Nieuws
Enschede
Waarom Wout Brama het lastiger had dan Arjen Robben nu
Krijgt FC Twente z'n eigen 'Arjen Robben-story' nu de club oud-spelers probeert te verleiden tot een rentree? Hoe lastig is het eigenlijk om als teruggekeerde voetballer aan de verwachtingen te voldoen? "Onderschat het niet."
Leon ten Voorde | Tubantia
In de schaduw van de rentree van Arjen Robben werken ze ook bij FC Twente aan de terugkeer van een aantal succesvolle oudgedienden. De lijntjes naar Karim El Ahmadi, Eljero Elia en Ola John zijn inmiddels uitgegooid. De gedachte aan die spelers prikkelt. Geen discussie over mogelijk. En dan is er ook nog Douglas die trappelt van ongeduld. De kampioen van 2010 wil wel kruipend terug naar de club waar hij groot werd.
Zet al die namen achter elkaar en een mooie symfonie is geboren. Soms is voor een supporter een droom al genoeg. Dribbels in het hoofd, solo's vanuit het hart. Zoete herinneringen en diepe verlangens, kriskras door elkaar. In de ideale wereld eindigt elke speler in de stijl van Dirk Kuijt, Phillip Cocu en Frank Rijkaard. Terugkeren, gloriëren en dan stoppen. Start en finish als een gouden lint met elkaar verbonden.
Niet iedereen slaagtMaar een voetballoopbaan is niet altijd een stripboek en niet elke speler van toen is nog de speler van nu. Rentrees heb je in allerlei soorten en maten. FC Twente kent die verhalen ook. Van jubel tot teleurstelling. Van Orlando Engelaar tot Berthil ter Avest. Van Epy Drost tot Niels Oude Kamphuis, Erik ten Hag, Jeroen Heubach en Theo ten Caat. Of neem Arnold Bruggink, die als 16-jarige in het eerste elftal debuteerde, een glansrijke loopbaan had en in 2010 de cirkel wilde rondmaken op vertrouwde grond. Zijn thuiskomst werd geen succes. "Ik twijfelde zelf al enorm, maar heb me laten overhalen", zegt Bruggink. "Ik kwam pas in oktober bij de groep en had een goede afspraak met trainer Michel Preud'homme gemaakt. Het elftal draaide en hij wilde geen ellende krijgen met een speler die vol gas gaf en vond dat hij per se moest. Ik ging akkoord met mijn rol om jongere spelers te helpen, maar in januari/februari was ik er wel klaar mee. En achteraf was ik dat in mijn hoofd al veel eerder."
Bruggink wil daarmee een boodschap afgeven. "Het klinkt allemaal heel leuk en aardig, terugkeren op een plek waar je de mensen en de omgeving kent. Maar je moet het niet onderschatten, want de verwachtingen zijn enorm. De mensen kunnen het allemaal prachtig vinden, maar het gaat erom hoe je er zelf instaat. Je moet het echt graag zelf willen, want anders gaat het mis en vergeet je te presteren. En Wout (Brama, red.), om maar even een voorbeeld te noemen, wilde het dus heel graag."
De naam is gevallen: Wout Brama. Toevallig tegenwoordig de buurman van Bruggink. "Als je me nu vraagt of de terugkeer aan mijn verwachtingen heeft voldaan, dan zeg ik voor 100 procent ja", aldus Brama. "Het afgelopen seizoen was een rotjaar, maar mijn eerste doelstelling was destijds om FC Twente terug te brengen naar de eredivisie. En daarin zijn we ondanks allerlei moeilijkheden geslaagd."
Moeilijker dan RobbenBrama keerde in 2018 vanuit Australië terug om zijn gewonde voetballiefde te helpen op het slagveld vol scherven. "Laat één ding duidelijk zijn: ik mag mezelf niet vergelijken met Arjen Robben, maar ik denk dat het voor mij destijds een stuk lastiger was dan voor Robben nu bij Groningen", zegt Brama. "Ik kwam bij een club terecht waar helemaal niks meer was. We waren net gedegradeerd en de druk was enorm. We moesten meteen weer promoveren, anders was FC Twente kapot. Arjen kan meer z'n eigen ding doen."
Brama zegt dat hij in de voorbije dagen oprecht heeft genoten van de euforie rond Robben. "Ik vind het fantastisch wat hij doet. Kijk ook eens naar wat het allemaal teweeg brengt bij FC Groningen. Arjen steekt zijn nek uit en daar moeten we alleen maar bewondering voor hebben. Met zo'n loopbaan kun je niet verliezen, al zullen er ongetwijfeld azijnzeikers zijn die straks als het niet gaat zoals iedereen hoopt roepen, dat hij het nooit had moeten doen."
Brama voetbalde samen met El Ahmadi, Elia en John. "Als je dit soort kwaliteitsspelers weet te verleiden tot een terugkeer, dan is dat hartstikke mooi voor de club. Al moet je ook altijd blijven denken aan frisse jonge spelers die energie brengen."
