Nieuws
Enschede
Slachtoffers brutale overvallen in Twente voor het leven getekend: Alles is anders
Allemaal werden ze slachtoffer van gewapende overvallen, volgens justitie gepleegd door een groep jonge Enschedeërs. En allemaal verklaarden ze donderdag hoe het hun levens voor altijd veranderde. Mijn vader had nachtmerries tot de laatste dag dat hij leefde.
Doodsbang in het eigen huis, alle vertrouwen in mensen verloren of een boosheid die nooit verdwijnt. De slachtoffers van een reeks gewapende en zeer gewelddadige overvallen in Twente maakten donderdag in de Almelose rechtbank gebruik van hun spreekrecht. En hoe verschillend hun emoties ook zijn, een ding delen ze met elkaar: de oude worden ze nooit.
Camera's
De dochter van een bejaard echtpaar uit Ambt Delden deed namens haar ouders het woord. Sinds de overval is alles anders. Als er bezoek kwam, sprongen ze op om te kijken wie het was. Ze lieten camera s en lampen installeren. Ze waren gevangenen in hun eigen huis.
Mijn vader had vooral heel veel vragen. Waarom zij? Waarom zoveel geweld? En wat zouden de verdachten hebben gedaan als het hun opa en oma zou zijn overkomen? Maar de antwoorden heeft hij nooit gekregen, want mijn vader is in december overleden. Hij had tot het einde van zijn leven nachtmerries. Als hij dan wakker werd, zag hij de verdachten door het huis lopen. Ook zag hij na de overval niets goeds meer in mensen met een getint uiterlijk. Zo was hij nooit, hij hielp ze juist.
Verpesten
En mijn moeder? Altijd als ze thuiskwam, was ze bang dat er ingebroken was. Nu wil ze er niet meer over praten. Ze wil de tijd die ze nog heeft niet verder laten verpesten.
Twee medewerkers van supermarkt Aldi in Enschede, die tijdens hun werk werden overvallen, lieten de officier van justitie hun verhaal vertellen. Als ik eraan terugdenk, zie ik ons weer vastgebonden op de grond liggen. Dan denk ik aan hoe bang we waren. Ik schrik nu soms van mijn zoontje, als hij achter me staat. Zo hoog zit het me nog altijd. Dan moet hij huilen, omdat hij het niet begrijpt. Ik moet dit altijd meedragen.
Haar collega: Ik ben direct weer aan het werk gegaan, maar het gaat slecht met me. Ik ben moe van al het denken. Na de aanhoudingen dacht ik yes , maar alles begon weer opnieuw. De familie van de verdachten komt nog steeds boodschappen doen. Dat is telkens moeilijk.
Kou
De medewerkster van een tankstation in Alstätte, wiens man tijdens haar avonddienst naast haar zat toen ze werden overvallen, voelt zich in de kou staan. Het is voor ons niet te volgen waarom dit hele proces zo lang moet duren. Dat levert veel boosheid op. Allereerst op de daders, die geen verantwoordelijkheid nemen. Maar ook over het justitiesysteem, omdat alles zo lang duurt. En voor ons als slachtoffers lijkt er geen echte hulp te zijn. Gelukkig heeft mijn vrouw nu een andere baan. Maar we zitten nog steeds met de angstgevoelens.
De jonge verdachten hoorden het onverstoord aan. Geen commentaar , zwijgrecht en ik heb er niets mee te maken , was alles wat ze verklaarden.
Vier overvallen, vier verdachtenDe rechtbank in Almelo begon donderdag met de inhoudelijke behandeling van onderzoek Sleedoorn , dat draait om vier brute overvallen in 2015 en 2016. Overvallen waarbij een bejaarde man bewusteloos werd geslagen en zijn vrouw aan een stoel werd vastgebonden. Waarbij personeel van een Aldi-supermark onder schot werd gehouden, een man in Overdinkel werd geslagen werd met een stalen buis en een medewerkster van een tankstation in Alstätte werd beroofd terwijl haar man klappen kreeg.
Omdat de daders professioneel te werk gingen, kostte het de recherche veel moeite om het dossier af te ronden.
Terecht staan drie van de vier jonge verdachten: de nu 23-jarige Momcilo J., zijn broertje Bojan (22) en hun jeugdvriend Sibar Z. (23). Allemaal tieners toen de overvallen gepleegd werden. De zaak tegen een vierde verdachte wordt afzonderlijk behandeld, omdat hij zelfs minderjarig was.
