Geen hoger beroep in ontslagzaak medewerker Enschedees klachtencommissariaat

De ontslagzaak werd politiek vanwege de samenhang met een onderzoek naar een specifieke groep bijstandsaanvragers, de zogenaamde ‘veelaanvragers’. Dat onderzoek werd gedaan door een medewerker van het klachtencommissariaat, die daarna in conflict kwam met de klachtencommissaris en het organisatieonderdeel dat verantwoordelijk is voor de uitvoerig van de bijstand.

Motivering voor ontslag afgewezen

De betreffende medewerker werd ziek en daarna uit functie gezet. Omdat ontslag tijdens ziekte niet zonder meer kan, stapte de gemeente naar de rechter. Die liet in haar uitspraak, na een hoorzitting in september vorig jaar, geen spaan heel van de motivering die de gemeente aandroeg voor ontslag, waarna de gemeente juridisch advies inwon en hoger beroep overwoog.

‘We willen ons richten op de toekomst’

Reden daarvoor was dat het college het 'op elementen oneens' was met de beslissing van de kantonrechter. In het besluit om af te zien van hoger beroep heeft B&W niet alleen juridische adviezen gewogen, maar is ook bij zichzelf te rade gegaan, zo staat in de brief aan de gemeenteraad.

Met deze beslissing moet de gemeente op zoek naar mogelijkheden voor herplaatsing van de betreffende medewerker. In haar verklaring lijkt het college te willen zoeken naar een oplossing: ‘In het belang van ons allen willen we ons richten op de toekomst. Het reeds na de uitspraak van de kantonrechter ingezette gesprek, zetten wij voort’.

Meer dan een personele kwestie

Het college herhaalt ook de handreiking aan de gemeenteraad die zij onlangs deed in een verhit debat: het college is 'bereid nadere toelichting te geven op de achtergronden en onze overwegingen tot nu toe'. Daarin speelt dat onderzoek naar veelaanvragers - en dan met name de manier waarop daarin is gehandeld en hoe de gemeenteraad daarover is geïnformeerd - een grote rol.

Ook dat erkent het college in haar verklaring. 'Eerder is ook in uw raad geconstateerd dat het hier weliswaar gaat om een arbeidsconflict maar één met meerdere elementen. Dit onderschrijven wij.'

De voorkeur van het college gaat uit naar bespreking met de raad in een bijeenkomst waarop geheimhouding rust - ‘Het gaat om een arbeidsconflict en dus personen’. De kwestie ligt precair.

Het proces van dat onderzoek naar Veelaanvragers, de nasleep daarvan en de vragen die dat oproept (en hoe die zijn beantwoord), gaan over de manier waarop ambtenaren en bestuurders handelen en horen thuis in een openbaar debat. Dat geldt niet voor personele kwesties. In dit geval zijn beide nauw met elkaar verweven.