Lagere celstraf geëist in hoger beroep tegen Floris voor ombrengen van zijn Almelose vriendin: 'Je gaf ons levenslang'
Welke straf moet de Almelose Floris van V. krijgen? Dat is de belangrijkste vraag tijdens het hoger beroep over de dood van zijn vriendin Sandra. Handelde hij in een waas, of wist hij wat hij deed? Floris (45) werd vorig jaar veroordeeld tot twaalf jaar cel voor doodslag van zijn vriendin en het verbergen van het lijk. In hoger beroep wordt nu een lagere straf geëist: Tien jaar cel en een behandeling voor zijn psychische stoornis.
Op 15 september 2021 kregen Floris en zijn vriendin Sandra ruzie. Er waren al lange tijd spanningen in de relatie. Er waren veel ruzies over coronavaccinaties. Floris mocht naar eigen zeggen van Sandra niet meer omgaan met mensen die gevaccineerd waren. Daarom kon hij niet meer oefenen en optreden met zijn muziekband.
Daar bovenop kwam dat Sandra een affaire had met een andere man. In het weekend voor de fatale dag betrapte Floris zijn vriendin met haar minnaar in bed.
Lichaam in auto
De ruzie op 15 september was zeker niet de eerste ruzie tussen het stel, maar ditmaal liep het compleet uit de hand. Zo wurgde hij Sandra, trok daarna vier plastic zakken over haar hoofd, om daar vervolgens met een honkbalknuppel tegenaan te slaan. Daarna wikkelde hij haar in een zeil en gooide haar achterin de auto.
Urenlang reed hij radeloos rond met zijn dode vriendin achterin de auto. Hij zinspeelde met de gedachte om haar te begraven of in het water te gooien. Uiteindelijk parkeerde hij bij het Almelose ziekenhuis, deed een zelfmoordpoging en meldde zich hevig bloedend bij de balie. Later werd Sandra's lichaam ontdekt in de bagageruimte van de auto.
'Huis zonder cement'
Floris van V. ging zelf in beroep tegen de 12-jarige celstraf. In een volle rechtszaal - met familie en vrienden van zowel de overleden Sandra als de verdachte - kreeg hij al snel het woord. "Ik ga in beroep omdat ik een straf heb gekregen die niet bij mijn problematiek past", zei hij huilend. "Ik heb dit nooit gewild en begrijp ook niet hoe dit heeft kunnen gebeuren."
Na de veroordeling vorig jaar, werd Floris op verzoek van zijn advocaat opnieuw onderzocht door een psychiater en een psycholoog. Het resultaat van dat onderzoek is verrassend. Waar deskundigen een jaar geleden concludeerden dat hij zich begeeft in het autistisch spectrum, wordt nu geconcludeerd dat hij meer naar schizofrenie neigt.
"De deskundigen omschreven dat met een goede metafoor", zegt de voorzitter van de rechtbank. "Uw persoonlijkheid is als een huis zonder cement. U hebt een klein duwtje nodig om in te storten. Sandra was uw cement."
Volgens de voorzitter twijfelden de deskundigen of Floris volledig ontoerekeningsvatbaar was. Dat zou grote gevolgen hebben voor zijn straf (dan is een celstraf geen optie, red.). Toch was Floris dat volgens de deskundigen niet. "U hebt veel zorg nodig, maar geen beveiliging", stelt de voorzitter. "De kans dat u nogmaals zo de fout in gaat, is klein volgens de deskundigen."
'Ik weet nog flarden'
Over de gruwelijke dood van Sandra willen de raadsheren (rechters in hoger beroep, red.) meer weten. Want waarom zette Floris een camera in zijn achtertuin uit? Waren er zoveel relatieproblemen? Waarom ging hij rondrijden met haar lichaam? Vragen waar Floris bijna geen antwoorden heeft.
"Ik weet flarden, maar verder niets. Ja, ik weet dat we ruzie kregen. Over dat er een nieuwe man in het leven van Sandra was gekomen. Ze zei dingen waardoor ik beledigd werd. En ja, ik weet dat ik vervolgens op haar lag. Dat ik haar heb geslagen en dat ik toen een rochel hoorde. En dat ik het zeil uit de schuur heb gepakt."
Toch realiseerde hij, zo zegt Floris, pas laat wat hij gedaan had. "Pas toen ik aan het water zat waar ik haar telefoon weggegooide. Voor mij is het ook onbegrijpelijk wat ik heb gedaan."
'Je gaf ons levenslang'
Een week voor haar dood betrapte Floris haar met een andere man. Er ontstond een heftige ruzie. Floris zou zijn vriendin toen geslagen hebben. "Ik schrok toen heel erg van mijzelf. Heb een tijd staan schreeuwen op straat. Dat ik het verschrikkelijk vond, dat ik haar geslagen had."
De nabestaanden van Sandra kunnen weinig met zijn verhaal. Een van haar zonen nam tijdens het spreekrecht het woord. De urn met daarin de as van zijn moeder stond voor hem op tafel. "Was onze moeder bang? Boos? Verdrietig? Dacht ze aan haar kinderen toen ze gedood werd? Ze was nog jong en gezond. Zeker niet klaar om te overlijden."
Daarna richtte hij zich tegen Floris. "We zitten hier nu omdat jij denkt dat je leven voorbij is als je twaalf jaar cel krijgt. Maar ons leven dan? Je hebt ons levenslang gegeven. Jij bent de enige die verantwoordelijk is voor de dood van mijn moeder. En dat alles nu verrot is."
Floris heeft er nauwelijks een antwoord op. "Ik heb er geen woorden voor. Ik vind het verschrikkelijk om dit te horen."
Lagere celstraf
De nieuwe eis van de advocaat-generaal (officier van justitie in het hoger beroep, red.) is tien jaar cel, in plaats van de eerdere twaalf jaar. "Meneer moet behandeld worden. Geen tbs, maar wel met een maatregel. Om zijn psychische problemen te verhelpen. Daarom twee jaar minder cel, maar wel een oplegging van die maatregel."
Daarnaast vraagt de advocaat van de nabestaanden om een shockschadevergoeding voor een van de zoons, van 25.000 euro. Dat komt bovenop de 17.500 euro schadevergoeding per kind.
Het gerechtshof doet over twee weken uitspraak.
