Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Vegter Jeans: hoe oma s winkeltje een begrip werd in Twente
Eigenlijk begon Vegter al vier jaar eerder, maar zelf hebben ze altijd 1958 aangehouden. Want die eerste jaren, op het Gronause Voetpad en later aan de Hengelosestraat gelden niet. Daar zijn Hein Vegter en zijn vrouw Elie hun bedrijf in breiwerken en confectie weliswaar begonnen. Maar dat zijn details die Job Vegter anno 2018 wegwuift.
Zestig jaar geleden begon het allemaal pas echt. Want toen gingen ze naar de plek waar ze nu nog zitten aan de Lonnekerbrugstraat 89 in Enschede. Daar is hij geboren. Net als zijn zussen van wie er eentje ook in de winkel staat: Edith. En oma Vegter - nu 86 - woont boven de zaak. Ze kunnen haar niet blijer maken dan op drukke momenten naar boven roepen of ze even bij wil springen. En vervolgens voegt ze zich blijmoedig bij haar kinderen en kleinzoon Bas, die ook in de winkel staat.
Bij Vegter verkopen ze allerlei kleding, maar de nadruk ligt op jeans. Spijkerbroeken van alle mogelijke merken. Ze vermaken de broeken ter plekke. Dat is het handelsmerk. Iedereen kan deze winkel verlaten met een passende spijkerbroek. Of het nu modern, klassiek, ouderwets of vooruitstrevend moet zijn.
Schaatsmuts
In de begintijd was er nog geen spijkerbroek te bekennen. Vegter was een tricotage bedrijf. Een onderneming voor het fabriceren van verschillende soorten bovenkleding voor dames, heren en kinderen. Met een eigen breiafdeling, verschillende volautomatische rond- en vlakbreimachines en een confectieatelier. Het bekende schaatsmutsje kwam van Vegter. Het mutsje dat de haarlijn volgt, dat je aantrof op de hoofden van vrijwel iedereen die zich in de jaren 60 op het ijs begaf. Of het nu elfstedentochtrijders betrof of Kees Verkerk, Art Schenk en Jan Bols zelf, ze hadden allemaal zo n Enschedees Vegtertje op hun hoofd.
Groot bedrijf
Vegter was een groot bedrijf, waar in ploegendienst werd gewerkt. Alleen zag Elie Vegter, als kruideniersdochter, de toestand meewarig aan. Ze wilde niets liever dan tussen het opvoeden van de kinderen door zelf aan de slag. Van de bedrijfsruimte die 1000 vierkante meter besloeg werd daarom een klein hoekje afgetimmerd. Daar mocht ze winkeltje spelen . Op donderdag- en vrijdagmiddag herinnert Job zich. In het piepkleine winkeltje werden producten van eigen makelij verkocht, tegen scherpe prijzen. Het liep als een trein. Het feit dat ze ja zeiden op de vraag van Wrangler eind jaren 60 of ze ook jeans wilden gaan verkopen, bleek een gouden greep.
Jeans
De eigen productie is verdwenen, de jeans zijn gebleven. Het winkeltje van oma Vegter is uitgegroeid tot een bloeiende winkel van 600 vierkante meter. Naast dit pand hebben ze jeansshops gehad in Enschede (Zuidmolen en Heurne) en verder in Oldenzaal, Haaksbergen, Hengelo, Nijverdal, Delden en nabij Münster. Het kan best zijn dat Job er nu een of twee vergeet. Maar wel zeker is dat ze veertien jaar geleden al die filialen de deur uit hebben gedaan. Ze zitten alleen nog aan de Lonnekerbrugstraat waar ze ooit begonnen. En daar blijven ze ook.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Annina Romita
Bij Vegter verkopen ze allerlei kleding, maar de nadruk ligt op jeans. Spijkerbroeken van alle mogelijke merken. Ze vermaken de broeken ter plekke. Dat is het handelsmerk. Iedereen kan deze winkel verlaten met een passende spijkerbroek. Of het nu modern, klassiek, ouderwets of vooruitstrevend moet zijn.
Schaatsmuts
In de begintijd was er nog geen spijkerbroek te bekennen. Vegter was een tricotage bedrijf. Een onderneming voor het fabriceren van verschillende soorten bovenkleding voor dames, heren en kinderen. Met een eigen breiafdeling, verschillende volautomatische rond- en vlakbreimachines en een confectieatelier. Het bekende schaatsmutsje kwam van Vegter. Het mutsje dat de haarlijn volgt, dat je aantrof op de hoofden van vrijwel iedereen die zich in de jaren 60 op het ijs begaf. Of het nu elfstedentochtrijders betrof of Kees Verkerk, Art Schenk en Jan Bols zelf, ze hadden allemaal zo n Enschedees Vegtertje op hun hoofd.
Groot bedrijf
Vegter was een groot bedrijf, waar in ploegendienst werd gewerkt. Alleen zag Elie Vegter, als kruideniersdochter, de toestand meewarig aan. Ze wilde niets liever dan tussen het opvoeden van de kinderen door zelf aan de slag. Van de bedrijfsruimte die 1000 vierkante meter besloeg werd daarom een klein hoekje afgetimmerd. Daar mocht ze winkeltje spelen . Op donderdag- en vrijdagmiddag herinnert Job zich. In het piepkleine winkeltje werden producten van eigen makelij verkocht, tegen scherpe prijzen. Het liep als een trein. Het feit dat ze ja zeiden op de vraag van Wrangler eind jaren 60 of ze ook jeans wilden gaan verkopen, bleek een gouden greep.
Jeans
De eigen productie is verdwenen, de jeans zijn gebleven. Het winkeltje van oma Vegter is uitgegroeid tot een bloeiende winkel van 600 vierkante meter. Naast dit pand hebben ze jeansshops gehad in Enschede (Zuidmolen en Heurne) en verder in Oldenzaal, Haaksbergen, Hengelo, Nijverdal, Delden en nabij Münster. Het kan best zijn dat Job er nu een of twee vergeet. Maar wel zeker is dat ze veertien jaar geleden al die filialen de deur uit hebben gedaan. Ze zitten alleen nog aan de Lonnekerbrugstraat waar ze ooit begonnen. En daar blijven ze ook.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede - foto: Annina Romita
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
