Verzet tegen munitiedepot heeft ook voor verbinding gezorgd: 'We kunnen weer verder'

Leontien, die nu ruim anderhalf jaar met haar man Mark Kamphuis in het gebied woont, ontpopte zich het afgelopen jaar als leidster van het verzet tegen een grootschalig munitiedepot. Dat verzet kwam wat aarzelend op gang, mede doordat er aanvankelijk meerdere locaties in beeld waren en de communicatie over de besluitvorming zowel van Defensie als het ministerie uiterst karig was.

Onzekerheid nam toe

Naarmate de tijd verstreek, steeds meer potentiële locaties afvielen en uiteindelijk Staphorst en ‘Azelo’ overbleven, nam ook de onzekerheid toe. Niet alleen bij de 29 huishoudens in het gebied, die gedwongen zouden moeten vertrekken, maar ook bij de ‘noabers’ in de omliggende dorpen Rossum, Weerselo en Azelo.

Alles uit de kast

In afwachting van een definitief besluit trokken de bezorgde tegenstanders alles uit de kast om de komst van een munitiedepot te voorkomen. Er werden grote spandoeken rondom het gebied geplaatst, ‘noabers’ werden geïnformeerd én geactiveerd, Kamerleden uitgenodigd en staatsecretaris Gijs Tuinman kwam persoonlijk poolshoogte nemen. Van meet af aan trok de gemeente Dinkelland samen op met bezorgde inwoners en omwonenden van het gebied.

Wakker gelegen

In de ochtendshow Twente wordt wakker van Twente FM zegt een voorzichtig ‘positief enthousiaste’ Leontien Scheij dat ze het afgelopen jaar wel wakker heeft gelegen door de onzekerheid. “Je leeft in een onwerkelijke situatie. Als het dan toch gaat gebeuren, wat dan? Het knaagt aan je.” In afwachting van het definitieve verlossende bericht uit Den Haag, durft ze nu ook al weer voorzichtig vooruit te kijken. “We kunnen weer verder.”

Verbinding door verzet

Ondanks de knagende onzekerheid over de toekomst, heeft de dreigende komst van een munitiedepot volgens Leontien toch ook wel iets positiefs opgeleverd. “Het heeft voor verbinding gezorgd, noaberschap. Zelf heb ik door alle acties de buurtschap ook goed leren kennen.”