De laatste keer dat hij zijn ploeg zo in stukken uiteen zag vallen? Dat zijn elftal zo kwetsbaar was en dramatisch verdedigde? Trainer Gonzalo Garcia moest daarvoor ver terug in de voorbereiding. "In de wedstrijd tegen Jong Ajax gebeurde dat ons ook." Maar dat was op een vrijdagmiddag achter gesloten deuren, in de volstrekte anonimiteit, toen niemand maalde om het verlies.
Slecht en slapZondagavond legde het licht van de Kuip de wanorde bij FC Twente genadeloos bloot. Op het podium waarop FC Twente wilde laten zien dat het aan de bal heel aardig kan voetballen, faalde het elftal op alle facetten van het spel. Was het verlies van de derby tegen Heracles nog een nederlaag met perspectief, in het kletsnatte Rotterdam was er niets om aan vast te klampen.
Het was slecht, slap en tactisch ongedisciplineerd. De rammelende defensie die constant op afstand dekte, het gênante verweer van Javier Espinosa, die geen duel won, de kinderlijke naïviteit van Keito Nakamura, het vele slordige balverlies in de opbouw: alles wat er maar mis kon gaan, ging ook mis bij het tandeloze FC Twente, dat volledig uit balans was en het allemaal maar liet gebeuren. Je kunt een keer een wedstrijd verliezen, maar dit heb ik niet zien aankomen", baalde Garcia. "Misschien wilden we wel te graag laten zien wat we kunnen. Ik vond ons in de eerste helft al niet goed, maar de tweede helft was ronduit verschrikkelijk."
BibberendHet duel tegen Feyenoord zat vol symbolische momenten. Vooraf wist iedereen dat het begin van de wedstrijd weleens cruciaal zou kunnen zijn voor het welzijn van de spelers en supporters van Feyenoord. Hoe zou het bibberende Feyenoord met de druk van het moeten omgaan? Gerijpte tegenstanders beseffen dan ook dat je zo'n wedstrijd in de beginfase neutraal moet houden. Maar FC Twente gunde Feyenoord al na zeven minuten de sprong naar de droge overkant.
Hoe typerend. Uitgerekend Steven Berghuis, die eigenlijk niet op het veld had mogen staan na zijn charge tegen AZ, bezorgde Feyenoord het pepmiddel waar het zo naar snakte. Maar wat te denken van de manier waarop FC Twente zich bij die tegenstoot liet verleiden? "We sprongen zo uit de organisatie en daarna greep er niemand meer in. Maak dan een overtreding", aldus Garcia.
Net zo onhandig was de 2-1, die direct volgde op de gelijkmaker van Aitor. Even leek de vertwijfeling toch nog toe te slaan in de Kuip, maar Sam Larsson zette Feyenoord meteen weer op het goede spoor. En weg was de Rotterdamse angst.
Symboliek"Ondanks dat we niet goed speelden, hadden we in de rust nog uitzicht op een goed resultaat, maar de eerste fase in de tweede helft deden we alles verkeerd. Het veld werd veel te groot en Feyenoord kon met zijn fysieke sterke lopers wel heel makkelijk oversteken", analyseerde Garcia. "En als je dan ook nog eens de agressiviteit mist, dan krijg je zo'n wedstrijd.
Nog meer symboliek: de ongelukkige eigen goal van Peet Bijen (de 3-1) nadat Larsson de bal voorgaf. "Ook symbolisch was de vierde goal, als Sinesterra de rebound binnenschiet, met drie spelers van ons in de buurt", aldus Garcia. Ook pijnlijk: de fout van doelman Joël Drommel bij de 5-1. Drommel was de enige die na de pauze nog een voldoende scoorde aan Twentse kant, maar ook hij sloot zich op het eind aan bij de reeks van missers. Het ergste van alles was nog dat FC Twente er met vijf tegentreffers genadig afkwam.
WapensWat in Rotterdam nog eens werd bevestigd, is dat dit elftal van FC Twente grote moeite heeft om andere wapens aan te spreken als het tegenzit. "Onze speelstijl heeft ons al veel gebracht, maar we konden vandaag de knop niet omzetten naar vechtlust. Laat dat een les zijn", vond aanvoerder Bijen, die zelf ook een ongelukkige wedstrijd speelde. Bijen weet dat de kritiek op de achterhoede de komende dagen groot zal zijn nu de ploeg in de laatste drie duels tien tegengoals tegen kreeg. "We hebben er in totaal zestien tegen. En dat is te veel. We moeten niet meteen in paniek raken, maar we moeten het daar de komende dagen wel over hebben."
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Lars Smook