarig. Bij die eerste Twentse zending ging het om een honderdtal flesjes vaccin. Dat was een doosje vol. Het tekent de situatie van destijds: dat coronatijdperk was er toch vooral ook een van onduidelijkheid.
Het flesje waaruit de eerste coronaprik in Twente werd gegeven, is in bezit van De MuseumFabriek. Er zijn vijf vaccins mee gezet, in plaats van zes. De eerste vaccinatie ging verkeerd; het was even wennen, allemaal.
Nadat het museum dat eerste flesje opnam in de collectie, is er ook een schenking aangenomen van een notoire tegenstander van de coronamaatregelen. Dat gaat om spandoeken, stickers, een wit demonstratiepak-met-masker en een protestbord.
Dat flesje en die uitingen van protest vertellen een verhaal waar we nog middenin zitten. Corona - in elk geval de maatregelen die destijds genomen werden - hebben delen van een samenleving waaruit dat ‘samen’ toch al aan het wegebben was, tot op het bot verdeeld.
Lees verder onder de afbeelding.
Die parlementaire enquêtecommissie komt naar verwachting in december volgend jaar met een eindrapport; het onderzoek duurt langer dan de pandemie zelf. En daarna moet de Tweede Kamer er nog wat van vinden. Al met al vertelt dat vaccinflesje een verhaal waarvan het einde nog lang niet geschreven is.
Elke week lichten collectiebeheerder Edwin Plokker en 1Twente-verslaggever Ernst Bergboer een object uit het depot van de Enschedese MuseumFabriek. Dat depot is een verhalen-kabinet: al die objecten vertellen stukjes Twentse geschiedenis - oeroud èn kakelvers. Meer zien en lezen? In het dossier op de website van 1Twente vind je alle afleveringen die tot nu toe verschenen zijn.