Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Homostel uit Enschede moet baby na twee weken afstaan
Twee weken lang hadden Stefano Franke en Arnout Janssen de zorg voor hun baby Hayley. Totdat hun draagmoeder vrijdag alsnog haar dochter opeiste. ,,Het voelt als een begrafenis.
De deur van de kinderkamer boven zit dicht. Ze zijn er al bijna 24 uur niet meer geweest. De lege wieg, de uit elkaar gehaalde box tegen de muur en de vele knuffels zijn de stille herinneringen aan de baby die hier nog tot zaterdagmiddag lag.
Hayley was en is ons kind , zegt Arnout Jansen (32) uit Enschede. Zo voelt het nog steeds. Ze is twee weken bij ons geweest. En opeens, zo maar op een mooie lentedag, is ze weg en verandert de kinderkamer in een plek van verdriet. Het lijkt of er iemand gestorven is.
Jeugdzorg
Zaterdagmiddag, klokslag half vier, voltrok zich het drama waarvan Arnout en zijn man Stefano Franke (27) sinds vrijdag wisten dat het zou komen. Twee vrouwen van de Jeugdzorg haalden Hayley weg en brachten haar naar de vrouw die negen maanden lang in goed overleg de draagmoeder was geweest van de baby, verwekt met hun eigen zaad.
Stefano: Het tijdstip was vrijdag bepaald. Nog één nacht mochten we haar houden. Al onze vrienden en familie zijn nog op bezoek geweest. s Nachts hebben we haar voor de laatste keer bij ons in bed gehad. Ik heb urenlang naar haar zitten kijken. Het is ongelofelijk moeilijk om haar uit handen te moeten geven.
Biologische vader
Vrijdag, tijdens een zitting bij de rechtbank in Almelo met vertegenwoordigers van de Raad voor de Kinderbescherming en Jeugdzorg, was definitief duidelijk geworden dat Stefano en Arnout hun kind niet mochten houden. De draagmoeder, eveneens afkomstig uit Twente en zelf moeder van drie kinderen, gaf samen met haar man aan het kind alsnog te willen. Eerder die week was al gebleken dat niet Stefano of Arnout maar de echtgenoot van de draagmoeder de biologische vader van Hayley was.
Arnout: Een DNA-onderzoek bracht dat aan het licht. Voor ons was een enorme schok. De inseminatie in september vorig jaar heeft plaatsgevonden met zaad van een ons tweeën. Dat althans was de afspraak, ook al heeft de draagmoeder die handeling zelf verricht. Afspraak was ook dat zij in die periode veilige seks zou hebben met haar eigen man. Dat Hayley nu opeens toch een honderd procent eigen kind blijkt te zijn, kwam als een totale verrassing.
De kinderdroom van Stefano en Arnout begon nog wel zo mooi. Al vier jaar zijn de Enschedeërs, respectievelijk chemisch analist en coach bij Essent, een stel. Twee jaar geleden trouwden ze. Het verlangen naar een kind was, naast de liefde, een van de dingen die hen van meet af aan met elkaar verbond.
De keuze voor het draagmoederschap begin vorig jaar was het eindpunt van een maandenlange zoektocht. Stefano: Als homostel is het nog steeds heel lastig om je kinderwens te vervullen. Eigenlijk zijn er maar drie opties: adoptie, pleegouderschap of het vinden van een draagmoeder. Pleegzorg is voor ons nooit in beeld geweest, adoptie wel. Uiteindelijk hebben we ook dat opzij gezet. De kosten bleken te hoog, de beperkingen te groot.
Website
Via de website Meer dan Gewenst en Facebook kwamen ze begin 2016 in contact met een draagmoeder uit Twente. Na een reeks van hartelijke ontmoetingen leek niets de vervulling van hun lang gekoesterde wens in de weg te staan. Arnout: Er was basis van groot vertrouwen, wederzijds. Dat is ook de enige manier om zo n traject in te gaan. Er is nog geen enkele regelgeving op dat gebied. Als homo-ouders heb je feitelijk ook helemaal geen rechten. Alles hangt af van de bereidwilligheid en het vertrouwen van de moeder die het kind ter wereld brengt. Behalve een checklist van internet hadden we eigenlijk niets op papier staan.
Na de 24e week in de zwangerschap kwamen de eerste twijfels. Aanvankelijk was er grote harmonie. De vrouw gaf ook echt aan dit draagmoederschap te willen voor ons. Ze zei dat ze als moeder van drie kinderen de kinderloosheid van anderen steeds meer als een probleem ging voelen. We zijn ook heel veel bij hen op bezoek geweest. Tot het moment dat er bij haar toch twijfels begonnen te komen.
