'Beste wieleramateur ooit' Herman Snoeijink won tweemaal Ronde van Overijssel, maar werd nooit prof
Denekamper Herman Snoeijink is inmiddels 72 jaar oud en mag zich misschien wel de beste amateurwielrenner van Nederland ooit noemen. 365 overwinningen boekte de markante Tukker in zijn bijna 40 jaar durende loopbaan. Hij won van profs als Hennie Kuiper, Gerrie Kneteman en Hennie Stamsnijder. En dat terwijl hij door de weeks ‘gewoon’ voor de klas stond. De Ronde van Overijssel, die vandaag verreden wordt, was zijn favoriete koers: "Ik won 'm twee keer, maar dat hadden er drie moeten zijn."
Het begon voor de Denekamper toen hij door de broer van Hennie Kuiper gevraagd werd om samen te gaan koersen. De toen veertienjarige Snoeijink ging naar zijn ouders, maar kreeg nul op rekest. “Toen heb ik zelf mijn allereerste wielrenfiets gekocht voor veertig gulden”, zegt Snoeijink. Dat hij hard kon fietsen dat was al snel duidelijk, toen hij bij de aspiranten zijn eerste overwinning boekte.
Geen vervoer
Het bleef bij die ene overwinning. Niet omdat hij niet top was, maar omdat de Denekamper afhankelijk was van het meerijden met familie of vrienden. “Toen ik achttien werd, veranderde dat. Ik kreeg mijn rijbewijs en kon opeens veel meer koersen rijden.”
En dat deed Snoeijink. In zijn eerste seizoen won hij maar liefst 34 koersen. Met als klap op de vuurpijl het Twents kampioenschap in Enschede. Daar won de Denekamper op 17-jarige leeftijd.
Docent
Toch is de weg naar de profs niet eentje die de Tukker bewandeld. Snoeijink werd leraa: “Ik schreef mijn eerste CV ooit en stuurde die naar de school waar ik vroeger op had gezeten. Na een aantal dagen kreeg ik te horen dat ik uitgekozen was.”
Een wielrenner die voor de klas staat. Het lijkt een onwaarschijnlijke combinatie, maar toch heeft Snoeijink het altijd met veel liefde gedaan. Makkelijk was het niet altijd. “Wanneer de school om vier uur uit was, dan maakte ik snel al mijn werk af, ging trainen en dan laat in de avond moest je alweer je voorbereidende werk voor de volgende dag uitvoeren.”
Ronde van Overijssel
Van zijn vele overwinningen springt de Ronde van Overijssel er voor de Denekamper wel uit. “Het blijft je regio, dus het maakt je bijzonder trots wanneer je Overijssels mooiste wint.” Toch hangt er ergens een bittere nasmaak. Snoeijink won namelijk 'slechts' tweemaal die wedstrijd. “Dat hadden er drie moeten zijn..."
Hij legt uit: “Ik wist van een concurrent dat hij altijd honderd meter te vroeg aanging. En zo geschiedde. Hij sjeesde als een gek op driehonderd meter voor de meet weg. Ik volgde, maar sloot daarbij een andere renner in. Deze trok me aan mijn shirt naar achter, waardoor ik geen kans meer had om op stoom te komen”, vertelt Snoeijink. “De persoon die mij aan mijn shirt trok, werd onmiddellijk gediskwalificeerd, maar de man op kop had niks fout gedaan en won.”
Winnaar
Zulke momenten kwamen niet veel voor in zijn langlopende carrière. “Ik ben een winnaar. Als je die gedachte niet hebt in elke wedstrijd die je start, dan zul je het niet ver schoppen in het wielrennen.”
Lees verder onder de afbeelding.
Boek
De talloze verhalen die Snoeijink in zijn tijd als amateurwielrenner heeft opgedaan, zijn binnenkort allemaal na te lezen in een boek over zijn leven: Heilig vuur. “Het idee daarvoor kreeg ik in de coronaperiode. Ik heb wel mooie herinneringen, maar had daar nog niks van vastgelegd op schrift. Nu kunnen de volgende generaties van mijn familie mijn verhalen meenemen.”
