'HersenKronkels': Benjamin
Er is veel te doen om huisdieren tegenwoordig. Van de overvolle asielen met dieren die na de aanschaf in coronatijd zijn afgedankt, tot aan honden met te veel agressie. In Engeland willen ze het fokken van de Bully XL, een kruising tussen een Pitbull terriër en een Stafford, verbieden, nadat er twee dodelijke bijtincidenten waren.
In mijn buurt huizen veel ‘keffertjes’ (sorry, ik ken de soortnamen niet) en Labradoodles (dit ras is volgens mij van de laatste tijd). Honden die niet of nauwelijks agressief zijn en geen overlast bezorgen, tenminste niet voor mij.
Een herdershond in de stad is misschien ook niet altijd even handig, mede omdat de verschijning ervan vaak afschrikt. Zeker als hij al kwispelend op die kleine, wel aangesnoerde, hondjes afrent om te willen ruiken, snuffelen of spelen. Menig hondenbezitter neemt dan zelfs de Labradoodle ter bescherming op de arm.
Ik ontfermde me over pup Benjamin (‘Ben’) toen ik nog in mijn ouderlijk huis woonde, een voormalig boerderijtje, met ruimte op het erf. Om na de verhuizing naar de stad, mijn trouwe vriend ergens anders onder te brengen ging voor mij een brug te ver. Op het belendende veldje liet ik hem wel eens loslopen met een gebrek aan een hondenlosloopweide.
Wat me wel verbaasde, is dat constant mensen een poging deden om Ben (‘Wat een mooie, lieve hond’) te aaien op de meest onverwachte momenten. Ik denk nog steeds dat hij dat zag als een soort van bedreiging naar zijn baasje toe, die hem misschien wel te eenkennig heeft opgevoed. Het was misschien beter geweest met hem op cursus te gaan, al was het maar voor mezelf.
Hierbij wil ik nogmaals de mensen, die hij even met zijn tanden heeft laten merken (hij heeft nooit doorgebeten) zijn baasje te willen beschermen, mijn excuses aanbieden. Dat zal niet meer voorkomen. Dus hondenbezitters, ook met ‘keffertjes’ en Labradoodles, loop gerust langs, zonder angst. Van mijn hond zult u in ieder geval geen last meer hebben. Hij heeft onlangs zijn laatste adem uitgeblazen …