Emotioneel moment
Vlak voor de geboorte leken de verhoudingen verbeterd. Arnout: Ze sprak wederom duidelijk uit dat ze kind toch af wilde staan. Ze gunde het ons. We zijn ook bij de bevalling geweest. Dat was een ongelofelijk emotioneel moment.
Op 8 mei werd Hayley geboren. In het Medisch Spectrum Twente. Twee dagen lang moest ze in het ziekenhuis blijven. Stefano en Arnout waren al die dagen bij haar. We sliepen in het ziekenhuis. De draagmoeder was al naar huis.
Twee wonderlijke weken thuis volgden. Totdat woensdag het bericht over het DNA-onderzoek alsnog de droom verstoorde. Stefano: Dat het onderzoek zou komen, wisten we. Dat was afgesproken. We wisten ook dat er nog op vrijdag een zitting op de rechtbank zou zijn over de definitieve regeling van het toezicht voor Hayley. Gezien de toestemming van de ouders leek dat echter een formaliteit.
Hoopvol
De eerste contacten met de draagmoeder woensdagavond waren nog hoopvol. Arnout: Ze kende de uitslag nog niet. We hebben het haar verteld. In niets bleek dat ze twijfels had. Integendeel, ze vroeg of we het kind nog steeds wilden hebben. En we spraken af om elkaar donderdag te treffen. Pas toen we twee uur voor dat moment een app je kregen met het bericht dat de afspraak niet doorging, begonnen we ons zorgen te maken.
Die zorgen werden tijdens de zitting van vrijdag bewaarheid. Contacten werden geschuwd, woorden niet meer gesproken. Het was uiteindelijk een vertegenwoordiger van Jeugdzorg die tijdens de zitting de mededeling deed dat de ouders het kind zelf wilden houden. Stefano: ,,We zijn naar huis gegaan. Totaal verweesd en verdrietig.
Leegte
De leegte die Hayley achterlaat, lijkt voorlopig groot. Stefano en Arnout vertrokken gisteravond naar Italië. Om op verhaal te komen en nog eens terug te kijken op wat hen overkomen is.
Of ze hun draagmoeder iets kwalijk nemen? Arnout: ,,We respecteren haar nog steeds, maar je vertrouwen is wel geschaad. Wat er is gebeurd, is bizar. Twijfels en vragen zullen er altijd blijven. Heeft zij dit wel echt gewild of is het allemaal maar spel geweest? Hayley is weg, maar die onzekerheid zal altijd blijven.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM. Foto: Reinier van Willigen
Hayley was en is ons kind , zegt Arnout Jansen (32) uit Enschede. Zo voelt het nog steeds. Ze is twee weken bij ons geweest. En opeens, zo maar op een mooie lentedag, is ze weg en verandert de kinderkamer in een plek van verdriet. Het lijkt of er iemand gestorven is.
Jeugdzorg
Zaterdagmiddag, klokslag half vier, voltrok zich het drama waarvan Arnout en zijn man Stefano Franke (27) sinds vrijdag wisten dat het zou komen. Twee vrouwen van de Jeugdzorg haalden Hayley weg en brachten haar naar de vrouw die negen maanden lang in goed overleg de draagmoeder was geweest van de baby, verwekt met hun eigen zaad.
Stefano: Het tijdstip was vrijdag bepaald. Nog één nacht mochten we haar houden. Al onze vrienden en familie zijn nog op bezoek geweest. s Nachts hebben we haar voor de laatste keer bij ons in bed gehad. Ik heb urenlang naar haar zitten kijken. Het is ongelofelijk moeilijk om haar uit handen te moeten geven.
Biologische vader
Vrijdag, tijdens een zitting bij de rechtbank in Almelo met vertegenwoordigers van de Raad voor de Kinderbescherming en Jeugdzorg, was definitief duidelijk geworden dat Stefano en Arnout hun kind niet mochten houden. De draagmoeder, eveneens afkomstig uit Twente en zelf moeder van drie kinderen, gaf samen met haar man aan het kind alsnog te willen. Eerder die week was al gebleken dat niet Stefano of Arnout maar de echtgenoot van de draagmoeder de biologische vader van Hayley was.
Arnout: Een DNA-onderzoek bracht dat aan het licht. Voor ons was een enorme schok. De inseminatie in september vorig jaar heeft plaatsgevonden met zaad van een ons tweeën. Dat althans was de afspraak, ook al heeft de draagmoeder die handeling zelf verricht. Afspraak was ook dat zij in die periode veilige seks zou hebben met haar eigen man. Dat Hayley nu opeens toch een honderd procent eigen kind blijkt te zijn, kwam als een totale verrassing.
