Nieuws
Enschede
Studenten in Enschede op kamers tussen de ouderen: Supergezellig!
Een jonge studente drinkt een kopje thee met een 78-jarige mevrouw. Het gezellige tafereel doet vermoeden dat een kleindochter haar grootmoeder bezoekt. Niets is minder waar. Annemiek ter Brugge brengt tijd door met ouderen van woon-zorgcentrum De Posten, in ruil voor een goedkope studentenkamer. Ze woont op kamers tussen de ouderen.
Thee drinken, boodschappen doen, nagels lakken, koken en televisie kijken: Annemiek (24) van nummer 309 en mevrouw Bovenius (78) van nummer 316 doen van alles samen. Ondertussen kletsen ze wat af. Clara Bovenius vertelt weleens over vroeger. Over Denekamp, het dorp waar ze opgeroeide. Dan luistert Annemiek aandachtig.
Aandacht: misschien is dat wel wat haar aanwezigheid zo waardevol maakt. Verpleegkundigen houden tussen alle werkzaamheden door nauwelijks tijd over voor een praatje met de ouderen van De Posten, maar Annemiek heeft volop aandacht voor bewoners. De ene keer voeren ze uitgebreide gesprekken, de andere keer kan een klein gebaar als een warme glimlach of een begroeting in het gangpad het verschil maken.
Prikkie
De Enschedese Annemiek huurt voor een prikkie op de Wesselerbrink. Maandelijks zijn de kosten voor haar knusse plekje in De Posten 185 euro. Ze deelt een huis met twee slaapkamers en een gezamenlijke keuken en badkamer met een mannelijke leeftijdsgenoot. Behalve Annemiek en haar huisgenoot woont er nog één student op De Posten. De woonvorm voor afdeling De Es bestaat sinds september en is een pilot in samenwerking met woningcorporatie Domijn.
In ruil voor de lage huurprijs brengt Annemiek minstens dertig uur per maand door met haar 21 buren. Wat ze van de deal vindt? Supergezellig , formuleert ze bondig. Als werk ziet Annemiek het omgaan met medebewoners niet echt. Bovendien heeft ze tegenwoordig weinig colleges. Dat maakt dat ze naast haar studie Technische Geneeskunde op de Universiteit Twente voldoende tijd overhoudt.
Feesten
Op nummer 309 hangen hippe lampjes aan de muur en op de bank liggen vrolijke kussentjes. De nette, schone ruimte met wit en grijs meubilair oogt niet als een typische studentenwoning. Maar een typische student is Annemiek dan ook niet. Ook niet als het gaat om feesten. Je kunt hier natuurlijk niet elke avond feesten en lawaai maken. Maar die behoefte heb ik ook niet.
Een paar deurtjes verder, op nummer 316, woont mevrouw Bovenius, al bijna zes jaar. De woonkamer is ingericht met rode meubels en traditionele kastjes van donker eikenhout. Op tafel staat een bos bloemen en lachende gezichten vullen tientallen fotolijstjes. Meestal zitten Annemiek en ik hier. Dat is ontzettend gezellig. Ze neemt daar echt tijd voor. De verpleging wil ik niet lastigvallen. Die dames hebben het zo druk, ik hoor ze over de gangen rennen. Annemiek kwam uit onverwachte hoek. Ze was meer dan welkom. Ik kan haar altijd bellen.
Opa en omaDe opa en oma van Annemiek woonden jarenlang in De Posten, en met veel plezier. Ik liep hier vaak rond, kende het al. Toen ik het nieuwe concept ontdekte, heb ik me meteen aangemeld. Ook omdat ik vond dat het tijd was om uit huis te gaan. Inmiddels heeft ze mooie contacten gelegd met haar buren. Mevrouw Bovenius is er daar één van.
De studenten die deel uitmaken van de pilot voldoen aan een profiel dat door de zorgorganisatie werd bepaald. De studenten moeten goed kunnen omgaan met senioren met fysieke beperkingen of (beginnende) dementie. Ook de leefstijl van studenten moet passen bij de omgeving met ouderen. Een nauwkeurige selectie onder twaalf gegadigden ging vooraf aan de woonvorm met drie studenten. Na een jaar komt er een evaluatie en daarna wordt bepaald of de woonvorm die jong en oud verbindt blijft bestaan.
Wachten
Annemiek wil dat bewoners van De Posten kunnen genieten van hun oude dag. Na een levenlang hard werken hebben veel ouderen het gevoel dat ze wachten. Wachten totdat ze uit bed kunnen, wachten tot ze eten krijgen en wachten tot ze naar buiten kunnen. Dan kun je hier nog zo mooi wonen, maar ben je niet gelukkig. Het is dan heel fijn om af en toe met iemand te kletsen.
