Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Jan Visser 6 januari 2017
RuggespraakAllereerst iedereen een gezond en gelukkig 2017 toegewenst. De laatste weken van het oude jaar werden bepaald door het huwelijk van de jongste dochter, mooi en aangrijpend en we kunnen weer kijken naar de aktualiteit en wat zien we; je bent even weg en in Dinkelland raken ze de weg kwijt.
Drie raadsfracties hebben daar een akkoord gesloten voor een nieuw college en hebben elkaar trouw beloofd tot de volgende verkiezingen. De fracties zullen elk voorstel van het college onvoorwaardelijk steunen, waardoor als ze dit inderdaad gaan doen, een betonnen meerderheid van 11-10 in de raad hebben. Ik heb nog nooit meegemaakt dat een raad zich bewust buitenspel zette en het recht op een eigen mening inleverde.
Staatsrechtelijk kan het volgens mij niet. In de Grondwet staat dat de leden van de raad functioneren zonder last. Vroeger werd daar ruggespraak aan toegevoegd. Dus van niemand instructies vooraf en ook geen verplicht overleg tijdens de beraadslagingen. De regel is al eeuwen oud, even oud als de uit de 15-de eeuw stammende Staten-Generaal. In de Staten-Generaal overlegden de vertegenwoordigers uit de provincies met het landsbestuur. Deze vertegenwoordigers moesten een eigen mening hebben en mochten geen ruggespraak houden, want een tochtje heen en weer per trekschuit naar bijvoorbeeld Maastricht of Groningen voor overleg duurde maanden.
De moderne volksvertegenwoordiger is natuurlijk stukken sneller met telefoon en e-mail, maar de regel over last en ruggespraak staat nog in de wet vanuit de redenering dat de volksvertegenwoordiger persoonlijk wordt gekozen door het volk. Hij is niet de vertegenwoordiger van zijn partij. Sterker het fenomeen politieke partijen kent het Staatsrecht officieel niet.
Het is tegen de Grondwet, artikel 67 en het is zeker tegen de geest van de wet. Als je bij voorbaat alle collegevoorstellen steunt, betekent dat je als raad niet het uitgevoerde beleid controleert en geen kaders stelt, geen afweging maakt van algemeen en individueel belang. Ik vraag mij af, of hier nog ingegrepen wordt door de provincie of het ministerie van Binnenlandse zaken. Zal wel op een rechtszaak uitlopen.
Nog een gemeente waar altijd reuring is; Haaksbergen. Daar probeert men het op een andere manier: een brede discussie over de toekomst van Haaksbergen moet licht in de duisternis werpen, waar men nog steeds inzit na het Truckdrama. De uitkomst van de discussie is niet moeilijk te voorspellen; bijna alle betrokkenen zullen een zelfstandige gemeente Haaksbergen willen. Als dat niet kan, dan zelfstandigheid met uitbesteding van taken aan andere gemeenten en als beide opties niet kunnen dan samenvoeging met Hengelo, maar daar moeten ze niet aan denken in de ster van Twente. Samenvoegen met Enschede is geen optie.
Het is wel democratie; de bevolking wordt geïnformeerd, mag meediscussiëren, maar de raad heeft het laatste woord. Een nieuwe gemeentelijke indeling kan mooi worden meegenomen bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018. Tot zolang kan Gerrit-Jan Kok de burgemeestersstoel warmhouden.
Staatsrechtelijk kan het volgens mij niet. In de Grondwet staat dat de leden van de raad functioneren zonder last. Vroeger werd daar ruggespraak aan toegevoegd. Dus van niemand instructies vooraf en ook geen verplicht overleg tijdens de beraadslagingen. De regel is al eeuwen oud, even oud als de uit de 15-de eeuw stammende Staten-Generaal. In de Staten-Generaal overlegden de vertegenwoordigers uit de provincies met het landsbestuur. Deze vertegenwoordigers moesten een eigen mening hebben en mochten geen ruggespraak houden, want een tochtje heen en weer per trekschuit naar bijvoorbeeld Maastricht of Groningen voor overleg duurde maanden.
De moderne volksvertegenwoordiger is natuurlijk stukken sneller met telefoon en e-mail, maar de regel over last en ruggespraak staat nog in de wet vanuit de redenering dat de volksvertegenwoordiger persoonlijk wordt gekozen door het volk. Hij is niet de vertegenwoordiger van zijn partij. Sterker het fenomeen politieke partijen kent het Staatsrecht officieel niet.
Het is tegen de Grondwet, artikel 67 en het is zeker tegen de geest van de wet. Als je bij voorbaat alle collegevoorstellen steunt, betekent dat je als raad niet het uitgevoerde beleid controleert en geen kaders stelt, geen afweging maakt van algemeen en individueel belang. Ik vraag mij af, of hier nog ingegrepen wordt door de provincie of het ministerie van Binnenlandse zaken. Zal wel op een rechtszaak uitlopen.
Nog een gemeente waar altijd reuring is; Haaksbergen. Daar probeert men het op een andere manier: een brede discussie over de toekomst van Haaksbergen moet licht in de duisternis werpen, waar men nog steeds inzit na het Truckdrama. De uitkomst van de discussie is niet moeilijk te voorspellen; bijna alle betrokkenen zullen een zelfstandige gemeente Haaksbergen willen. Als dat niet kan, dan zelfstandigheid met uitbesteding van taken aan andere gemeenten en als beide opties niet kunnen dan samenvoeging met Hengelo, maar daar moeten ze niet aan denken in de ster van Twente. Samenvoegen met Enschede is geen optie.
Het is wel democratie; de bevolking wordt geïnformeerd, mag meediscussiëren, maar de raad heeft het laatste woord. Een nieuwe gemeentelijke indeling kan mooi worden meegenomen bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018. Tot zolang kan Gerrit-Jan Kok de burgemeestersstoel warmhouden.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
