Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Jan Visser 5 februari 2016
Afgelopen woensdag stond er in Tubantia, een artikel van de hand van Dick Buursink. Dick maakt zich zorgen over de rechtsstaat, die wordt aangevallen door ratten, die tevoorschijn komen nu er commotie is over de opvang van vluchtelingen, en hij vindt dat met name de overheid en de politiek, te slap optreden tegen de bedreigers van de rechtsstaat. Mede-oorzaak van dit slap optreden noemt hij het verval van de oude partijen en hij waarschuwt voor de toename van het populisme. De overheid moet de rechtsstaat beter verdedigen en hij noemt daarbij nadrukkelijk de gemeenteraadsleden.
Dick is een echte PvdA-er. Voor die partij is hij raadslid geweest, fractievoorzitter in raad en staten, wethouder, statenlid en gedeputeerde. Hij was wethouder in Enschede toen de vuurwerkfabriek aan de Tollenstraat ontplofte en toen bleek dat hij mede-verantwoordelijk was voor de afgifte van de milieuvergunning, stapte hij op. Portefeuillehouder Els Koopman, was eerstverantwoordelijk en toen al afgetreden en Dick had een medeparaaf gezet en verwachtte dat de overige leden van het college ook zouden aftreden. Niet dus en daar is Dick altijd nog een beetje gefrustreerd over.
Tel daarbij op dat Dick ook een beetje onheus behandeld is door zijn partij bij de kandidaatstelling voor de laatste statenverkiezingen en je zou een beeld kunnen krijgen van een oude gefrustreerde man, maar die indruk maakt hij niet. Dick is altijd vrolijk en nog steeds een kwajongen en dat komt omdat Dick een kind van de jaren 60 is. De jaren 60 waren de gloriejaren van de PvdA en in die gloriejaren werden eenvoudige arbeiders groot door mee te gaan in de opmars van de partij en de vakbewegingen. Dick is meegegroeid met de PvdA en Dick weet, dat processen als de komst van een nieuw AZC, gestuurd kunnen worden door middel van communicatie.
Even de Eschmarke als voorbeeld. De komst van een AZC jn de directe woonomgeving kan grote gevolgen hebben en je wilt als omwonende daar vanaf het begin bij betrokken worden. De gemeente Enschede reageert daar altijd afwijzend op. Het autistische college wil eerst meer informatie hebben. Ze zijn erg bang op hun smoel te gaan en dus gebeurt dat. Dit gedrag houden ze vol tot de besluitvorming, waarna ze informatie-avonden organiseren, waar de bewoners kunnen meepraten over zaken als beplanting. De besluitvorming beïnvloeden kan niet meer, daarvoor is het te laat..
Dan blijft er maar één uitweg over voor de gefrustreerde burger, die zich aan het lijntje voelt gehouden “wie niet horen wil, moet het maar voelen.”
Geweld, vernieling, intimidatie zijn onder geen enkele voorwaarde goed te praten, maar contact maken met een autistische overheid is onmogelijk. Dat autisme is een restant van de oude partijcultuur gemaakt door coryfeeën als Dick Buursink. Want Dick is een aardige jongen, maar bij uitstek een politiek dier.
Tel daarbij op dat Dick ook een beetje onheus behandeld is door zijn partij bij de kandidaatstelling voor de laatste statenverkiezingen en je zou een beeld kunnen krijgen van een oude gefrustreerde man, maar die indruk maakt hij niet. Dick is altijd vrolijk en nog steeds een kwajongen en dat komt omdat Dick een kind van de jaren 60 is. De jaren 60 waren de gloriejaren van de PvdA en in die gloriejaren werden eenvoudige arbeiders groot door mee te gaan in de opmars van de partij en de vakbewegingen. Dick is meegegroeid met de PvdA en Dick weet, dat processen als de komst van een nieuw AZC, gestuurd kunnen worden door middel van communicatie.
Even de Eschmarke als voorbeeld. De komst van een AZC jn de directe woonomgeving kan grote gevolgen hebben en je wilt als omwonende daar vanaf het begin bij betrokken worden. De gemeente Enschede reageert daar altijd afwijzend op. Het autistische college wil eerst meer informatie hebben. Ze zijn erg bang op hun smoel te gaan en dus gebeurt dat. Dit gedrag houden ze vol tot de besluitvorming, waarna ze informatie-avonden organiseren, waar de bewoners kunnen meepraten over zaken als beplanting. De besluitvorming beïnvloeden kan niet meer, daarvoor is het te laat..
Dan blijft er maar één uitweg over voor de gefrustreerde burger, die zich aan het lijntje voelt gehouden “wie niet horen wil, moet het maar voelen.”
Geweld, vernieling, intimidatie zijn onder geen enkele voorwaarde goed te praten, maar contact maken met een autistische overheid is onmogelijk. Dat autisme is een restant van de oude partijcultuur gemaakt door coryfeeën als Dick Buursink. Want Dick is een aardige jongen, maar bij uitstek een politiek dier.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
