NUTwente helpt gastgezinnen bij de opvang van Oekraïners
Ze hebben inmiddels al 50 vluchtelingen opgevangen, en verwachten dat dat er nog veel meer gaan worden de komende tijd. Gelukkig heeft Noaberschap Ukraine-Twente, oftewel NUTwente, geen gebrek aan gastgezinnen: er zijn nog zo’n 500 potentiële plekken in beeld. NUTwente zorgt ervoor dat deze gastgezinnen de informatie krijgen die ze nodig hebben en begeleidt zowel hen als de vluchtelingen ook daarna nog. ‘’Het zijn mensen die je moet helpen hun zelfstandigheid opnieuw te vinden. Ga bijvoorbeeld met ze mee naar de gemeente om ze in te schrijven.’’
Tolken
‘’Wat wij doen is niet hetzelfde als de noodopvang in bijvoorbeeld azc’s. Als vluchtelingen zich aanmelden bij de politie en gemeente schatten zij in eerste instantie in of het nog past in noodopvang. Als dit niet zo is, kunnen ze bij ons aankloppen’’, zo vertelt Olga Nielsen van NUTwente. Vervolgens koppelen zij de oorlogsvluchtelingen aan gastgezinnen die zich hiervoor hebben aangemeld. ‘’De reacties zijn tot nu toe erg positief, van beide partijen. Oekraïners zijn erg blij met de persoonlijke aandacht die we ze geven. Zo bieden we bijvoorbeeld hulp van tolken aan.’’
Privéleven
‘’De meeste mensen die zich aanmelden hebben gemiddeld zo’n drie plekken in huis. Onze richtlijn is dat de vluchtelingen drie maanden moeten kunnen blijven.’’ Overigens moet je de rol van het gastgezin niet onderschatten, volgens Nielsen. ‘’Het heeft veel invloed op je privéleven, je moet bijvoorbeeld je keuken en badkamer delen. Met dat soort vragen komen gastgezinnen ook naar ons toe: hoe passen we ons aan elkaar aan? Daar kunnen wij bij helpen.’’
Oorlogstrauma's
Een ander belangrijk punt dat mensen niet moeten vergeten, is dat deze vluchtelingen last kunnen hebben van oorlogstrauma’s. ‘’Iedereen heeft zijn land en familie achtergelaten, dat is de eerste shock. Vervolgens ben je weken op de vlucht en dat kan ook erg traumatisch zijn. We zien veel verdriet, en ook fases van rouw. Rouw om het leven dat ze hebben achtergelaten. ’’ De echte ‘zware’ oorlogstrauma’s vindt Nielsen de verantwoordelijkheid van organisaties als het Rode Kruis. ‘’Denk dan bijvoorbeeld aan paniekaanvallen. Gastgezinnen kunnen via ons in contact komen met het Rode Kruis.’’
