Jaren vechten voor medische missers MST: €˜Ik heb het gevoel dat mijn leven voorbij is €™

Germaine Lock liep bij een bevalling een schaambeenbreuk op. Ze leed sindsdien pijn en had problemen met lopen. Haar artsen in Nieuwegein verwezen haar in 2009 door naar Enschede. Volgens hen zat daar de meest ervaren chirurg - misschien de enige - die haar klachten kon verhelpen. "Hij presenteerde zich als de man die we moesten hebben."

Helse pijnToch ging het mis. En een poging om dat te herstellen ook. Germaine lijdt nu helse pijn en is afhankelijk van een rolstoel. Om de zes weken krijgt ze injecties om die pijn te onderdrukken. Tussen die prikken door heeft ze medicatie nodig om nog enigszins te functioneren. Ze is somber. "Als ik me goed voel, doe ik zelf de boodschappen. Maar meestal kan ik dan de rest van de week niets meer. Ik heb het gevoel: mijn leven is voorbij."

In totaal is ze drie keer geopereerd - ze ging ziekenhuis in, ziekenhuis uit. De arts bracht uiteindelijk de slechte boodschap, vertelt ze. "Hij zei: 'Ik kan nu helemaal niets meer voor uw doen. Maar ik ben verzekerd'." Een schadevergoeding leek zo een formaliteit, dachten ze. Zo simpel was het dus niet. Er is boosheid over de tegenwerking van de verzekering van MST. En over de arts.

Zenuwen geraaktBij het stabiliseren van haar bekken zijn de schroeven in haar heupen niet goed geplaatst. Vermoedelijk te diep, waardoor er zenuwen zijn geraakt. Deze schroeven moesten er weer uit. Maar eer dat mogelijk was, moest haar bekken met een hersteloperatie bot aan bot worden vastgezet. Pas echt vastgegroeid, konden de schroeven eruit. Maar daar ging het fout bij beoordeling van de scans.

Volgens Lock heeft de specialist die zelf beoordeeld, zonder ruggespraak met een radioloog. Dat werd ons later duidelijk. Ik twijfelde al, of alles echt al vast zat. Zo voelde het niet. Maar hij zei: als ik zeg, dat het vast zit, dan zit het vast. Maar daarna kon Germaine niets meer. Achteraf bleek, dat op de foto wel te zien moet zijn geweest dat de botten niet aan elkaar waren gegroeid. De schroeven hadden er nog niet uit gemogen. Volgens hem, was zijn zicht vertroebeld door de schroeven. Nee, dank je de koekoek .

Twee operaties, twee keer fout afgelopen. Maar: is het alleen maar fout gegaan en een niet verwijtbare complicatie? Of is het ook echt fout gedáán door de specialist? De arts en de verzekering van het MST zeggen het eerste en wijzen aansprakelijkheid af. Ook de klachtencommissie van het ziekenhuis zit min of meer op die lijn. Er was op basis van de statistiek een half procent kans op complicaties, stelt de commissie. "U heeft als patiënt zelf een risico genomen."

Verbijsterd
De Lock's zijn verbijsterd. Ze hebben twee ordners aan documentatie. In Utrecht hebben ze een second opinion laten doen. Daar concludeert een specialist. 'klachten en pijn als gevolg van failled surgery'. Andere artsen kwamen, zeggen zij, tot eenzelfde conclusie. Of zelfs: achterhaalde techniek. Maar zonder dat klip en klaar op papier te durven zetten. Peter: "Maar failed surgery - een mislukte operatie. Hoe duidelijk wil je het hebben?"

Er wordt gegoocheld met feiten en cijfers, stellen ze. We zijn bijvoorbeeld pas een jaar na die operatie erachter gekomen dat de specialist de eerste operatie niet zelf heeft gedaan, maar een arts-assistent. Dat hadden we graag vooraf geweten. Want al die zelfverzekerde verhalen, die hij ons vertelde, kunnen dus zo de prullenbak in. Ik heb dit al 500 keer gedaan . En: Ik voel aan de weerstand, of de schroef goed zit . Maar hij voelde helemaal niets, want hij deed de ingreep niet. En denk even aan die halve procent kans op complicaties, waar mee wordt geschermd.... Dat zijn ook cijfers op basis van de voorwaarde: in handen van een ervaren chirurg . Maar die arts-assistent was geen ervaren chirurg.

Onafhankelijke specialistUiteindelijk is 2015 het MST aansprakelijk gesteld voor de invaliditeit van Germaine. Medirisk geeft geen krimp. Vaak moesten ze maanden wachten op antwoorden en een volgende stap, stellen ze. Deze week is er eindelijk een aanbod gekomen om een 'onafhankelijke specialist' de zaak nog eens te laten bekijken. Ze zoeken nu uit of de voorgestelde specialist echt 'onafhankelijk' is. De gang van zaken tot nu maakt argwanend.

"Zo'n verzekering traineert. Natuurlijk expres. Ik houd mijn tranen tegen. Maar van binnen huil ik. Ik heb al mijn energie nodig om me mens te voelen. Ik heb geen energie om tegen zo'n machtig bedrijf te vechten. En ik heb eigenlijk ook het geld niet om dit gevecht vol te houden. Zij wel. Tot hoever willen ze gaan? Tot je zegt: laat maar?" Haar man: "Mensen adviseren ons: stap naar het medisch tuchtcollege. Maar wat win je er ermee? Je moet je gevechten wijs kiezen. Je energie is een keer op." Ze hebben een letselschadespecialist ingeschakeld.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen