Nieuws
Enschede
Tom Boere bijt zich vast in zijn missie
FC Twente speelde de laatste weken het beste voetbal met twee spitsen aan het front. Is de succesformule gevonden? Clubtopscorer Tom Boere heeft er wel een goed gevoel bij.
Als je uit het kraambed van Ajax komt weet je zeker dat er in de opvoeding maar één weg is naar succes: voetbal wordt gespeeld met drie spitsen. Twee buitenspelers en een aanvaller in de punt. Aan dat heilige evangelie wordt in Amsterdam niet getornd. Als kind uit de opleiding van Ajax wist Tom Boere niet beter.
Ook in de jaren daarna, op andere plekken in het land en in België, was hij bij zijn jacht op doelpunten altijd omringd door buitenspelers: 4-3-3, iets anders was er niet. Ik heb tot voor kort nog nooit in een twee spitsensysteem gespeeld", zegt Boere.
Koppel Vorige week vrijdag tegen Sparta leek het alsof Boere nooit anders gewend is geweest. Tom Boere en Jari Oosterwijk waren tot voor kort elkaars concurrenten en wisselden elkaar constant af. Maar nu bleken ze opeens ook met elkaar te kunnen spelen.
Het gaat te ver om te stellen dat het koppel elkaar blindelings aanvoelde, maar de verdedigers van Sparta kregen maar geen vat op het tweetal, dat rende, sleurde en opdook in alle hoeken en gaten. Het koppel Boere en Oosterwijk maakte het elftal beter, minder statisch en meer onvoorspelbaar. "Jari was voor mij de ideale bliksemafleider", kijkt Boere nog even terug op die avond op Het Kasteel. "Hij ging als eerste de duels aan, waardoor ik de ruimte in kon."
ToevalWinnende ploegen ontstaan vaak gaandeweg het seizoen. Soms door toeval, soms uit nood. Trainer Marino Pusic stelde het duo Boere/Oosterwijk voor het eerst op in de uitwedstrijd bij Volendam, een week na de blamage tegen Jong Ajax. Er moest wat gebeuren bij de Enschedeërs om het tij te keren. "Ik vond dat het toen tegen Volendam niet eens zo slecht ging", zegt Boere. Het zou echter in die fase van het seizoen bij die ene keer blijven. In de daaropvolgende wedstrijd bij Cambuur begon Oosterwijk op de bank. In het laatste thuisduel van 2018, thuis tegen NEC, overkwam dat Boere. Pas in de 90ste minuut mocht hij erin. "We hebben in een bepaalde periode vrij veel van systeem en spelers gewisseld", aldus Boere.
Voetballend liep het lange tijd van geen kant in Enschede. Het was ploeteren en zoeken, schrapen en overleven. Ondertussen groeide de kritiek op de spitsen Boere en Oosterwijk. Niet alleen in de media en bij de achterban, maar ook binnen de club.
In de maand van de transferwindow moest er in elk geval een spits bij, zo lieten de beleidsbepalers meerdere keren weten. "Je voelde aan alles dat ze niet tevreden waren", vertelt Boere. "De roep om een nieuwe spits werd steeds luider. Dan is het maar net de vraag hoe je daar mee omgaat. Gooi je je kont tegen krib en laat je het lopen, of bijt je je ergens in vast." Boere koos voor het laatste. "Het heeft me getriggerd."
Beste voetbal sinds tijdenIn de eerste twee duels na de winterstop bleef hij 90 minuten op de bank. Het hoofdstuk Boere bij Twente leek voorbij. In de bekerwedstrijd tegen Willem II mocht hij pas vlak voor tijd nog even proberen om de schade te herstellen. Boere baalde als een stekker, maar hield zich gedeisd. Een paar dagen later, uit bij Almere City, koos Pusic plots opnieuw voor de Volendam-variant met twee spitsen aan het front. En toeval of niet: Twente speelde daar in de eerste helft het beste voetbal sinds tijden. "Lange tijd hebben we er nooit bij stil gestaan of we ook samen zouden kunnen spelen. We waren immers elkaars concurrenten", aldus Boere.
VrijheidHoewel het nog allemaal nieuw is, en de verf van het nieuwe concept nog amper is opgedroogd, ziet Boere voor zichzelf wel de voordelen van het voetballen in een ander concept. Bij Sparta was heel goed te zien dat hij niet meer het eerste aanspeelpunt hoeft te zijn in de aanval. "Ik was misschien wel te veel focust op het vasthouden van de bal. Ik was er zo op gericht om spelers te laten bijsluiten dat ik me ging forceren. Het gevolg: balverlies. Ik kan dat wel, maar dan wel in het strafschopgebied. Bij Twente is het lange tijd een zaak van overleven geweest en dan stond ik vaak op de middellijn. De vrijheid die ik nu krijg is prettig, maar ik ben het er niet mee eens dat ik niet in een drie-spitsensysteem op het hoogste niveau uit de voeten kwam. Ook toen maakte ik wel mijn loopacties, maar dan kwamen lang niet altijd de ballen."