Bruggink is het met hem eens. Hij waarschuwt voor valse romantiek. "Je moet oppassen dat je niet te veel spelers terughaalt. Dan leef je te veel in het verleden. Die spelers moeten echt iets toevoegen, of zoals in het geval van Karim (El Ahamdi), eventueel een bijdrage leveren aan de toekomst. Ik denk dat Twente gretige jongens nodig heeft die de club verder helpen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, archieffoto: Lars Smook
In de schaduw van de rentree van Arjen Robben werken ze ook bij FC Twente aan de terugkeer van een aantal succesvolle oudgedienden. De lijntjes naar Karim El Ahmadi, Eljero Elia en Ola John zijn inmiddels uitgegooid. De gedachte aan die spelers prikkelt. Geen discussie over mogelijk. En dan is er ook nog Douglas die trappelt van ongeduld. De kampioen van 2010 wil wel kruipend terug naar de club waar hij groot werd.
Zet al die namen achter elkaar en een mooie symfonie is geboren. Soms is voor een supporter een droom al genoeg. Dribbels in het hoofd, solo's vanuit het hart. Zoete herinneringen en diepe verlangens, kriskras door elkaar. In de ideale wereld eindigt elke speler in de stijl van Dirk Kuijt, Phillip Cocu en Frank Rijkaard. Terugkeren, gloriëren en dan stoppen. Start en finish als een gouden lint met elkaar verbonden.
Niet iedereen slaagtMaar een voetballoopbaan is niet altijd een stripboek en niet elke speler van toen is nog de speler van nu. Rentrees heb je in allerlei soorten en maten. FC Twente kent die verhalen ook. Van jubel tot teleurstelling. Van Orlando Engelaar tot Berthil ter Avest. Van Epy Drost tot Niels Oude Kamphuis, Erik ten Hag, Jeroen Heubach en Theo ten Caat. Of neem Arnold Bruggink, die als 16-jarige in het eerste elftal debuteerde, een glansrijke loopbaan had en in 2010 de cirkel wilde rondmaken op vertrouwde grond. Zijn thuiskomst werd geen succes. "Ik twijfelde zelf al enorm, maar heb me laten overhalen", zegt Bruggink. "Ik kwam pas in oktober bij de groep en had een goede afspraak met trainer Michel Preud'homme gemaakt. Het elftal draaide en hij wilde geen ellende krijgen met een speler die vol gas gaf en vond dat hij per se moest. Ik ging akkoord met mijn rol om jongere spelers te helpen, maar in januari/februari was ik er wel klaar mee. En achteraf was ik dat in mijn hoofd al veel eerder."
Bruggink wil daarmee een boodschap afgeven. "Het klinkt allemaal heel leuk en aardig, terugkeren op een plek waar je de mensen en de omgeving kent. Maar je moet het niet onderschatten, want de verwachtingen zijn enorm. De mensen kunnen het allemaal prachtig vinden, maar het gaat erom hoe je er zelf instaat. Je moet het echt graag zelf willen, want anders gaat het mis en vergeet je te presteren. En Wout (Brama, red.), om maar even een voorbeeld te noemen, wilde het dus heel graag."
De naam is gevallen: Wout Brama. Toevallig tegenwoordig de buurman van Bruggink. "Als je me nu vraagt of de terugkeer aan mijn verwachtingen heeft voldaan, dan zeg ik voor 100 procent ja", aldus Brama. "Het afgelopen seizoen was een rotjaar, maar mijn eerste doelstelling was destijds om FC Twente terug te brengen naar de eredivisie. En daarin zijn we ondanks allerlei moeilijkheden geslaagd."
Moeilijker dan RobbenBrama keerde in 2018 vanuit Australië terug om zijn gewonde voetballiefde te helpen op het slagveld vol scherven. "Laat één ding duidelijk zijn: ik mag mezelf niet vergelijken met Arjen Robben, maar ik denk dat het voor mij destijds een stuk lastiger was dan voor Robben nu bij Groningen", zegt Brama. "Ik kwam bij een club terecht waar helemaal niks meer was. We waren net gedegradeerd en de druk was enorm. We moesten meteen weer promoveren, anders was FC Twente kapot. Arjen kan meer z'n eigen ding doen."
Brama zegt dat hij in de voorbije dagen oprecht heeft genoten van de euforie rond Robben. "Ik vind het fantastisch wat hij doet. Kijk ook eens naar wat het allemaal teweeg brengt bij FC Groningen. Arjen steekt zijn nek uit en daar moeten we alleen maar bewondering voor hebben. Met zo'n loopbaan kun je niet verliezen, al zullen er ongetwijfeld azijnzeikers zijn die straks als het niet gaat zoals iedereen hoopt roepen, dat hij het nooit had moeten doen."
Brama voetbalde samen met El Ahmadi, Elia en John. "Als je dit soort kwaliteitsspelers weet te verleiden tot een terugkeer, dan is dat hartstikke mooi voor de club. Al moet je ook altijd blijven denken aan frisse jonge spelers die energie brengen."
Bruggink is het met hem eens. Hij waarschuwt voor valse romantiek. "Je moet oppassen dat je niet te veel spelers terughaalt. Dan leef je te veel in het verleden. Die spelers moeten echt iets toevoegen, of zoals in het geval van Karim (El Ahamdi), eventueel een bijdrage leveren aan de toekomst. Ik denk dat Twente gretige jongens nodig heeft die de club verder helpen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, archieffoto: Lars Smook
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
