De Ronde van Frankrijk (de Tour), de Ronde van Spanje (de Vuelta) en de Ronde van Italië (de Giro). Het zijn de grootste meerdaagse wielerkoersen ter wereld. In die laatste reed dit jaar voor het eerst in jaren weer een Twentse wielrenner mee: Rick Pluimers. Hij reed een verdienstelijke Giro en liet zich in meerdere etappes van voren zien, al kwam hij uiteindelijk niet verder dan een twaalfde plaats.
Het was alweer enkele jaren geleden dat Twente vertegenwoordigd werd in de Ronde van Italië. In 2019 deed Maurits Lammertink uit Reutum mee aan de 21-daagse wielerwedstrijd. “Het is een totaal nieuw speelveld voor mij, want ik heb nog nooit zo lang op een fiets gezeten”, vertelt Rick Pluimers. “Ik heb weleens wedstrijden van acht of negen dagen gereden, maar dit was voor mij echt een ontdekkingsreis als het gaat om langdurig koersen.”
Voor het eerst mocht de Tukker afreizen naar Italië om daar de grootste koers van het land te rijden: de Giro d’Italia. Dat deed hij met zijn ploeg Tudor. “Het is een Zwitserse ploeg die op ProContinentaal niveau rijdt, het tweede niveau in het profpeloton. We moeten dus worden uitgenodigd voor wedstrijden”, legt Pluimers uit.
Die uitnodiging is nodig omdat er achttien teams actief zijn op het hoogste niveau: de WorldTour. Denk aan ploegen als Visma | Lease a Bike, Lidl-Trek en Team Picnic-PostNL. Teams op het niveau daaronder mogen niet automatisch aan alle grote rondes meedoen en moeten geselecteerd worden. Het kan dus zijn dat ze niet alle drie de grote rondes mogen deelnemen.
Lees verder onder de afbeelding.
Toch kreeg de ploeg van de legendarische ex-prof Fabian Cancellara, tegenwoordig eigenaar van Tudor, een startbewijs voor de Ronde van Italië. “Ik had een sterk voorjaar, met een vijfde plaats in Kuurne-Brussel-Kuurne, een tweede en vierde plek in Tirreno-Adriatico, en een overwinning in Oman", vertelt de heuvelspecialist. “Het was voor mij lastig om die vorm mee te nemen naar Italië. Andere renners trainen specifiek voor de Giro, terwijl ik net een druk voorjaar achter de rug had. Gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed gekomen.”
Het doel van de Ronde van Italië was voor de Enternaar helder: een top-tienklassering behalen met ploeggenoot Michael Storer. En dat lukte. De Australische renner eindigde als tiende, op veertien minuten van winnaar Simon Yates. “We moesten hem zo goed en veilig mogelijk in positie brengen. Dat was het hoofddoel. Daarnaast was ik in de sprints de laatste man die aantrok voordat ploeggenoot Maikel Zijlaart aan zijn eindsprint begon.”
Dat deed de 24-jarige wielrenner niet onverdienstelijk. “We werden één keer derde en één keer zesde.”
De finish van de Ronde van Italië vond plaats in Rome. “Je hebt dan zoveel afgezien tijdens de koers, dat het heel bijzonder is om daar te rijden”, aldus Pluiners. “Je fietst langs alle monumenten van Rome ,en als je dan over de streep komt, voel je je enorm trots. Mijn vriendin stond bij de finish. Nadat we onze doelstelling hadden gevierd, zijn we nog even in Rome gebleven.”
Of de renner een speciale liefde heeft ontwikkeld voor het rondewerk? “Mijn specialiteit ligt bij eendagskoersen, maar dit was ook een ontdekking van waartoe ik in staat ben. Eén ding weet ik zeker: je gaat me vaker in een grote ronde zien”, meldt hij vastberaden.
De volgende doelen van de Enternaar zijn wedstrijden in Denemarken, gevolgd door het NK wielrennen. “Daar gaan we voor een zo hoog mogelijke klassering.”