De kinderdroom van Stefano en Arnout begon nog wel zo mooi. Al vier jaar zijn de Enschedeërs, respectievelijk chemisch analist en coach bij Essent, een stel. Twee jaar geleden trouwden ze. Het verlangen naar een kind was, naast de liefde, een van de dingen die hen van meet af aan met elkaar verbond.
De keuze voor het draagmoederschap begin vorig jaar was het eindpunt van een maandenlange zoektocht. Stefano: Als homostel is het nog steeds heel lastig om je kinderwens te vervullen. Eigenlijk zijn er maar drie opties: adoptie, pleegouderschap of het vinden van een draagmoeder. Pleegzorg is voor ons nooit in beeld geweest, adoptie wel. Uiteindelijk hebben we ook dat opzij gezet. De kosten bleken te hoog, de beperkingen te groot.
Website
Via de website Meer dan Gewenst en Facebook kwamen ze begin 2016 in contact met een draagmoeder uit Twente. Na een reeks van hartelijke ontmoetingen leek niets de vervulling van hun lang gekoesterde wens in de weg te staan. Arnout: Er was basis van groot vertrouwen, wederzijds. Dat is ook de enige manier om zo n traject in te gaan. Er is nog geen enkele regelgeving op dat gebied. Als homo-ouders heb je feitelijk ook helemaal geen rechten. Alles hangt af van de bereidwilligheid en het vertrouwen van de moeder die het kind ter wereld brengt. Behalve een checklist van internet hadden we eigenlijk niets op papier staan.
Na de 24e week in de zwangerschap kwamen de eerste twijfels. Aanvankelijk was er grote harmonie. De vrouw gaf ook echt aan dit draagmoederschap te willen voor ons. Ze zei dat ze als moeder van drie kinderen de kinderloosheid van anderen steeds meer als een probleem ging voelen. We zijn ook heel veel bij hen op bezoek geweest. Tot het moment dat er bij haar toch twijfels begonnen te komen.
Emotioneel moment
Vlak voor de geboorte leken de verhoudingen verbeterd. Arnout: Ze sprak wederom duidelijk uit dat ze kind toch af wilde staan. Ze gunde het ons. We zijn ook bij de bevalling geweest. Dat was een ongelofelijk emotioneel moment.
Op 8 mei werd Hayley geboren. In het Medisch Spectrum Twente. Twee dagen lang moest ze in het ziekenhuis blijven. Stefano en Arnout waren al die dagen bij haar. We sliepen in het ziekenhuis. De draagmoeder was al naar huis.
Twee wonderlijke weken thuis volgden. Totdat woensdag het bericht over het DNA-onderzoek alsnog de droom verstoorde. Stefano: Dat het onderzoek zou komen, wisten we. Dat was afgesproken. We wisten ook dat er nog op vrijdag een zitting op de rechtbank zou zijn over de definitieve regeling van het toezicht voor Hayley. Gezien de toestemming van de ouders leek dat echter een formaliteit.
Hoopvol
De eerste contacten met de draagmoeder woensdagavond waren nog hoopvol. Arnout: Ze kende de uitslag nog niet. We hebben het haar verteld. In niets bleek dat ze twijfels had. Integendeel, ze vroeg of we het kind nog steeds wilden hebben. En we spraken af om elkaar donderdag te treffen. Pas toen we twee uur voor dat moment een app je kregen met het bericht dat de afspraak niet doorging, begonnen we ons zorgen te maken.
Die zorgen werden tijdens de zitting van vrijdag bewaarheid. Contacten werden geschuwd, woorden niet meer gesproken. Het was uiteindelijk een vertegenwoordiger van Jeugdzorg die tijdens de zitting de mededeling deed dat de ouders het kind zelf wilden houden. Stefano: ,,We zijn naar huis gegaan. Totaal verweesd en verdrietig.
Leegte
De leegte die Hayley achterlaat, lijkt voorlopig groot. Stefano en Arnout vertrokken gisteravond naar Italië. Om op verhaal te komen en nog eens terug te kijken op wat hen overkomen is.
Of ze hun draagmoeder iets kwalijk nemen? Arnout: ,,We respecteren haar nog steeds, maar je vertrouwen is wel geschaad. Wat er is gebeurd, is bizar. Twijfels en vragen zullen er altijd blijven. Heeft zij dit wel echt gewild of is het allemaal maar spel geweest? Hayley is weg, maar die onzekerheid zal altijd blijven.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM. Foto: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
