Zeventien vrienden gaan kaal uit solidariteit met zieke kameraad Willem uit Hengelo

De jongens kwamen samen op de boerderij van Kent, een van de vrienden. Daar maakte de tondeuse overuren. "Met deze actie willen we Willem steunen", legt Stan uit. "Het geeft Willem heel veel steun als we het met z'n allen doen. Dan is hij niet alleen."

Z'n maat Noah vult hem aan: ”Willem was erbij en ging als eerste kaal, daarna volgde de rest. Willem mocht helpen bij het kaalscheren van de jongens. Daar had-ie natuurlijk plezier aan, zoals het hoort. Wij trouwens ook."

Met spoed naar het ziekenhuis

Als je de club van achttien, met jongens uit Borne, Delden en Hengelo, amper twee maanden geleden had verteld dat ze nu allemaal kaal zouden zijn, hadden ze je stuk voor stuk niet geloofd. Dat het leven plotseling anders kan lopen, weten de jongemannen inmiddels helaas maar al te goed.

Willem vertelt er open over: "Drie weken voor de diagnose werd ik ziek. De klachten verergerden en ineens kreeg ik witte vingers en tenen en ze gingen ook tintelen." Willems moeder spoorde haar zoon aan om bloedonderzoek te laten doen. Pas toen hij zieker en zieker werd, liet hij zich toch maar eens prikken. De uitslag zou hij een paar dagen later krijgen. "Maar binnen een paar uur werd ik al gebeld. 'Je moet direct naar het ziekenhuis', zeiden ze. Daar hoorde ik dat het mis was: acute leukemie."

Willem kreeg chemokuren. De kans op haarverlies was groot. "'Zodra hij kaal wordt, dan wij ook', spraken we af", vertelt vriend Sepp. "Een paar jongens werken bij restaurant Kir Royal in Borne en overlegden het wel eerst even met hun werkgever. En een aantal van ons is best ijdel en twijfelde even, maa toch gingen ze overstag."

Volgens Daan zag hun nieuwe look er aanvankelijk niet uit. "Sommigen staat het beter dan anderen, die hebben er echt een hoofd voor. Vooral de jongens die iets gespierder zijn en donker haar hebben."

Koningsdag

Met gemillimeterde kapsels vierden de Groot Geschapen Gasten zaterdag Koningsdag. Daan: "Dat was geweldig. Iedereen aait je over de bol. Je ziet al je vrienden met een kaal hoofd. Iedereen uit elkaar houden, is echt onmogelijk op dit moment."

Willems moeder Esther lacht: "Jongens van dezelfde leeftijd in de regio die momenteel kaal zijn, krijgen de vraag: 'Ben jij ook een vriend van Willem? Die jongens hebben echt goud geleverd. Helemaal in de huidige 'ikke ikke ikke maatschappij'. Dit is echte vriendschap."

'Het is maar haar'

Niet alleen de kameraden, ook de werkgever van Willem ging voor een ultrakorte coupe. "Sinds Willem bij mij werkt, zijn we hele goede vrienden", zegt Morritz Jansen, eigenaar van cafetaria Wenderz in Delden. "Twee van zijn vrienden werken hier ook. Ik sloot me daarom bij de vriendenactie aan uit solidariteit."

De snackbareigenaar schrok zich 'de pleuris' toen Willem vertelde dat hij acute leukemie heeft. "Zo jong! Wat moet je dan doen als vrienden? Kaal gaan was op dat moment de beste steunbetuiging."

Drie kale mannen

Klanten kijken wel even raar op nu er ineens drie kale mannen achter de toonbank staan. "We worden soms niet eens herkend", zegt Morritz lachend. "Maar zodra ze de reden horen, is er alle begrip." Wel hoopt hij dat zijn donkere halflange krullen snel weer aangroeien. "Ach, het is maar haar hè", klinkt het nuchter. "Het gaat ook niet om ons maar om Willem."

'Snel moe'

Willem voelt zich niet ziek van de bijwerkingen van de behandelingen, zegt hij. "Wel ben ik snel moe. Als ik de trap oploop, ben ik al kapot, Maar ik hang nog niet boven de wc." Over de duur van het behandeltraject en het verloop, daarover kan hij weinig zeggen. "Dat bepalen de artsen op basis van elke bloeduitslag. Twee, drie keer in de week laat ik bloed prikken. Ik houd me daar ook niet mee bezig en probeer het per dag te bekijken."

Ondertussen bezoeken zijn vrienden Willem als het kan en wanneer hij zich goed voelt. "Met z'n allen zijn we er veel mee bezig. We zorgen er in elk geval wel voor dat Willem niets tekort komt."