Higor (21) uit Enschede voor altijd getekend door uitgaansgeweld

Zijn huis ziet er opgeruimd uit en ook zelf maakt Higor Dias (21) een opgeruimde indruk. Maar in zijn hoofd spookt het sinds die fatale avond in februari. Toen werd hij samen met een vriend uit het niets belaagd door een groep jonge mannen die hem zwaar mishandelden in feestcafé The Crazy Kangeroe. Gevolg: zwaar en blijvend oogletsel en een geruïneerde loopbaan bij defensie. Boven zijn rechter oog is een groot litteken zichtbaar, het ooglid zit dicht. "Er is een spier gescheurd in mijn ooglid, waardoor ik mijn ooglid niet zelf kan openen", zegt Dias.

Hoop
Dinsdag had de Enschedeër een controleafspraak met een oogarts. "Hij heeft me uitgelegd dat er een spier in mijn ooglid is uitgerekt. Bij de operatie (na de zomervakantie -red.) zal die spier worden ingekort en daarna zal het ooglid weer functioneren", zegt Dias hoopvol. Het is een beetje positief nieuws in het verder dramatische verhaal waarin hij verzeild is geraakt.

Leven op de kop
De Enschedeër ziet er stoer uit. Groot, armen als staalkabels, gesierd met tatoeages, maar als hij praat blijft er van dat stoere beeld weinig over. Dias praat zacht en zoekt naar woorden. "Het gebeurde in een oogwenk en ineens staat je hele leven op de kop", zegt hij. Zijn rechteroog heeft geen lens en iris meer en dan wordt het bijzonder lastig om te zien. "Ze zijn bezig om een lens voor me te maken met dezelfde kleur iris als in mijn goede oog. Die vervangende lens wordt aan de hand van mijn zichtsterkte aangepast."

Binnenstad = no-go area
De binnenstad van Enschede is voor hem bijna een no-go area geworden. Dias komt er nog wel eens om op een terras iets te drinken met vrienden of ergens een hapje te eten, maar uitgaan is er niet meer bij. "Ik heb er geen zin meer in. Ik kom die gasten die mij dit hebben aangedaan nog wel eens tegen en dan spookt er van alles door mijn hoofd. Ja, ook dat ik ze wel iets aan zou willen doen, waardoor zij voelen en ervaren waar ik nu doorheen moet, maar dat laat ik snel weer varen. Daar schiet ik niks mee op. Vrienden van me lopen ook met wraakgevoelens rond, ze zijn de laffe aanval nog niet vergeten", zegt Dias.

Onmacht en ellende

Hij beseft dat het recht in eigen hand nemen niet de oplossing is voor zijn situatie nu. Maar toch. De onmacht en de ellende zijn voor de jonge Enschedeër om gek van te worden. Hij zit al een half jaar in de ziektewet, maar wordt door defensie doorbetaald, zij het niet volledig. Intussen maakt hij kosten voor alle medische onderzoeken en ingrepen. "Ik heb al drie operaties moeten ondergaan en de vierde is in aantocht en wie zegt me dat het daarna al klaar is. De schade zal verhaald worden", verzekert Dias. "Is het niet door mij dan is het wel door defensie, maar goed laten we eerst het proces maar eens afwachten, dat duurt al lang genoeg", zegt hij.

Frustratie
In zijn stem is enige frustratie hoorbaar. Dat heeft z'n redenen , zo blijkt. Higor Dias: "In het begin hoorde ik nog wel eens iets van de politie, maar sinds het onderzoek is afgerond heb ik niks meer gehoord. Niet van de politie, niet van Slachtofferhulp. De zaak ligt nu bij het Openbaar Ministerie en het is vooral afwachten wanneer de rechtszaak tegen de verdachten dient." Voor zijn gevoel duurt het allemaal veel te lang.

Dias' toekomst is ongewis. Binnenkort wordt hij gekeurd door defensie. Maar eigenlijk weet hij al wat de uitkomst daarvan zal zijn. "Ik zal worden afgekeurd. Dan krijg je eervol ontslag. Maar wat is eervol als je een mooie loopbaan voor je had", vraagt hij zich af. ,,Ik heb altijd gedroomd om bij defensie te mogen werken en dat is me nu afgenomen. Ik moet straks maar afwachten wat ik nog wel kan doen. Iets met sport en jongeren lijkt me wel leuk, maar ik ben echt afhankelijk van hoe mijn oog straks zal zijn. Kan ik weer iets zien of blijft het voor altijd een blauwe waas zoals nu. Wie zal het zeggen."

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en TV Enschede FM