Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Alleen Verbeek lijkt nog te geloven in systeem dat FC Twente nog niets bracht
Trainer Gertjan Verbeek weigert van zijn concept af te stappen, terwijl het FC Twente nog niets heeft gebracht.
Onder René Hake was zeker niet alles goed en moest er ook het nodige worden verbeterd, maar zijn teams waren doorgaans logisch samengesteld. Het was niet spectaculair, maar wel degelijk en leunend op een prima organisatie. Tactisch werd het FC Twente van Hake in ruim twee jaar zelden verrast. De spelers wisten waar ze aan toe waren en de onderlinge afstanden in het veld klopten.
VerbazingDaarom wekt het zoveel verbazing dat Gertjan Verbeek juist die inrichting op de kop heeft gezet door met drie centrale verdedigers te gaan spelen, twee mensen aan de zijkant, drie middenvelders en twee aanvallers. Meestal is het 5-3-2, tegen Sparta had het meer weg van 3-5-2. Maar het etiket dat je erop plakt, is niet van belang. Feit is dat Twente er niet beter door is gaan presteren en voetballen.
Twijfelen
Achterin zie je de verdedigers twijfelen, omdat ze tegen hun natuur moeten handelen en te vaak aan het nadenken zijn. Offensief brengt het Twente ook niets, omdat de aanvallers op een eiland zijn gezet. Als de Enschedeërs er al een keer doorheen komen, is er zelden voldoende bezetting voor de goal. Conclusie: FC Twente beheerst dit systeem niet en de staf krijgt het niet voor elkaar om de spelers te laten renderen in dit concept.
TegengoalsVerbeek kwam tot de verandering van het systeem naar aanleiding van zijn eerste twee duels bij FC Twente, tegen PSV en Heerenveen, waarin hij acht tegengoals incasseerde. Omdat het hart van de verdediging in zijn ogen te vaak open werd gereten, moest er meer cement komen. Maar wie die duels nog eens nader bekijkt, ziet dat de meeste treffers ergens anders werden ingeleid. Neem de vier doelpunten tegen PSV:
- De 1-0 van Locadia valt nadat Hidde ter Avest werd verrast door een steekpassje binnendoor van Bergwijn.
- De 2-1 volgt na een onterecht gegeven strafschop.
- De 3-2 valt uit een hoekschop die door Luuk de Jong wordt binnengekopt.
- De 4-3 is een eigen goal van Stefan Thesker, die een voorzet van de zijkant binnenglijdt.
Dan de wedstrijd tegen Heerenveen (0-4), een week later. In dat duel is het grootste probleem het spel van Odegaard, die op papier hangend op rechts speelt maar in de praktijk gaat zwerven en daarmee verwarring bij FC Twente zaait. De staf heeft z n zaakjes in die eerste helft tactisch niet op orde. De tegengoals op een rijtje:
- De 0-1 wordt uit een bal van de zijkant met meer geluk dan wijsheid binnengetikt door verdediger Haegh, die niet eens doorheeft wat hij doet. Op dat moment zijn er voldoende spelers van Twente in het strafschopgebied.
- De 0-2 van Vlap ontstaat nadat het veld van FC Twente is opengetrokken en Cuevas bij het uitverdedigen de bal zomaar in de voeten van Vlap schuift.
- Voor de 0-3 valt FC Twente hartstochtelijk aan, maar scoort Heerenveen uit de omschakeling na een diepe bal door het midden. Doelman Brondeel redt in eerste instantie, maar de bal komt per toeval bij Odegaard terecht.
- De 0-4 van Veerman valt twee minuten voor tijd, als de wedstrijd allang is gespeeld. Bij die goal ligt het centrum open.
GeschrokkenHet is logisch dat Verbeek is geschrokken van zoveel tegengoals in zijn eerste twee wedstrijden, maar achter elke treffer zit wel een verhaal. Op basis van deze wedstrijden is het een vrij drastische beslissing geweest om af te stappen van het oude vertrouwde.
