Zes jaar terug vroeg theatermaker Laurens ten Den haar een podium in jarenzestigstijl in te richten. Alice Brusse zorgde voor een oranje bank, schemerlampen, bijzettafeltjes, kapstokken en wandversiering. Maar er miste iets. Ze belde naar huis. Even later kwamen haar zoons met een pannetje gekookte spruitjes. Toen die geur zich verspreidde was ze tevreden.
Het inrichten van theaters begon toen het literaire festival Crossing Border in Enschede neerstreek. Ik dacht bij schrijvers aan oude bureaus, typemachines, vulpennen, pullenbakken vol proppen papier en oude fauteuils. Het hele Wilminktheater stond er vol mee. Het viel zo in de smaak dat ze regelmatig wordt gevraagd het theater in te richten in de sfeer van de voorstelling. De horrorshow van Hans Klok, de musical Fiddler on the roof, t Schaep met de 5 Pooten, de door haar ingerichte foyer liep naadloos over in de sfeer van de voorstelling.
En nog meer...Alice Brusse richt het theater ook altijd in bij Woar Geet t Opan met Kesmis. Vorig jaar moest het podium een soort oude boerenkeuken worden. Haar eigen keukenkast stond op het podium van de Kleine Willem. Net als haar loodzware hakblok dat ook inmiddels weer veilig thuis is. Ze had de zaal voorzien van tafels met persjes en zorgde dat op alle tafeltjes Tjoklat-doosjes stonden. Dat ze die hadden gevuld met chocolaatjes, vond ze jammer. Mariakaakjes had ze toepasselijker gevonden.
Alice Brusse is van de details, maar kan ook groot denken. Toen ze een haringparty in Afrikaanse sfeer moest inrichten, liet ze vrachtwagens vol zand aanrukken om een woestijn te suggereren.
Mevrouw BrusseToen ze zes jaar geleden terugkwam in haar geboortestad Enschede begon ze aan de Molenstraat een brocantewinkeltje onder de naam Mevrouw Brusse. Toen ze uit het pand barstte verhuisde ze de winkel naar de Kottendijk. Ook die winkel zat snel stampvol en de inventaris liep naadloos over in haar woonhuis. Aan elke verwarmingsbuis hingen galajurken, trouwkleding, pruiken, hoeden en sjaals. Overal dozen met spullen. De aanvoer ging onverdroten voort. Want altijd is ze op zoek in kringloopwinkels. En ook doet ze aan ontruimingen van woonhuizen. Een winkel heeft ze niet meer. De spullen staan nu opgeslagen in een loods van 100 vierkante meter. En ook die is alweer te klein.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Annina Romita