Marino Pusic en René Hake werkten iets meer dan een jaar geleden nog dagelijks met elkaar samen. Toen Hake bij FC Twente werd ontslagen, nam zijn assistent Pusic het even over. Vrijdagavond in Leeuwarden stonden de twee tegenover elkaar. Pusic won. Oftewel, Twente versloeg Cambuur (0-1).
Je ziet aan alles dat Hake zich wat ongemakkelijk voelt als Pusic hem na afloop een knuffel geeft. Dat heeft enerzijds te maken met het verschil in karakter tussen de twee mannen. Grotere tegenpolen zijn bijna niet te bedenken. Hake is de nuchtere, koele Drent, die wars is van opsmuk. Pusic is de temperamentvolle. emotionele Kroaat, met gevoel voor theater. Aan de andere kant komt de onderkoelde houding van Hake ook door het verloop van de avond. De overwinning van zijn oude club, en toch ook grote liefde, Twente kun je nauwelijks verdiend noemen. Hake baalt en niet zo n kleine beetje ook. Ik gun René alles , zegt Pusic. Daar meen je niks van , reageert Hake. Je ziet hem denken: jij hebt makkelijk praten met de drie punten op zak.
Gestolen
Of de overwinning gestolen is? Ik heb in mijn leven nog nooit iets gestolen , zegt Pusic. Een ploeg die keihard werkt, steelt niet. En we hebben hard gewerkt. Hake hoort de woorden van zijn voormalige assistent gelaten aan. Twente is de gelukkige winnaar. Wij hebben Twente in leven gelaten. Een moment nekt ons. We weten dat Aitor graag naar binnen komt, en dan laten we ons toch verrassen. Dat is naïef. We hebben verloren van ons zelf.
Pusic is maar wat blij dat Twente zonder schade de wedstrijd is doorgekomen. Niet goed spelen, toch winnen: je zou er haast de kwaliteiten van een kampioensploeg in zien. Onze eerste helft was moeizaam , vond Pusic. We waren slordig aan de bal en gaven vooral via onze rechterkant verdedigend teveel weg. Over de tweede helft ben ik wel tevreden. Door de blessure van Zekhnini moesten we noodgedwongen Jari (Oosterwijk, red.) brengen en daardoor kregen we wat meer stootkracht. We hebben met z n allen heel goed verdedigd. En dan tegen zijn buurman, zijn voormalige baas. Wij gaan hier lachend weg, maar Cambuur had wel een punt verdiend. Dat spijt me voor René. Hake schudt ondertussen nog maar eens het hoofd. Hij zucht.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, archieffoto: Emiel Muijderman