De echte Jöel Drommel is opgestaan: 'Tegenstanders moeten bang voor je zijn'

Hij kijkt naar een foto van zichzelf, uit een wedstrijd van vorig seizoen. De vlucht richting verre hoek ziet er zo op het eerste oog indrukwekkend uit, maar Joël Drommel is kritisch. "Zie je mijn benen? Die zijn te ver uit elkaar. Hij pakt een foto van Ajax-doelman André Onana uit de magische wedstrijd tegen Real Madrid erbij. "Kijk, Onana heeft de benen wel mooi gesloten. Ik kijk graag naar hem, ja. Net als naar Ter Stegen (keeper Barcelona, red.) Onana heeft alles van de perfecte doelman: lef, uitstraling. Hij durft te voetballen en uit te komen. Onana is een beest. Een geweldige keeper."

Misschien moet je de foto's van vorig jaar ook laten liggen als het om Drommel gaat. Toen was alles anders voor hem en FC Twente. Drommel had het lastig in het doel van de geplaagde Tukkers, oogstte kritiek, werd op tv regelmatig afgekraakt en kon FC Twente niet redden van de ondergang. En zie nu eens, ruim een half jaar later.

Zit hier nu een heel andere Joël Drommel aan tafel?
"Dat vind ik wel. Dat heeft ook met het team te maken. Je wint en dat zorgt voor positieve energie. Wat mezelf betreft: ik ben ouder geworden, meer volwassen, rustiger. Ik heb meer wedstrijden in de benen en ben steeds meer de baas in het zestienmetergebied geworden. Ik ben nu meer mezelf."

Als hij tegenwoordig het veld opkomt, waar dan ook, zingen de supporters een liedje over hem. "Dat is zo mooi! Vroeger was dat niet zo", zegt Drommel. "Ik ben nu in de picture en word op straat aangesproken omdat het goed gaat, niet omdat ik een bal heb doorgelaten. Ook dat is anders."

Vorig seizoen oogde je vaak onzeker. Nu ben je een van de pijlers onder het succes.
"Dat is mooi om te horen. Het is lekker dat ik af en toe punten voor het elftal pak. Het grote verschil is dat je nu uitstraalt: 'Er komt geen bal in. Kom maar op, er kan ons niets gebeuren. "Dat voel je in het veld zelf ook. Maar dat heeft ook met het totale team te maken. Vorig jaar zat je als ploeg in die gifbeker en was alles ongelukkig. Nu gaat een bal van de tegenstander op de paal, vorig seizoen ging diezelfde bal erin. Uiteindelijk dwing je dat wel zelf af. Zoals bij Roda. Dan veroorzaak ik een penalty, maar dan pak ik die bal vervolgens."

"Vorig seizoen had ik ups en down, maar niet alles was slecht. Op een gegeven moment werd alles ook uitvergroot. Dat is soms lastig om mee om te gaan, maar het hoort erbij. Goed is goed, slecht is slecht en blijkbaar deed ik het toen niet goed. Dan moet je laten zien dat je een kerel bent. Als jonge keeper word je daar alleen maar beter van. Je moet je bewijzen, elke dag. Op elke training wil ik de beste zijn en de meeste ballen pakken."

Zelfvertrouwen
Op de dagen dat hij de ballen als een magneet naar zich toe trekt, spat het zelfvertrouwen er bij hem af. Drommel heeft geen angst voor de schijnwerpers. "Ik vind mezelf geen mannetje. Wat is dat eigenlijk, een mannetje? Met een beetje bravoure is niks mis. Tegenstanders moeten bang voor je zijn. Als keeper moet je iets uitstralen, dat een speler bij een hoge bal denkt: 'Dat duel ga ik niet aan'. Het strafschopgebied is van jou. Dat is een proces, dat heeft tijd nodig. Aan het begin van je loopbaan ben je nog een kleine jongen. Als je dan een fout maakt, heeft heel Nederland een mening over je en dat is best moeilijk. Nu ben je ouder, je speelt en je denkt meer na."

Hij roemt de inbreng van keeperstrainer Sander Boschker. Boschker kon in het begin van het seizoen nog weleens boos worden als Drommel door de buitenwacht werd bekritiseerd. De kampioen van 2010 heeft altijd geloofd in de kwaliteiten van zijn pupil. "Sander heeft alles al meegemaakt. Die ervaring brengt hij op alle keepers bij ons over. We zijn allemaal vooruitgegaan, vind ik. En dat commentaar? Ach, veel mensen weten niet wat het keepersvak precies inhoudt. Het is niet de makkelijkste positie in het veld."

Het klinkt misschien gek, maar is een jaartje eerste divisie niet heel goed voor jou?
"Voor de club FC Twente is het slecht, maar voor Joël Drommel niet. Het is een niveautje lager, maar ik krijg nog steeds genoeg te doen. Je staat minder in de picture, waardoor je je meer in alle rust kunt ontwikkelen. Niet elke fout ligt onder het vergrootglas. Doordat we veel winnen, kweek je meer zelfvertrouwen. Soms moet je twee stappen terugdoen om er later een vooruit te zetten."

Zijn contract loopt aan het eind van dit seizoen af, maar bij Twente hebben ze alle gesprekken even op de lange baan geschoven. Alles moet alles wijken voor dat ene doel: promotie. Drommel: "Ik snapdie focus van de club. Zelf ben ik maar bezig met één ding: het FC Twente van nu. Wij moeten gewoon kampioen worden en dan zien we daarna wel wat de toekomst ons gaat brengen. De supporters verdienen de eredivisie. In de thuiswedstrijden heb ik nog geen enkele keer het gevoel gehad dat we in de eerste divisie spelen. De sfeer in het stadion is uniek. Onze uitwedstrijden zijn net thuisduels. Na de top 3 is dit de meest bijzondere club van Nederland en het is geweldig om daar voor te mogen spelen. Ik heb gezien wat de degradatie met de mensen heeft gedaan. Dat moeten we rechtzetten. Dit mogen we niet meer uit handen geven."

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook