Ben Hilbrink werd zaterdag 100 jaar. Regelmaat moet zijn geheim zijn, zegt zijn zoon Harry. Dat en sterke genen, want veel familie is oud geworden. Maar vooral regelmaat. Als hij om twaalf uur gaat eten, is het ook twaalf uur en geen vijf over.
Ben Hilbrink wordt als nakomelingetje geboren in 1918, in een huis aan de Bornsestraat in Hengelo. Zijn vader werkt in de textiel, eerst in Hengelo en later in Enschede. Zelf gaat hij in Enschede naar de Hogere Textielschool. Maar als zijn ouders terugverhuizen naar Hengelo, krijgt hij een baan bij de Heemaf.
Oorlog
In de oorlog wordt hij opgepakt voor de Arbeitseinsatz in Duitsland. Hij verblijft tijdelijk bij een Duits gezin, dat hem goed behandelt, maar tijdens een verlof besluit hij terug te gaan naar Nederland en onder te duiken. Hij keert terug naar de Heemaf, maar tegen het einde van de oorlog wordt hij opnieuw opgepakt en tewerkgesteld bij de IJssellinie bij Zwolle. Na de oorlog, als hij 26 is, trouwt hij met Dinie Steinman. Ze krijgen twee zoons: Jan en Harry.
Dinie overlijdt in 1993 en dat is een zware klap. Toch vermaakt Ben zich in de jaren erna nog prima. Hij reist door Europa, naar Zuid-Afrika en bezoekt familie, die is uitgewaaierd door heel Europa. Zijn honderdste verjaardag is dan ook een familiereünie. Van heinde en verre komen nazaten hem feliciteren in de keurige zaal bij Van der Valk. Hij schudt iedereen hartelijk de hand.
CommunicerenPraten gaat niet meer sinds hij een herseninfarct kreeg, in 2011. Dat hij niet meer goed kan communiceren vindt hij erg, zegt zijn zoon, maar verder voelt de eeuwling zich nog uitstekend. Hij gaat graag uit eten en drinkt een cognacje. Chinees, dat vindt hij lekker. Dat krijg je niet in een verzorgingshuis , zegt zijn zoon. Patat, pizza, dat is er niet bij. Dus dat halen we dan.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita