€˜Max heeft nog nooit een kruimeltje wiet gezien €™

Het was dinsdagavond half acht toen Sonja, de vrouw van Max belde. Fred , vroeg ze paniekerig, Max is nog niet thuis. Dat is niets voor hem. Ik ga de politie bellen. Aan tafel in zijn woning in Arnhem staart Fred Driessen deze donderdagavond somber voor zich uit. Het is ongelooflijk wat Max is overkomen. Ik kan het niet bevatten. Het was echt puur toeval dat hij daar was.

Compagnon
Max Klaassen (62) was zijn compagnon bij F-Max, een groothandel in vooral voedingsstoffen voor planten. Driessen deed de boekhouding en zette in de loods in Huissen de bestellingen klaar. Klaassen leverde de groene jerrycans af en reed in zijn Renault Kangoo het hele land door. De bestelauto staat nog in Enschede.

F-Max, waarmee ze in de crisistijd begonnen, leverde met name aan growshops. Niks illegaals. Van de wiethandel moesten ze beiden niets hebben. Als we in die winkeltjes louche figuren zagen leverden we niet. Wij bleven uit de wietwereld. Dat is niks voor ons.

,,Max was helemaal een keurige man. Altijd netjes gekleed in colbert. Op en top vertegenwoordiger. Hij dronk geen alcohol, rookte niet. Laat staan een joint. Die man heeft nog nooit een kruimeltje wiet gezien. Daar ben ik van overtuigd , zegt Driessen. Zwijgend staart hij voor zich uit.

Op zijn kop
Ook het leven van Driessen staat op zijn kop. Sinds dinsdagnacht slaapt hij nauwelijks. Heeft hij geleden? Dat dreunt maar door mijn hoofd. De recherche heeft hem donderdagmiddag in het politiebureau vlakbij ruim twee uur ondervraagd. De rechercheurs wilden alles weten over Max en hun bedrijf. De loods van F-Max is grondig doorzocht. Ook de boekhouding is meegenomen.

Op de fatale dinsdag spraken ze elkaar voor het laatst om half één. Max belde vanuit de auto. Hij had net klanten in Deventer bezocht en informeerde bij zijn partner of de bestelling naar Emmen al was verzonden. Driessen had nog een handtekening van hem nodig. Die zou hij die avond zetten, tegen vijf uur zou Max thuis zijn.

In de buurt
De compagnons wonen bij elkaar in de buurt. Toen ik om vijf uur zijn auto niet voor de deur zag staan ben ik maar boodschappen gaan doen. De auto stond er nog niet toen ik daarvan terugkwam. Dus ben ik eerst thuis gaan eten. Om half acht belde Sonja. In paniek. Ze ging de politie bellen. Om Max als vermist op te geven. Doe dat maar , zei ik.

Toen de agenten er om kwart over acht waren om de vermissing van Max Klaassen op te nemen, belde Sonja. Of Fred ook wilde komen. Ze noteerden allerlei gegevens. Ik had toen op internet al over Enschede gelezen en dacht: Verrek, dat is een klant van ons . Een heel klein winkeltje waar ik zelf twee keer ben geweest. Dat vertelde ik. Eén van de agenten ging bellen. Toen hij daarna aan Sonja vroeg of hij naar boven mocht lopen om verder te bellen, kreeg ik een vreselijk vermoeden.

Verdrietig
De agenten vertrokken na het opnemen van de vermissing met de boodschap dat de politie naar Max op zoek zou gaan. Over Enschede konden ze niets zeggen. Half twee s nachts werd ik gebeld door een zoon van Max. Hij was heel verdrietig. De politie had Max gevonden. In dat pand in Enschede.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Emiel Muijderman