De gemeente gaat ook wat meten. De gemeente gaat een onderzoek doen naar de effecten van de Wmo, de Wet maatschappelijk ondersteuning. De gemeente doet dat, omdat enerzijds de wet het verplicht en anderzijds omdat de gemeenteraad van onze mooie stad het wil. Het is namelijk makkelijk. Je kunt dan immers altijd zeggen dat er onderzoek is gedaan en dat dit onderzoek heeft uitgewezen dat de inwoners van de stad tevreden zijn.
En ik hoor u nu denken, maar hoe weet je nu dat de inwoners tevreden zijn over de invulling van de Wmo in onze stad? Het onderzoek moet toch nog gedaan worden? Klopt helemaal. De vragenlijsten zijn deze week verzonden. Welnu, uit ervaring weet ik dat bij voorgaande onderzoeken er altijd een positief resultaat uitgekomen is. Niet zelden met een Russische uitslag, zoals ik het noem. Uitslagen met een zeer hoge tevredenheidsfactor.
De gemeente wil graag van mensen weten in hoeverre het doel van de Wmo wordt bereikt. In de vragenlijst wordt gevraagd, ik citeer: "in hoeverre de inwoner, met hulp van familie en de Wmo hun leven kunnen leiden zoals zij dat willen." Het laatste deel herhaal ik nog even voor u: 'het leven kunnen leiden zoals zij dat willen'.
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar bij mij komt een behoorlijke jeuk op, op enkele niet nader te duiden plekken. Als je voor de Wmo in aanmerking komt dan heb je een beperking. Kan fysiek, zintuigelijk en/of verstandelijk zijn. Uit eigen ervaring kan ik u zeggen dat je met een beperking nimmer het leven kunt leiden zoals je dat zou willen. Je kunt binnen de mogelijkheden er wel het beste van maken, maar dat is toch iets anders.
Misschien moet ik het wel niet te letterijk nemen. De vragen gaan over alledaagse dingen zo staat in de mededeling van de gemeente. Kunnen mensen met een beperking gaan en staan waar zij willen? Kunnen zij zichzelf verzorgen en hoe ervaren zij hun sociale contacten. Hoe gaat het financieel, met hun werkzaamheden en zijn ze tevreden over hun vrijetijdsbesteding.
Het komt misschien door de eerdere vermelde jeuk op niet nader aan te duiden plekken, maar ik lees dit toch met een soort glimlach in combinatie met een bepaalde mate van verontwaardiging. Het is wel heel erg geschreven door, neem ik voor het gemak maar even aan, een valide persoon in
een werksituatie. Afdeling communicatie, zou zomaar kunnen.
Goed dat de gemeente onderzoek doet. Maar de antwoorden op een vragenlijst zijn statisch. Ga in gesprek met groepen gebruikers van de Wmo is mijn advies. Dan kun je kijken naar de houding van mensen tijdens het gesprek en wellicht hier iets uit aflezen, mag ik zeggen invoelen?
En vraag dan niet aan een bejaarde inwoner of hij tevreden is over zijn werkzaamheden. Je kunt als gemeente zoveel meer info ophalen als je de mensen fysiek en per doelgroep bevraagt over hun ervaringen.
Op de nu gekozen wijze is meten het niet weten. Het onderzoek geeft een uitkomst, maar dat is het dan ook.