Geen verhaal meerAls een koerswijziging niet gepaard gaat met betere resultaten, heeft een trainer langzaam maar zeker geen verhaal meer. FC Twente pakte in 2018 nog maar twee luttele puntjes en dat tegen de directe concurrenten Roda JC en Sparta. In totaal sprokkelde Verbeek slechts acht punten bij elkaar in veertien duels. Het is een dramatische score, die aangeeft dat het misschien tijd wordt voor andere inzichten. Iets waar de meerderheid van de spelers zich prettig bij voelt.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
VerbazingDaarom wekt het zoveel verbazing dat Gertjan Verbeek juist die inrichting op de kop heeft gezet door met drie centrale verdedigers te gaan spelen, twee mensen aan de zijkant, drie middenvelders en twee aanvallers. Meestal is het 5-3-2, tegen Sparta had het meer weg van 3-5-2. Maar het etiket dat je erop plakt, is niet van belang. Feit is dat Twente er niet beter door is gaan presteren en voetballen.
Twijfelen
Achterin zie je de verdedigers twijfelen, omdat ze tegen hun natuur moeten handelen en te vaak aan het nadenken zijn. Offensief brengt het Twente ook niets, omdat de aanvallers op een eiland zijn gezet. Als de Enschedeërs er al een keer doorheen komen, is er zelden voldoende bezetting voor de goal. Conclusie: FC Twente beheerst dit systeem niet en de staf krijgt het niet voor elkaar om de spelers te laten renderen in dit concept.
TegengoalsVerbeek kwam tot de verandering van het systeem naar aanleiding van zijn eerste twee duels bij FC Twente, tegen PSV en Heerenveen, waarin hij acht tegengoals incasseerde. Omdat het hart van de verdediging in zijn ogen te vaak open werd gereten, moest er meer cement komen. Maar wie die duels nog eens nader bekijkt, ziet dat de meeste treffers ergens anders werden ingeleid. Neem de vier doelpunten tegen PSV:
- De 1-0 van Locadia valt nadat Hidde ter Avest werd verrast door een steekpassje binnendoor van Bergwijn.
- De 2-1 volgt na een onterecht gegeven strafschop.
- De 3-2 valt uit een hoekschop die door Luuk de Jong wordt binnengekopt.
- De 4-3 is een eigen goal van Stefan Thesker, die een voorzet van de zijkant binnenglijdt.
Dan de wedstrijd tegen Heerenveen (0-4), een week later. In dat duel is het grootste probleem het spel van Odegaard, die op papier hangend op rechts speelt maar in de praktijk gaat zwerven en daarmee verwarring bij FC Twente zaait. De staf heeft z n zaakjes in die eerste helft tactisch niet op orde. De tegengoals op een rijtje:
- De 0-1 wordt uit een bal van de zijkant met meer geluk dan wijsheid binnengetikt door verdediger Haegh, die niet eens doorheeft wat hij doet. Op dat moment zijn er voldoende spelers van Twente in het strafschopgebied.
- De 0-2 van Vlap ontstaat nadat het veld van FC Twente is opengetrokken en Cuevas bij het uitverdedigen de bal zomaar in de voeten van Vlap schuift.
- Voor de 0-3 valt FC Twente hartstochtelijk aan, maar scoort Heerenveen uit de omschakeling na een diepe bal door het midden. Doelman Brondeel redt in eerste instantie, maar de bal komt per toeval bij Odegaard terecht.
- De 0-4 van Veerman valt twee minuten voor tijd, als de wedstrijd allang is gespeeld. Bij die goal ligt het centrum open.
GeschrokkenHet is logisch dat Verbeek is geschrokken van zoveel tegengoals in zijn eerste twee wedstrijden, maar achter elke treffer zit wel een verhaal. Op basis van deze wedstrijden is het een vrij drastische beslissing geweest om af te stappen van het oude vertrouwde.
Geen verhaal meerAls een koerswijziging niet gepaard gaat met betere resultaten, heeft een trainer langzaam maar zeker geen verhaal meer. FC Twente pakte in 2018 nog maar twee luttele puntjes en dat tegen de directe concurrenten Roda JC en Sparta. In totaal sprokkelde Verbeek slechts acht punten bij elkaar in veertien duels. Het is een dramatische score, die aangeeft dat het misschien tijd wordt voor andere inzichten. Iets waar de meerderheid van de spelers zich prettig bij voelt.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
