Gerrit Poort filmde de ramp: zoon Johnny staat er 25 jaar later op dezelfde plek bij stil

Samen met 112-fotograaf Jack Huygens beklimt Gerrit Poort op 13 mei 2000 het dak van het voormalig textielcomplex de Bamshoeve, dat op zo’n 150 meter afstand van S.E. Fireworks stond. “Mijn vader filmde al jaren voor de brandweer”, vertelt Johnny. “Zijn video’s werden gebruikt als studiemateriaal voor het Twentse korps.” Voor de Hengeloër was het dan ook geen verrassing dat zijn vader de brand ging filmen. “Ik was zeventien jaar en aan het werk op de markt in Hengelo, toen hoorde ik het nieuws. Hij nam zijn telefoon niet op. Dan maak je je wel zorgen.”

De knal

Poort en Huygens werden door de explosie tegen de dakopbouw geslagen, in dit geval een toren die vroeger als watertank diende. “Dat heeft hun leven gered, anders waren ze van het dak geslingerd.” De twee vrienden kwamen weer op de grond door aan het gebouw te gaan hangen en zichzelf op hoop van zegen te laten vallen op de beschadigde brandtrap. Zijn cameratas en bril bleven achter. “Mijn vader had een behoorlijk gat in zijn hoofd.”

Na enige tijd hoorde de familie dat Poort zich had gemeld bij het MST. “Daar zat het helemaal vol. We moesten hem meenemen naar het ziekenhuis in Hengelo.” Hoewel zijn camera volledig werd verwoest, overleefden de opnametapes het. De beelden gingen de hele wereld over.

Na de ramp

Gerrit Poort overleed december 2024 op 67-jarige leeftijd, na een lang ziekbed. “Het voelt extra bijzonder om hier 25 jaar later zelf te staan. Het komt wel binnen.” Johnny is bij de brandweer gegaan, ook al raadde zijn vader dat nadrukkelijk af. “Mijn vader zei altijd dat ik het niet moest doen. Hij had veel last van de ramp. Maandenlang, misschien wel jaren, was hij zichzelf niet. Na veel praten besloot hij zichzelf een spreekwoordelijke ‘schop onder de kont’ geven, om het zo af te sluiten. Dat is hem wel aardig gelukt.”