Oh kijk nou toch eens. Een strijkplank. Ze hebben nu een strijkplank. Guus Tromp (72) kijkt op de eerste verdieping z n ogen uit. In zijn tijd werd er niet gestreken. Het studentenleven is immens veranderd. Wij hadden er geen. Maar ik heb eerlijk gezegd ook geen idee hoe wij het deden.
Tromp is één van de eerste zes studenten die OD 308 aan de Oldenzaalsestraat bewoonden. Zes jongens van de Technische Hogeschool Twente (THT), nu de Universiteit Twente. Twee zijn al overleden. Maar de andere vier van het eerste uur zijn er om het 50-jarig bestaan te vieren: Tromp, Gerard Nunninkhoven (71), Jan Dopper (71) en Ben van der Lugt (75).
Enschedese meisjes
Twee trouwden een Enschedees meisje. Alle vier maakten ze behoorlijk carrière. Dopper en Tromp onder andere bij de biochemische reus Gist-Brocades (later DSM). Nunninkhoven als bedrijfskundige en marketier. Alleen Van der Lugt zei de techniek echt vaarwel. Hij werd jurist en later Officier van Justitie. Onder andere bij de Almelose rechtbank.
Campusplicht
Tot 1968 gold voor studenten een campusplicht . Daarna mochten ze overal op kamers . Of OD 308 werkelijk het oudste studentenhuis is? Andere huizen zullen het betwisten, beseft huidig bewoner Stan van Rosmalen. Om het met 100 procent zekerheid te zeggen is lastig. Maar wij hebben de officiële documenten van de oprichting, zij niet.
Los daarvan is OD 308 een bijzonder huis, zegt hij. Elke maandag hebben we huisavond . Stipt om 18.00 uur verzamelen we in de woonkamer, eten we samen en doen daarna wat leuks met z n allen. Voetballen in de tuin, darten, wat dan ook. Saamhorigheid is er in dit huis altijd geweest. Daar letten we op als er een nieuwe komt. Als je hier komt wonen, word je vanzelf goede vrienden. Het is geen toeval dat bijna alle 70 vroegere bewoners zijn gekomen.
Bonje
Ook de vier oudsten hebben nog altijd veel contact met elkaar, zeker één keer per jaar dineren ze samen. We zijn echt beste vrienden geworden. Als je 365 dagen per jaar in één huis woont, krijg je een hechte band. Of bonje? Nee, nee. Mannen niet. We hebben geen dag ruzie gehad. Nog geen uur. Het was de beste tijd van mijn leven , vindt Tromp. Een gouden tijd.
Wipje
Ze stralen en knikken. Dopper: Ja, zeker. En een wilde tijd ook hoor. Ga maar na; de studieduur was nog niet relevant. En allemaal rond de 18, voor het eerst echt proevend van de vrijheid. Je maakte je eerste wipje ¦
En dat was op de THT zelf nog niet zo simpel te versieren: de 200 studenten waren op vier na allemaal jongens. Nu is het 60 procent. "Maar in onze tijd moesten we voor een feestje proberen een busje zusters in opleiding uit Oldenzaal te laten komen, haha.
Kalk op je hoofd
In het trappenhuis hangen van alle bewoners een portret. De keuken is goed opgeruimd. De vijf kamers zijn dat ook. De badkamer is opvallend schoon . De indeling van de kamers is nagenoeg hetzelfde als 50 jaar geleden. Behalve de zolder. Die bestond toen uit twee kamers, maar dat mag niet meer van de brandweer. Het is knap onderhouden, hoor. En een stuk schoner dan in onze tijd. Bij ons moest je in de keuken een paraplu ophouden, anders viel bij het koken het kalk van het plafond op je hoofd.
Overledenen
Vanaf een uur of 10.00 verzamelen de oud-studenten zich in de tuin. Allemaal met hun blauwe stropdas met OD 308 en het huiswapen erop. Het is een mooie bijna studentikoze dag. Leeftijd telt nu niet, het huis verbindt hen. Tromp: Ons wordt geregeld gevraagd, denken jullie nog wel eens aan die jongens die er niet meer zijn. Nou en of. We hebben het vaak over ze.
Uit een tas pakt Van der Lugt een foto. Nieuw ingelijst, nog in het plastic. Een foto van het openingsfeest van hun huis, oktober 1968, waar ze alle zes uitgelaten lachen. Zijn ze er toch ook nog bij.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Robin Hilberink