Snelheid
De laatste weken komen ze wel. "Omdat onze buitenspelers iets minder diep staan, gaan de backs van de tegenstander twijfelen. En dan ontstaat er ruimte, waar ik in kan duiken." Boere heeft de snelheid om daar van te profiteren. Lachend: "Ik merk vaak dat mensen mijn snelheid onderschatten. Ik oog misschien niet zo explosief, en loop niet als een gazelle. Maar pas geleden haalde ik 34.5 kilometer per uur in een wedstrijd." En dat is rap. Heel erg rap zelfs.
Sivaspor uit TurkijeOndertussen is er met Fred Friday een derde spits bijgehaald voor de korte termijn. Boere werd in die laatste dagen van de transferwindow op allerlei sites in verband gebracht met het Turkse Sivaspor. "Mijn zus belde me op en vroeg of ik naar Turkije ging. Ja, op vakantie misschien, antwoordde ik. Ik weet niet waar zo'n verhaal vandaan komt. Zoiets wordt enorm opgeblazen, want ik heb nooit iets van die club gehoord. Boere zit nog steeds bij Twente. Hij is de clubtopscorer, die zich heeft vastgebeten in een missie. Zijn doelpunten worden gevraagd, in welk systeem dan ook.
Waken voor weemoed
Tom Boere merkt dat het optimisme bij de achterban is gegroeid sinds de zege bij Sparta. Maar zelf blijft hij waken voor overmoed. "Het slechtste wat ons kan overkomen is denken dat het wel goed komt", zegt hij. "De supporters mogen zo denken, wij niet. Je ziet aan Ajax dat je in een paar weken tijd alles kwijt kunt zijn wat je daarvoor hebt opgebouwd. Daar moeten wij voor waken. Voor veel mensen zijn we nu de gedoodverfde titelkandidaat, maar hoe lang is het nog maar geleden dat ze dat zeiden over FC Den Bosch? We hebben kwaliteit, we zijn op de goede weg, maar wij moeten altijd het besef hebben dat we elke wedstrijd keihard moeten werken voor het resultaat. De weg is nog lang, heel lang.
Strafschoppen
Soms wordt hij er wel een beetje gek van dat de mensen het altijd over zijn specialisme willen hebben: de strafschop. Als voetballer wil je wel iets meer kunnen dan alleen penalty s nemen. Maar feit is: Boere is een specialist. In zijn hele carriere miste hij een keer vanaf elf meter en dat kwam omdat zijn trainer bij TOP Oss zei dat hij eens een andere hoek moest nemen. Meteen ging het mis. Dit seizoen schoot hij alle strafschoppen binnen. Of het er 6 of 7 zijn ¦ik weet het niet eens. Het zijn er 7. Zijn trefzekerheid komt hem niet aanwaaien. Boere oefent veel en vaak. Soms zeg ik wel eens tegen een keeper in welke hoek ik schiet, zodat hij weet welke kant hij moet opduiken. Dat dwingt me namelijk om heel zuiver te schieten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook
Ook in de jaren daarna, op andere plekken in het land en in België, was hij bij zijn jacht op doelpunten altijd omringd door buitenspelers: 4-3-3, iets anders was er niet. Ik heb tot voor kort nog nooit in een twee spitsensysteem gespeeld", zegt Boere.
Koppel Vorige week vrijdag tegen Sparta leek het alsof Boere nooit anders gewend is geweest. Tom Boere en Jari Oosterwijk waren tot voor kort elkaars concurrenten en wisselden elkaar constant af. Maar nu bleken ze opeens ook met elkaar te kunnen spelen.
Het gaat te ver om te stellen dat het koppel elkaar blindelings aanvoelde, maar de verdedigers van Sparta kregen maar geen vat op het tweetal, dat rende, sleurde en opdook in alle hoeken en gaten. Het koppel Boere en Oosterwijk maakte het elftal beter, minder statisch en meer onvoorspelbaar. "Jari was voor mij de ideale bliksemafleider", kijkt Boere nog even terug op die avond op Het Kasteel. "Hij ging als eerste de duels aan, waardoor ik de ruimte in kon."
ToevalWinnende ploegen ontstaan vaak gaandeweg het seizoen. Soms door toeval, soms uit nood. Trainer Marino Pusic stelde het duo Boere/Oosterwijk voor het eerst op in de uitwedstrijd bij Volendam, een week na de blamage tegen Jong Ajax. Er moest wat gebeuren bij de Enschedeërs om het tij te keren. "Ik vond dat het toen tegen Volendam niet eens zo slecht ging", zegt Boere. Het zou echter in die fase van het seizoen bij die ene keer blijven. In de daaropvolgende wedstrijd bij Cambuur begon Oosterwijk op de bank. In het laatste thuisduel van 2018, thuis tegen NEC, overkwam dat Boere. Pas in de 90ste minuut mocht hij erin. "We hebben in een bepaalde periode vrij veel van systeem en spelers gewisseld", aldus Boere.
Voetballend liep het lange tijd van geen kant in Enschede. Het was ploeteren en zoeken, schrapen en overleven. Ondertussen groeide de kritiek op de spitsen Boere en Oosterwijk. Niet alleen in de media en bij de achterban, maar ook binnen de club.