Momcilo en Bojan beroepen zich op hun zwijgrecht, tot grote frustratie van justitie en de slachtoffers. Sibar Z. ontkent iets met de overvallen te maken te hebben. Vandaag spreek officier van justitie Sandra Leusink de strafeisen tegen het drietal uit, en brengen de advocaten hun pleidooien. De rechtbank verwacht op 7 juni uitspraak te doen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook
Camera's
De dochter van een bejaard echtpaar uit Ambt Delden deed namens haar ouders het woord. Sinds de overval is alles anders. Als er bezoek kwam, sprongen ze op om te kijken wie het was. Ze lieten camera s en lampen installeren. Ze waren gevangenen in hun eigen huis.
Mijn vader had vooral heel veel vragen. Waarom zij? Waarom zoveel geweld? En wat zouden de verdachten hebben gedaan als het hun opa en oma zou zijn overkomen? Maar de antwoorden heeft hij nooit gekregen, want mijn vader is in december overleden. Hij had tot het einde van zijn leven nachtmerries. Als hij dan wakker werd, zag hij de verdachten door het huis lopen. Ook zag hij na de overval niets goeds meer in mensen met een getint uiterlijk. Zo was hij nooit, hij hielp ze juist.
Verpesten
En mijn moeder? Altijd als ze thuiskwam, was ze bang dat er ingebroken was. Nu wil ze er niet meer over praten. Ze wil de tijd die ze nog heeft niet verder laten verpesten.
Twee medewerkers van supermarkt Aldi in Enschede, die tijdens hun werk werden overvallen, lieten de officier van justitie hun verhaal vertellen. Als ik eraan terugdenk, zie ik ons weer vastgebonden op de grond liggen. Dan denk ik aan hoe bang we waren. Ik schrik nu soms van mijn zoontje, als hij achter me staat. Zo hoog zit het me nog altijd. Dan moet hij huilen, omdat hij het niet begrijpt. Ik moet dit altijd meedragen.
Haar collega: Ik ben direct weer aan het werk gegaan, maar het gaat slecht met me. Ik ben moe van al het denken. Na de aanhoudingen dacht ik yes , maar alles begon weer opnieuw. De familie van de verdachten komt nog steeds boodschappen doen. Dat is telkens moeilijk.
Kou
De medewerkster van een tankstation in Alstätte, wiens man tijdens haar avonddienst naast haar zat toen ze werden overvallen, voelt zich in de kou staan. Het is voor ons niet te volgen waarom dit hele proces zo lang moet duren. Dat levert veel boosheid op. Allereerst op de daders, die geen verantwoordelijkheid nemen. Maar ook over het justitiesysteem, omdat alles zo lang duurt. En voor ons als slachtoffers lijkt er geen echte hulp te zijn. Gelukkig heeft mijn vrouw nu een andere baan. Maar we zitten nog steeds met de angstgevoelens.
De jonge verdachten hoorden het onverstoord aan. Geen commentaar , zwijgrecht en ik heb er niets mee te maken , was alles wat ze verklaarden.
Vier overvallen, vier verdachtenDe rechtbank in Almelo begon donderdag met de inhoudelijke behandeling van onderzoek Sleedoorn , dat draait om vier brute overvallen in 2015 en 2016. Overvallen waarbij een bejaarde man bewusteloos werd geslagen en zijn vrouw aan een stoel werd vastgebonden. Waarbij personeel van een Aldi-supermark onder schot werd gehouden, een man in Overdinkel werd geslagen werd met een stalen buis en een medewerkster van een tankstation in Alstätte werd beroofd terwijl haar man klappen kreeg.
Omdat de daders professioneel te werk gingen, kostte het de recherche veel moeite om het dossier af te ronden.
Terecht staan drie van de vier jonge verdachten: de nu 23-jarige Momcilo J., zijn broertje Bojan (22) en hun jeugdvriend Sibar Z. (23). Allemaal tieners toen de overvallen gepleegd werden. De zaak tegen een vierde verdachte wordt afzonderlijk behandeld, omdat hij zelfs minderjarig was.
Momcilo en Bojan beroepen zich op hun zwijgrecht, tot grote frustratie van justitie en de slachtoffers. Sibar Z. ontkent iets met de overvallen te maken te hebben. Vandaag spreek officier van justitie Sandra Leusink de strafeisen tegen het drietal uit, en brengen de advocaten hun pleidooien. De rechtbank verwacht op 7 juni uitspraak te doen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
