'HersenKronkels': Gewoon een beetje minder
De gasvoorraden raken tjokvol, huishoudens blijven de thermostaat flink lager zetten. Zelfs Zonnepanelen raken in opspraak. En dan hebben we het nog niet eens over de komst van windmolens. Ik leef thuis op 16 graden met een fleece trui. ’s Avonds met een paar gevoerde ‘crocs’ aan mijn voeten en een extra vest.
Om mij heen plaatsen buren massaal zonnepanelen op hun dak, het stroomnet raakt overvol. Het is net als geld sparen op een bankrekening, als je energie terug wilt leveren moet je er bijna voor betalen. Dus zitten we in de kou, met die lelijke panelen op ons dak. Om nog meer geld te sparen, waarover we geen rente krijgen bij de banken, terwijl ze onze poen beleggen om er alleen maar rijker van te worden.
Om de natuur te redden zijn we massaal aan het ‘tegelwippen’ geslagen om onze tuin groener en het bioleven diverser te maken, met als gevolg nog meer slakken in de tuin, die we dan vervolgens weer met het nodige gif bestrijden. Want; het ging toch om de bijen en de vlinders?
Vraag maar aan de boeren die de strot worden omgedraaid, terwijl de meesten echt wel bereid zijn om te krimpen in hun veestapel en landbouwgrond in te ruilen tegen bloemrijk grasland voor de biodiversiteit. En ja, ook zij hebben te veel geproduceerd en met name geëxporteerd naar het buitenland. Maar hebben niet vooral wíj met zijn állen, gewoon te veel CO2 uitgestoten?
Dan is het niet zo moeilijk toch? Gewoon allemaal een beetje minder. Een beetje minder vlees eten en exporteren. Een beetje minder varkens en koeien. Een beetje minder autorijden, een beetje minder de verwarming omhoog.
Een beetje minder zonnepanelen op ons dak, maar liever gezamenlijk op een plek waar ze aan het zicht worden onttrokken. Dat geldt trouwens ook voor de windmolens. En een beetje minder tegels in de tuin met ruimte voor de bijen, vlinders én de slakken! Want ook zij hebben een functie in ecosysteem, net als al het zogenaamde onkruid; inclusief de brandnetels.
Over bestaanszekerheid, woningbouw en migratie ga ik niet. Noch over de doorrekeningen van het Centraal Plan Bureau, het CPB. Waar ik wel over ga is over mijn eigen dak, mijn eigen tuin, mijn eigen thermostaat, het gebruik van mijn eigen auto en mijn eigen voedingspatroon.
Bovendien gebruik ik noch mijn wasdroger, noch mijn afwasmachine en noch mijn strijkijzer. Wel mijn fleece, mijn warme ‘crocs’ en mijn warme huid die het ongestreken overhemdje zelf wel plooit. En ’s avonds het extra vest. Zetten we de verwarming toch wat eerder uit en gaan we gewoon een beetje minder laat naar bed. Moet je kijken wat dat bespaart…
