Midwinterhoornblazer: 'Als ik veel lucht geef, dan dendert er wel wat’
Eerste advent. “We mogen weer naar buiten”, verzucht Edwin Stegging, vijfvoudig Nederlands kampioen midwinterhoornblazen. Zijn club, de Enschedese Midwinterhoornblazers, blies afgelopen zondag de ‘Oale Roop’ de winterkou in.
“Fantastisch om dit weer te doen”, lacht Steggink. Zijn eerste blaassessie had plaats in het Ledeboerpark. “In verband met corona hadden we ons door het park verspreid en speelden we naar elkaar toe.”
De blazer speelt waldhoorn, Alphoorn en midwinterhoorn. Die laatste gedurende zes weken. Van eerste advent tot en met Driekoningen. Daarna wordt dit typisch Twents gebruik niet meer gehoord, dat is traditie.
Het blazen van de hoorn, het liefst boven een waterput en in ijle lucht, want dan draagt het geluid verder, kondigt de zonnewende aan. “Vanaf 21 december worden de dagen weer langer. Rond die tijd verjoegen de Germanen de boze geesten met zo’n hoorn. Daar komt het oorspronkelijk vandaan.”
De muzikant speelt sinds 2001. “Ik hoorde de blazers in het Ledeboerpark en kreeg kippenvel. Ik werd erdoor gegrepen. Sinds die tijd speel ik.”
En dat doet Edwin Steggink ook in onze studio. Als presentator Niels Veurink hem vraagt om gas te geven, zegt de midwinterhoornblazer: “Als ik flink veel lucht erachter geef dan dendert er wel wat.” En dat doet het.
Gerelateerd