De buurvrouwen van nummers 309 en 316 verschillen 54 jaar in leeftijd, hebben verreweg meer verschillen dan overeenkomsten, maar kunnen het geweldig met elkaar vinden. Een vriendschap? Annemiek en Clara kijken op, knikken instemmend. Zo zou je het wel kunnen noemen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen
Aandacht: misschien is dat wel wat haar aanwezigheid zo waardevol maakt. Verpleegkundigen houden tussen alle werkzaamheden door nauwelijks tijd over voor een praatje met de ouderen van De Posten, maar Annemiek heeft volop aandacht voor bewoners. De ene keer voeren ze uitgebreide gesprekken, de andere keer kan een klein gebaar als een warme glimlach of een begroeting in het gangpad het verschil maken.
Prikkie
De Enschedese Annemiek huurt voor een prikkie op de Wesselerbrink. Maandelijks zijn de kosten voor haar knusse plekje in De Posten 185 euro. Ze deelt een huis met twee slaapkamers en een gezamenlijke keuken en badkamer met een mannelijke leeftijdsgenoot. Behalve Annemiek en haar huisgenoot woont er nog één student op De Posten. De woonvorm voor afdeling De Es bestaat sinds september en is een pilot in samenwerking met woningcorporatie Domijn.
In ruil voor de lage huurprijs brengt Annemiek minstens dertig uur per maand door met haar 21 buren. Wat ze van de deal vindt? Supergezellig , formuleert ze bondig. Als werk ziet Annemiek het omgaan met medebewoners niet echt. Bovendien heeft ze tegenwoordig weinig colleges. Dat maakt dat ze naast haar studie Technische Geneeskunde op de Universiteit Twente voldoende tijd overhoudt.
Feesten
Op nummer 309 hangen hippe lampjes aan de muur en op de bank liggen vrolijke kussentjes. De nette, schone ruimte met wit en grijs meubilair oogt niet als een typische studentenwoning. Maar een typische student is Annemiek dan ook niet. Ook niet als het gaat om feesten. Je kunt hier natuurlijk niet elke avond feesten en lawaai maken. Maar die behoefte heb ik ook niet.
Een paar deurtjes verder, op nummer 316, woont mevrouw Bovenius, al bijna zes jaar. De woonkamer is ingericht met rode meubels en traditionele kastjes van donker eikenhout. Op tafel staat een bos bloemen en lachende gezichten vullen tientallen fotolijstjes. Meestal zitten Annemiek en ik hier. Dat is ontzettend gezellig. Ze neemt daar echt tijd voor. De verpleging wil ik niet lastigvallen. Die dames hebben het zo druk, ik hoor ze over de gangen rennen. Annemiek kwam uit onverwachte hoek. Ze was meer dan welkom. Ik kan haar altijd bellen.
Opa en omaDe opa en oma van Annemiek woonden jarenlang in De Posten, en met veel plezier. Ik liep hier vaak rond, kende het al. Toen ik het nieuwe concept ontdekte, heb ik me meteen aangemeld. Ook omdat ik vond dat het tijd was om uit huis te gaan. Inmiddels heeft ze mooie contacten gelegd met haar buren. Mevrouw Bovenius is er daar één van.
De studenten die deel uitmaken van de pilot voldoen aan een profiel dat door de zorgorganisatie werd bepaald. De studenten moeten goed kunnen omgaan met senioren met fysieke beperkingen of (beginnende) dementie. Ook de leefstijl van studenten moet passen bij de omgeving met ouderen. Een nauwkeurige selectie onder twaalf gegadigden ging vooraf aan de woonvorm met drie studenten. Na een jaar komt er een evaluatie en daarna wordt bepaald of de woonvorm die jong en oud verbindt blijft bestaan.
Wachten
Annemiek wil dat bewoners van De Posten kunnen genieten van hun oude dag. Na een levenlang hard werken hebben veel ouderen het gevoel dat ze wachten. Wachten totdat ze uit bed kunnen, wachten tot ze eten krijgen en wachten tot ze naar buiten kunnen. Dan kun je hier nog zo mooi wonen, maar ben je niet gelukkig. Het is dan heel fijn om af en toe met iemand te kletsen.
De buurvrouwen van nummers 309 en 316 verschillen 54 jaar in leeftijd, hebben verreweg meer verschillen dan overeenkomsten, maar kunnen het geweldig met elkaar vinden. Een vriendschap? Annemiek en Clara kijken op, knikken instemmend. Zo zou je het wel kunnen noemen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Reinier van Willigen
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
