Als kind kwam Nannie Brand al graag in de sigarenwinkel op de Oude Markt, om een doosje sigaretten voor haar vader te halen. Het was er gezellig. Bovendien stond er een fascinerend koppel achter de toonbank: Arie en Grietje. De een was blind, de ander doof. Maar bij elkaar opgeteld konden ze horen en zien en het verkopen van rookwaar ging ze uitstekend af.
Toen ze wat ouder was, vroegen Arie en Grietje haar met regelmaat of ze die winkel wilde overnemen. Maar daar was geen denken aan. Nannie Brand was er een van Wagelaar. En net als haar vier zussen en twee broers werkte ze bij haar vader in de winkel. Daar hadden ze het druk zat.
Wagelaar was zo'n beetje de enige schoenenwinkel in de stad en had ook nog een schoenenkraam op de markt. 35 was ze, toen ze zwichtte. En nu staat Nannie Brand al 45 jaar sigaretten en sigaren te verkopen, zonder dat ze zelf ooit heeft gerookt.
'Gezelligheid'Er is wel het een en ander gebeurd. De gezelligheid van die begintijd is er af, dat kan ze wel stellen. Er zijn gewoon minder gezellige mensen die ze in de winkel krijgt. Mannen die naar hun vrouw wijzen en zeggen: 'Van haar moet ik buiten roken'.
En als ze het dan voor hem opneemt en zegt dat het buiten koud kan zijn of nat, verhoogt dat de sfeer ook niet bepaald. Maar ze zegt het vanuit overtuiging. Ze is in haar eigen huis zo tolerant als wat: daar mag iedereen een sigaret opsteken. Desnoods allemaal tegelijk.
De winkel zelf is ook iets minder gezellig geworden. Een jaar of tien geleden is de zaak verhuisd, een deur verder richting Haverstraatpassage. Dat mooie ronde raam raakte ze toen kwijt, maar ijsmeester Van der Poel kon anders niet uitbreiden. Al moet gezegd dat er binnenkort wordt verbouwd, zodat het interieur weer een tijdje mee kan.
Toch: de grootste aanslag op de gezelligheid van weleer is wel dat de roker tegenwoordig als een halve crimineel wordt beschouwd, net als de handelaar. Niet dat ze er verstand van heeft, maar ze denkt wel eens dat, als ze het allemaal over mocht doen, ze een koffieshop zou beginnen.
SchattenLaatst vroeg iemand of ze een pakje sigaretten wilde inpakken. Het was een cadeautje. Of ze die sticker 'dodelijk' eraf wilde halen. Dat laatste deed ze niet, want je hebt zo een boete. Vorig jaar kwam een jongen van 17 sigaretten halen voor zijn vader. Buiten werd de jongen opgewacht.
Ze kreeg een boete van 1500 euro. Het is dat haar dochter het niet wilde hebben, anders had ze de boete niet betaald en had ze zich laten opsluiten. Zij kon toch niet zien dat die jongen geen 18 was? Ze is slecht in leeftijden schatten. Ze vraagt er dus tegenwoordig maar naar. Laatst nog aan een man van 34. Ach, dat moest-ie dan maar als een compliment beschouwen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - Foto: Aninna Romita