In de maand van de transferwindow moest er in elk geval een spits bij, zo lieten de beleidsbepalers meerdere keren weten. "Je voelde aan alles dat ze niet tevreden waren", vertelt Boere. "De roep om een nieuwe spits werd steeds luider. Dan is het maar net de vraag hoe je daar mee omgaat. Gooi je je kont tegen krib en laat je het lopen, of bijt je je ergens in vast." Boere koos voor het laatste. "Het heeft me getriggerd."
Beste voetbal sinds tijdenIn de eerste twee duels na de winterstop bleef hij 90 minuten op de bank. Het hoofdstuk Boere bij Twente leek voorbij. In de bekerwedstrijd tegen Willem II mocht hij pas vlak voor tijd nog even proberen om de schade te herstellen. Boere baalde als een stekker, maar hield zich gedeisd. Een paar dagen later, uit bij Almere City, koos Pusic plots opnieuw voor de Volendam-variant met twee spitsen aan het front. En toeval of niet: Twente speelde daar in de eerste helft het beste voetbal sinds tijden. "Lange tijd hebben we er nooit bij stil gestaan of we ook samen zouden kunnen spelen. We waren immers elkaars concurrenten", aldus Boere.
VrijheidHoewel het nog allemaal nieuw is, en de verf van het nieuwe concept nog amper is opgedroogd, ziet Boere voor zichzelf wel de voordelen van het voetballen in een ander concept. Bij Sparta was heel goed te zien dat hij niet meer het eerste aanspeelpunt hoeft te zijn in de aanval. "Ik was misschien wel te veel focust op het vasthouden van de bal. Ik was er zo op gericht om spelers te laten bijsluiten dat ik me ging forceren. Het gevolg: balverlies. Ik kan dat wel, maar dan wel in het strafschopgebied. Bij Twente is het lange tijd een zaak van overleven geweest en dan stond ik vaak op de middellijn. De vrijheid die ik nu krijg is prettig, maar ik ben het er niet mee eens dat ik niet in een drie-spitsensysteem op het hoogste niveau uit de voeten kwam. Ook toen maakte ik wel mijn loopacties, maar dan kwamen lang niet altijd de ballen."
Snelheid
De laatste weken komen ze wel. "Omdat onze buitenspelers iets minder diep staan, gaan de backs van de tegenstander twijfelen. En dan ontstaat er ruimte, waar ik in kan duiken." Boere heeft de snelheid om daar van te profiteren. Lachend: "Ik merk vaak dat mensen mijn snelheid onderschatten. Ik oog misschien niet zo explosief, en loop niet als een gazelle. Maar pas geleden haalde ik 34.5 kilometer per uur in een wedstrijd." En dat is rap. Heel erg rap zelfs.
Sivaspor uit TurkijeOndertussen is er met Fred Friday een derde spits bijgehaald voor de korte termijn. Boere werd in die laatste dagen van de transferwindow op allerlei sites in verband gebracht met het Turkse Sivaspor. "Mijn zus belde me op en vroeg of ik naar Turkije ging. Ja, op vakantie misschien, antwoordde ik. Ik weet niet waar zo'n verhaal vandaan komt. Zoiets wordt enorm opgeblazen, want ik heb nooit iets van die club gehoord. Boere zit nog steeds bij Twente. Hij is de clubtopscorer, die zich heeft vastgebeten in een missie. Zijn doelpunten worden gevraagd, in welk systeem dan ook.
Waken voor weemoed
Tom Boere merkt dat het optimisme bij de achterban is gegroeid sinds de zege bij Sparta. Maar zelf blijft hij waken voor overmoed. "Het slechtste wat ons kan overkomen is denken dat het wel goed komt", zegt hij. "De supporters mogen zo denken, wij niet. Je ziet aan Ajax dat je in een paar weken tijd alles kwijt kunt zijn wat je daarvoor hebt opgebouwd. Daar moeten wij voor waken. Voor veel mensen zijn we nu de gedoodverfde titelkandidaat, maar hoe lang is het nog maar geleden dat ze dat zeiden over FC Den Bosch? We hebben kwaliteit, we zijn op de goede weg, maar wij moeten altijd het besef hebben dat we elke wedstrijd keihard moeten werken voor het resultaat. De weg is nog lang, heel lang.
Strafschoppen
Soms wordt hij er wel een beetje gek van dat de mensen het altijd over zijn specialisme willen hebben: de strafschop. Als voetballer wil je wel iets meer kunnen dan alleen penalty s nemen. Maar feit is: Boere is een specialist. In zijn hele carriere miste hij een keer vanaf elf meter en dat kwam omdat zijn trainer bij TOP Oss zei dat hij eens een andere hoek moest nemen. Meteen ging het mis. Dit seizoen schoot hij alle strafschoppen binnen. Of het er 6 of 7 zijn ¦ik weet het niet eens. Het zijn er 7. Zijn trefzekerheid komt hem niet aanwaaien. Boere oefent veel en vaak. Soms zeg ik wel eens tegen een keeper in welke hoek ik schiet, zodat hij weet welke kant hij moet opduiken. Dat dwingt me namelijk om heel zuiver te schieten.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
