Enschede Akkoord in gesprek: Afval in de Vlierstraat.
Briezend stapte donderdagmorgen een wijkbewoner van de fiets toen Morgan Brejaart van het Enschede Akkoord samen met buurtbewoners de afvalproblematiek op de kruising van de Vlierstraat met Het Lang besprak. De briezende bewoner priemde met zijn vinger naar de oranje afvalcontainer. “Die moet weg. Ik ben het helemaal zat.” In deze aflevering van het Enschede Akkoord gaan we weer op zoek naar oplossingen voor het afvalprobleem in de stad.
Buurtbewoners Frits van den Esschert en Andries Stingman zijn het helemaal zat. Pal tegenover hun woningen op het kruispunt Het Lang en de Vlierstraat stapelt het afval zich op. Plastic zakken, bankstellen, verfblikken. Alles wordt bij de grote oranje container opgestapeld. Het vuil beperkt zich niet alleen tot de onmiddellijke omgeving. In de plantsoentjes, de gazons ligt ook rotzooi.
Ze klagen hun nood bij commissielid Morgan Brejaart van het Enschede Akkoord. “Het loopt uit de hand. Dit werkt van geen kanten. We zijn er klaar mee. Dit is letterlijk aantasting van je woongenot.” Frits ziet bedrijfsbusjes en particulieren voorbijkomen en hun rotzooi op het milieupleintje deponeren. “Ik zie een buurtbewoner, ik ken ’m, met een scootmobiel aankomen terwijl hij de ene keer een matras en de volgende keer een bankstel achter zich aansleept. Hij legt het daar gewoon neer. Ik zie alles.”
Andries denk ook dat het te maken heeft met geld. “Enschede is een arme gemeenschap. Als je alles moet betalen houden ze geen geld over. Plaats hier toch een camera.” Hij sprekt de afvalstorters aan op hun gedrag. “Ben al een paar keer bedreigd. ‘Gooi je straks de ruiten in’ of ‘ik weet je te wonen’. Vraag me wel eens af of me dat het waard is. Daar is toch handhaving voor.”
Morgan Brejaart van het Enschede Akkoord knikt. Een bekend beeld. “De frustratie leeft in de hele stad. Je loopt overal tegen mensen aan die problemen hebben met het afval. Het is gissen waaraan het ligt. Ik denk dat het je verbaast hoeveel mensen tegen de armoedegrens aan leven. Elke euro is er een. Uiteindelijk kan een tientje veel geld zijn.”
Frits: “De vuilstort is tachtig meter verderop. Als ik mensen aanspreek op hun gedrag zeggen ze ook: weet je wel wat het kost, ik leef van de bijstand, heb het geld niet. Aan de andere kant begint het ook bij een enkele aso die de rotzooi er neer zet. Andere mensen zien dat gebeuren en denken waarom zou ik dat dan ook niet doen. Je ziet de handhaving toch niet.”
Andries en Frits denken dat de overlast vooral de laatste twee jaar enorm is toegenomen. “Het neemt hand over hand toe”, zeggen ze.
.
Gerelateerd
