Van drugssmokkel verdachte trucker na 2,5 jaar terug in Enschede: €˜Ben er nog lang niet €™

Van Erkelens loopt door de Enschedese binnenstad met een zalig gevoel en proeft van zijn nieuwe vrijheid. Eén van de eerste dingen die hij deed op Nederlandse bodem was ouderwets draadjesvlees eten . Heerlijk draadjesvlees met aardappeltjes, klaargemaakt naar grootmoeders recept. Jantje helemaal tevreden! De Franse keuken mag dan formidable zijn, hij is er na bijna drie verplichte jaren goed zat van. Van Erkelens is sinds maandag terug en schranst de vrijheid : een balletje mayo, een frikadelletje speciaal ¦ Wat heeft hij dat allemaal gemist.

1100 kilo cannabis
Jan van Erkelens werd op 8 juni 2017 bij de grensovergang tussen Spanje en Frankrijk aan de kant gezet. Hij vervoerde in zijn wagen een lading aardappels en twee kisten, waar elektromachines in zaten. Maar de douane vond in die kisten ook 1100 kilo cannabis, met een straatwaarde volgens de Franse justitie van 7 miljoen euro. Van Erkelens zegt van niets te weten.

Gevangenis Bordeaux
De Tukker zat daarna een jaar in voorarrest in een gevangenis van Bordeaux. Na een jaar lieten ze hem vrij, maar Van Erkelens mocht de regio Bordeaux niet verlaten, in afwachting van een mogelijk proces. Vanaf dat moment woonde hij anderhalf jaar lang op een zolderkamertje van een bajesdominee, financieel geholpen door de Lasonderkerk in Enschede. Afgelopen zaterdag liet de Franse rechter de Enschedeër uiteindelijk vertrekken naar Nederland. Of, en wanneer er een proces komt tegen hem is nog steeds niet bekend.

Ik voel me goed. Ik was bang dat ik mentaal een enorme opdonder zou krijgen. Ik bleef sterk in Frankrijk en ik was bang dat ik hier mentaal als een kaartenhuis in elkaar zou klappen. Gelukkig niet. Maar hier zijn voelt nog wel onwerkelijk , zegt hij. Toen ik in Frankrijk zat, raakte ik hier natuurlijk alles kwijt, mijn bedrijfje, mijn inboedel, mijn huis. Pas als ik weer een eigen woonplek heb, kan ik me echt thuis voelen.

Afhankelijk van anderen
Voorlopig vindt hij onderdak bij een kerkbezoeker van de Lasonderkerk. Daar ben ik heel dankbaar voor. Maar dat moet natuurlijk niet te lang duren. Want dan gaat het in t koppie dus niet goed , wijst hij op z n schedel. Omdat ik dan gevoelsmatig nog steeds in dezelfde situatie zit als in Frankrijk. Het voelt niet goed afhankelijk te zijn.

Daarom ergert het hem dat hij zich nog niet kon inschrijven bij de gemeente als inwoner van Enschede. Dat kan pas volgende week donderdag. Ik kreeg te horen dat ik een afspraak had moeten maken. Maar ja, als je niet van te voren weet dat je terug mag ¦. Natuurlijk ergert dat. Als je nergens staat ingeschreven, valt er namelijk weinig te regelen bij heel veel instanties. Geen huis, geen inkomen, geen zorgverzekering ¦. nee, ik ben er nog lang niet. Hij schat dat hij door zijn gevangenschap en gebrek aan inkomen zo n 5000 euro schuld opliep. Het is te overzien.

Terug de weg op?
Maar Van Erkelens houdt de moed er in, vertelt hij vanachter een kop koffie bij café Jansen & Janssen aan de Oude Markt in Enschede. Jantje Smit klinkt op de radio: Als de nacht verdwijnt ¦ De Enschedeër neuriet even zacht mee. Nederlands. Het mag wel harder , zegt hij lachend.

Terug de weg op, als vrachtwagenchauffeur gaat niet meer gebeuren. Ik denk dat ik dan elke lading helemaal wil doorspitten om te controleren wat er werkelijk in zit . Zo kan je natuurlijk niet werken. Hij denkt nu, als de rust terug is in zijn leven, vooral vrijwilligerswerk te gaan doen, wellicht via de kerk. Wandelen met oudjes in een rolstoel, of wat dan ook. Iets nuttigs.

Volgende maand wil hij in de Lasonderkerk de mensen bedanken, die hem sinds zijn aanhouding in 2017 op allerlei manieren hebben gesteund. In moeilijke tijden kan een kerk echt heel veel voor mensen betekenen. Dat heb ik ervaren. Ik ga niets op papier zetten, maar recht uit mijn hart spreken.

© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Carlo ter Ellen DTCT