Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Bert Hassink 4 december 2015
Kent u dat, dames en heren, krokodillentranen, vast wel. We hebben er allemaal wel eens mee te maken gehad of we hebben ons zelf ook wel eens schuldig gemaakt aan het huilen van krokodillentranen.
Ik moest aan krokodillentranen denken toen ik afgelopen maandag de vergadering van de stedelijke commissie volgde. Ik zat niet in onze mooie raadszaal, nee ik zat thuis en volgde het schouwspel op de computer. Ik zeg bewust schouwspel. Normaal gesproken heb je in de politiek een debat. Je hebt voorstanders van iets en je hebt tegenstanders van iets. Dan wissel je argumenten, legt de anders denkende het vuur wat na aan de schenen en deelt, daar waar wenselijk, een politieke tik uit. Maar echt debat is in onze lokale politiek zelden aan de orde, helaas.
Maandag was de rondvraag bijna geheel gewijd aan de problematiek in de thuiszorg, met name toegespitst op de situatie van de thuiszorg organisatie TSN. Voor alle duidelijkheid, alle commotie rondom de positie van TSN is voor zowel de TSN werknemers die goed werk doen bij de cliënten thuis en de cliënten zelf buitengewoon vervelend. En dan druk ik me nog uiterst voorzichtig uit.
In de rondvraag stelden de coalitiepartijen CDA en D66 vragen aan de wethouder. Met name wilde men weten of de gemeente een scenario had klaar liggen om de cliënten te helpen als TSN niet meer de huishoudelijke zorg kan verlenen.
Kijk, dan is het mooi als je thuis via de computer het schouwspel volgt. In de raadszaal wordt men geacht stil te zijn, als publiek dan althans. Thuis kon ik gewoon zeggen: 'hypocriet gedoe'. Om vervolgens te mompelen: 'dit zijn krokodillentranen'.
En waarom zijn het krokodillentranen en waar is het hypocriet? Enige tijd geleden hebben enkele inwoners van onze stad ingesproken bij de stedelijke commissie. Dat is het moment dat je als publiek je stem mag laten horen in de raadszaal. Het waren inwoners van onze stad die een fysieke beperking hebben en voor hun huishouden zijn aangewezen op huishoudelijke hulp. Hun relaas bracht duidelijk een schrikreactie teweeg bij enkele raadsleden. Zo ook van het CDA en D66, twee van de vier collegepartijen.
Maar er is vervolgens niets mee gedaan door de politiek. Toen had men kunnen besluiten om de wethouder iets meer financiële speelruimte te geven, om meer uren beschikbaar te krijgen tegen een redelijk tarief. Het nu stellen van vragen is daarom hypocriet, omdat ze zelf het speelveld hebben gecreëerd.
Maar ook de leiding van TSN huilt krokodillentranen. Hoe verantwoordelijk ben je als bestuurder bezig als je op een aanbesteding inschrijft, waarbij je van te voren kunt weten dat het niet haalbaar is. Zorgorganisatie LIVIO kreeg de nodige hoon over zich heen toen zij niet heeft ingeschreven op de aanbesteding in de thuiszorg. Zij vonden het onverantwoord. Voor dat bedrag kunnen we het niet doen, zei de toenmalige bestuurder Arnoldy.
De zorg ligt in een bredere zin onder vuur. Menselijke maat is er al lang niet meer in de zorg, want de zorg wordt enkel nog maar financieel gestuurd. En dat geeft alleen maar verliezers. Dus ook voor die inwoners in onze mooie stad die aangewezen zijn op onze zorg en voor hen die er in werken.
Maandag was de rondvraag bijna geheel gewijd aan de problematiek in de thuiszorg, met name toegespitst op de situatie van de thuiszorg organisatie TSN. Voor alle duidelijkheid, alle commotie rondom de positie van TSN is voor zowel de TSN werknemers die goed werk doen bij de cliënten thuis en de cliënten zelf buitengewoon vervelend. En dan druk ik me nog uiterst voorzichtig uit.
In de rondvraag stelden de coalitiepartijen CDA en D66 vragen aan de wethouder. Met name wilde men weten of de gemeente een scenario had klaar liggen om de cliënten te helpen als TSN niet meer de huishoudelijke zorg kan verlenen.
Kijk, dan is het mooi als je thuis via de computer het schouwspel volgt. In de raadszaal wordt men geacht stil te zijn, als publiek dan althans. Thuis kon ik gewoon zeggen: 'hypocriet gedoe'. Om vervolgens te mompelen: 'dit zijn krokodillentranen'.
En waarom zijn het krokodillentranen en waar is het hypocriet? Enige tijd geleden hebben enkele inwoners van onze stad ingesproken bij de stedelijke commissie. Dat is het moment dat je als publiek je stem mag laten horen in de raadszaal. Het waren inwoners van onze stad die een fysieke beperking hebben en voor hun huishouden zijn aangewezen op huishoudelijke hulp. Hun relaas bracht duidelijk een schrikreactie teweeg bij enkele raadsleden. Zo ook van het CDA en D66, twee van de vier collegepartijen.
Maar er is vervolgens niets mee gedaan door de politiek. Toen had men kunnen besluiten om de wethouder iets meer financiële speelruimte te geven, om meer uren beschikbaar te krijgen tegen een redelijk tarief. Het nu stellen van vragen is daarom hypocriet, omdat ze zelf het speelveld hebben gecreëerd.
Maar ook de leiding van TSN huilt krokodillentranen. Hoe verantwoordelijk ben je als bestuurder bezig als je op een aanbesteding inschrijft, waarbij je van te voren kunt weten dat het niet haalbaar is. Zorgorganisatie LIVIO kreeg de nodige hoon over zich heen toen zij niet heeft ingeschreven op de aanbesteding in de thuiszorg. Zij vonden het onverantwoord. Voor dat bedrag kunnen we het niet doen, zei de toenmalige bestuurder Arnoldy.
De zorg ligt in een bredere zin onder vuur. Menselijke maat is er al lang niet meer in de zorg, want de zorg wordt enkel nog maar financieel gestuurd. En dat geeft alleen maar verliezers. Dus ook voor die inwoners in onze mooie stad die aangewezen zijn op onze zorg en voor hen die er in werken.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
