Directrice zwaait na 16 jaar haar school in Bornerbroek uit: 'Een feestdag met een dubbel gevoel'
Zestien jaar lang was ‘Juf Marlon’, zoals de kinderen haar noemen, directrice van basisschool St. Stephanus in Bornerbroek. Maar deze woensdag is het tijd voor Marlon Oolderink om de deuren van haar kantoortje en de school achter haar te sluiten. Op haar 65ste laat ze de basisschool achter om met pensioen te gaan. Aan de ene kant kijkt Oolderink uit naar haar pensioen maar aan de andere kant vindt ze het lastig om de kinderen en haar collega’s achter haar te laten. “Een feestdag met een dubbel gevoel.”
Op woensdagochtend werd de directrice thuis door de schoolbus opgehaald met daarin een aantal kinderen. “Het was een enorme verrassing dat ik met de bus naar school gebracht werd”, zegt Oolderink met een grote glimlach. “Op de rotonde naast de school stonden allemaal kinderen en ouders te zwaaien toen we aankwamen.”
Tranen
In de hal van de school zitten een aantal kleine kinderen op de grond de directrice op te wachten. Er staat een groot scherm klaar waarop een video getoond wordt wat er op school zou gebeuren als Oolderink er niet meer is. Blijkbaar loopt het op een hilarische manier in de soep als de directrice de school verlaat, want het ene harde gelach na het andere vult de hal. Ook Oolderink krijgt een kleur van het lachen en veegt tranen droog van haar wang: “Dit zijn tranen van het lachen hoor.” Na de video is het tijd voor een aantal cadeaus en mogen de kinderen buiten spelen. Dinsdag en woensdag staan in het teken van het afscheid. “Ik ben zo verrast met alle activiteiten. Ik moest opdrachten uitvoeren waarmee ik puzzelstukken verdiende, anders kwam ik de school niet uit. Net zoals een escaperoom eigenlijk. Zo moest ik bijvoorbeeld een appeltaart bakken met groep drie.” De directrice straalt wanneer ze over alle verrassingen vertelt. “Ik had nooit durven dromen dat het een afscheid werd zoals deze.”
Nooit ruzie
Hoewel Oolderink uitkijkt naar haar pensioen vindt ze het lastig om haar team achter haar te laten. “Iedereen is zo geweldig om mee te werken.” Oolderink is erg te spreken over haar collega’s en over de kinderen van de basisschool. “We hebben hier enthousiaste en lieve kinderen. Ze worden hier allemaal door de leerkrachten gezien. We hebben eigenlijk nooit ruzie. Iedereen mag zijn wie hij is, iedereen hoort erbij.”
Een favoriete herinnering aan de school heeft Oolderink niet. “Het zijn er zoveel. Het allermooiste vind ik dat de leerkrachten en kinderen er altijd voor elkaar zijn. Het zorgen voor elkaar en er zijn voor elkaar is wat deze school zo mooi maakt. Dat ga ik echt heel erg missen.”
Kippen
Het rumoer van de school is iets wat de directrice vooral gaat missen. “Maar goed, ik ga thuis een paar kippen nemen zodat ik weer gedruis om me heen heb”, zegt Oolderink lachend. Verder vult ze haar pensioen graag in met veel lezen, reizen en aan het werk in haar moestuin. Ze kijkt ernaar uit.
