Erepenning Hengelo voor honderdjarig wijkcentrum: 'Verschil met een café? Hier drinken we minder bier!'

'Mooie uurtjes'

"We hebben hier veel mooie uurtjes gehad", zegt een vaste bezoekster van het wijkcentrum. En dat geluk zit in kleine dingen, zegt ze: "Samen spelletjes doen is hartstikke leuk. Ja, het is een geweldig wijkcentrum." Het stamt uit de tijd dat Stork als grote werkgever in Hengelo een hele wijk liet bouwen voor het personeel. Daar moest ook een wijkgebouw bij.

'Hoe word je honderd?'

Het is één van de vragen die een honderdjarige altijd wel krijgt op de heugelijke dag zelf. Honderd jaar oud, hoe word je dat? Jan Willem Korenromp denkt dat het geheim zit in de onderlinge sociale contacten en de gemeenschapszin. "In een tijd dat alles digitaal wordt en iedereen met zijn telefoon bezig is, vinden wij met elkaar dat het belangrijk is dat het wijkcentrum er is voor het sociale, voor de contacten. Als je achter een computer gaat zitten, ben je uiteindelijk toch alleen."

Trots

"We mogen er trots op zijn dat dit wijkcentrum honderd jaar jaar bestaat", zegt Korenromp. "Want er zijn honderd jaar lang mensen geweest, die vrijwillig heel veel werk verzet hebben."

Biljarten en kickboksen

Kernwoorden zijn: kleinschaligheid, laagdrempeligheid en 'voor elck wat wils'. Mensen leggen er een biljartje, er wordt samen gekookt, maar kickboksen behoort ook tot de mogelijkheden. Het verschil met een café? Eén van de biljarters legt het treffend uit. "Hier wordt minder bier gedronken."
Het draait er om dat mensen samen dingen ondernemen. Hoewel de biljarters wel merken dat het elk jaar ietsje minder wordt "Er stoppen geregeld mensen, maar er komt niemand bij. Dat is het probleem." De club is naarstig op zoek naar vers bloed. "Kijk, daar zit een nieuw lid, maar die is ook al weer 82."

Jonge vrijwilligers

Verbinding is het sleutelwoord volgens een vrouw. De speeltuin bij het wijkgebouw biedt daarvoor mooie kansen, vindt zij. "Iedereen heeft verbinding nodig met andere mensen en dit is de manier om andere mensen te ontmoeten." Dat levert volgens voorzitter Korenromp ook nog wel eens jonge vrijwilligers op. "Dan zie ik een jong stel in de speeltuin en dan vraag ik ze of ze ook wat willen doen. Zo hebben we al verschillende mensen binnengehaald." Zorgen over een mogelijk tekort aan vrijwilligers heeft Korenromp dan ook niet. Hij zet met vertrouwen de eerste stappen richting het tweehonderdjarig bestaan.

Het gemeentebestuur heeft grote waardering voor wat er gebeurt in het wijkcentrum. Daarom bood wethouder Marie-José Luttikholt ’t Lansink donderdag 1 september de Zilveren Erepenning aan namens het college.