De vader en zijn zoon zijn de wanhoop te na. Al zeker 5 jaar worden ze op allerlei manieren lastig gevallen. Er worden berichten geplaatst op de sociale media, berichten en mailtjes gestuurd, het vriendinnetje van de zoon krijgt bezoekjes thuis van Pieter S., in de Oldenzaalse supermarkt waar de jongen werkt worden briefjes gericht aan hem opgehangen, zijn chef wordt aangesproken, de jongen wordt zonder dat hij het weet opgegeven om als ballenjongen het veld bij FC Twente op te gaan, er wordt zelfs een Tweede Kamerlid van de VVD benaderd in een TV-uitzending. De politicus krijgt een foto van de zoon in handen gedrukt en in het reactievenster van zijn website wordt een heel verhaal over de situatie geplaatst.
Eerdere veroordeling
De ellende begint in 2013. Het botert al een tijd niet tussen moeder H. en haar ex, de vader van de jongen. De jongen woont bij zijn moeder en ook dat gaat niet goed. In 2013 gaat de jongen bij zijn vader wonen, moeder heeft hem de deur gewezen. Vanaf dat moment gaat het helemaal mis. Vader en zoon worden lastiggevallen en het leidt in 2015 tot de eerste rechtszaak wegens stalking. Moeder en haar mantelzorger worden door de Almelose rechter veroordeeld en moeder wordt zelfs uit haar gezag gezet. De veroordeling weerhoudt beiden niet om verder te gaan met het benaderen van de vader en zoon.
Moeder H. verschijnt niet voor rechter Maartje van Meel en haar collega s. Ze is te ziek om naar Almelo te komen aldus Pieter S.. Hij is openhartig over wat er allemaal gebeurde en geeft toe, hij probeerde op allerlei manieren contact te zoeken ondanks diverse contactverboden. Ik zag dat ze eronder door ging, ik zag de tranen van haar verdriet en dan probeer je haar met de beste bedoelingen te helpen. Volgens S. wilde hij de zoon, die niets meer met zijn manipulerende moeder te maken wil hebben, ervan te overtuigen dat zijn moeder stervende is en leeft met maar één vraag; waarom wil mijn zoon me niet meer zien?
Angst
In de angst wordt de mens zich bewust van zijn vrijheid citeert vader de Franse filosoof en schrijver Sartre. Hij vertelt in de rechtszaal hoe groot de impact is van het continue lastigvallen. De afgelopen jaren waren heel zwaar, het kostte moeite om geen eigen rechter te spelen. Mijn zoon heeft teveel meegemaakt, ik hoop dat u dit keer echt kan doordringen. Wij willen rust, mijn zoon moet in rust zijn leven gaan leven. Een psycholoog constateerde geruime tijd geleden al een posttraumatische stressstoornis bij vader en concludeerde dat die pas over gaat als het stalken stopt. Een medewerkster van slachtofferhulp claimt namens vader en zoon 4500 euro voor geleden emotionele schade.
Chantagemiddel
Officier van justitie De Valk heeft grote twijfels bij het geschetste ziektebeeld van moeder. We hebben mailtjes uit 2017 waarin over euthanasie gesproken wordt en dat mevrouw nog maximaal een jaar te leven heeft, maar ze leeft nog steeds. Ik heb sterk de indruk dat het ziektebeeld als chantagemiddel ingezet wordt, het syndroom van Münchhausen by proxy komt in me op. Hij eist in eerste instantie ook een werkstraf tegen moeder maar als advocaat Taner Sseker hem voorhoudt dat een eerdere werkstraf door het gerechtshof werd ingetrokken vanwege de ziekte, past De Valk zijn eis aan.
Advocaat Taner leest een brief voor van Brigitte H.; ik wens zoon het beste in zijn leven en hoop hem ooit nog een keer te zien als mijn gezondheid het toelaat. Taner verzet zich tegen de gevraagde schadevergoeding, behalve dat zijn cliënte het geld niet heeft, is hij van mening dat het geldklopperij is. Als ze het echt menen hadden ze een symbolische schadevergoeding van 1 euro gevraagd. De advocaat moet zijn handen in de lucht houden als hij geconfronteerd wordt met informatie uit het dossier waaruit zou blijken dat de moeder recent nog een huisje kocht, er verbouwde en van plan zou zijn er een sauna of zwembad bij te bouwen.
De rechtbank doet over twee weken uitspraak.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede