Als er geen gas in Groningen was geweest, dan had Glanerbrug geen slijterij Nijhuis gehad. Dat klinkt vreemd, maar dat is het niet. Nederland stapte vijftig jaar geleden massaal over op aardgas uit Groningen. Maar Johan Nijhuis, die het kolenbedrijf van zijn vader in Glanerbrug had voortgezet, zag door dat gas zijn handel instorten. Hij schoolde zich om en verbouwde zijn kolenloods aan de Gronausestraat om tot drankenhandel. Die opende hij in 1971.
Douanes
Waarom hij juist voor het vak van slijter had gekozen? Zoon Henk-Jan (53) die de zaak in 1994 overnam weet het niet. Maar een goede keuze was het wel. De douanes even verderop mogen dan uit het straatbeeld verdwenen zijn, de zaak bestaat nog steeds. Nijhuis is nog altijd de enige slijterij van Glanerbrug.
Al moet wel gezegd dat de drankenwereld behoorlijk aan het veranderen is. In de begintijd moest de drankenhandel het vooral hebben van binnenlands gedestilleerd: verschillende soorten jenevers, korenwijn, vieux. Wijn ging pas in de jaren 70 een rol spelen. Er kwamen vaten wijn in de winkel, waar de klanten in al dan niet zelf meegebrachte flessen wijn konden tappen.
Vinoloog
Dat gebeurt inmiddels nauwelijks meer. De klant van tegenwoordig wil wijn met een etiket, met een mooi verhaal. En die verhalen weet Henk-Jan Nijhuis, hij is vinoloog. Wijn rukt op, Nijhuis organiseert regelmatig proeverijen. En terwijl de port een vrijwel onveranderd publiek blijft bedienen is de markt van de sherry bijvoorbeeld ingestort. Drank is een wereld die voortdurend in beweging is.
Whisky s, ook zoiets. Een specialiteit van Nijhuis. In deze sector worden eveneens proeverijen gehouden. Een bijzondere wereld, met producten uit Schotland, Ierland, Amerika, Canada, Japan en Nederland. Zijn duurste fles staat in een afgesloten vitrine. Een whisky van 350 euro. Maar hij zegt er eerlijk bij dat ze daar niet dagelijks een fles van verkopen. Wat wel gretig aftrek vindt zijn de cadeauartikelen. Smaakvol vervaardigde drankpakketten, waarvoor zijn vrouw Ricarda verantwoordelijk is.
Likeur lijn
En sinds 2014 hebben ze een nieuw product waar ze trots op zijn: eigengemaakte likeur die ze samen met een destillateur hebben ontwikkeld. Zes verschillende types hebben ze, alle voorzien van een naam die aan de historie is ontleend: Grenspoal, De Stroat, t Laantje, Tranendal, Het Vloddertje en De Beekhoek. Met de Grenspoal wordt uiteraard de verdwenen grens met Duitsland bedoeld en De Stroat is de authentieke benaming van de Gronausestraat. De andere namen slaan op oude benamingen voor buurten in Glanerbrug. Zes likeurtjes in zakflacon, fles of kruik, alle met een eigen signatuur die op het etiket worden verklaard: babbelaarlikeur, honingkruiden, koffielikeur, heidelikeur en orange choco. Het is inmiddels een soort souvenir geworden. Zonder dat het er met zoveel woorden opstaat beschouwt men het drankje vooral als een vorm van Groeten uit Glanerbrug .
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita