Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
'Gerrit' woont nu in Forelderij in Enschede: 'Ik kom hier tot rust'
Ooit succesvol, maar door ellende afgegleden en de weg kwijtgeraakt. In een klein houten huisje, een paradijsvogelwoning, tracht Gerrit het juiste levenspad terug te vinden. De naam Gerrit (*) is gefingeerd om privacyredenen.
Hij kreeg onlangs een boek met twee cd's over de Top 2000. De cd's wil Gerrit (*) de fotograaf of verslaggever cadeau doen die zijn leefomgeving op een paar vierkante meter aan de rand van Enschede in beeld komen brengen. "Die muziek kan ik toch niet afspelen, ik heb namelijk geen cd-speler, neem mee", zegt hij vrijgevig.
De twee gasten bedanken voor het aangeboden presentje. 'Zorg jij nou dat je er weer bovenop komt en je je weer een cd-speler kunt veroorloven', sporen ze de 51-jarige Gerrit aan. "Is goed", zegt hij.
Levensverhaal
Dat hij geen cd-speler heeft, staat model voor een leven dat zich de laatste jaren kenmerkte door misère en waarin hij vrijwel alles verloor. Het levensverhaal van Gerrit is dat van een successtory vol voorspoed, die in een oogwenk kan omslaan in een treurspel, gevuld met ellende.
Hij is scherp van geest, maar spreekt niettemin in chaotische flarden over een veelbewogen leven. "Ik had een goede baan, was hoofd hypotheken bij een bank en verdiende goed. Op een gegeven moment ben ik van werk veranderd. Dat pakte niet goed uit. Daar komt bij dat ik op een dag, jaren geleden, een keer thuis kwam en een vreemde auto voor mijn huis zag staan. Bleek mijn vrouw met een andere vent in bed te liggen."
Tegenslag
Het is maar één voorbeeld van de tegenslag die hem de laatste jaren trof. "Ik werd ernstig ziek en heb daarnaast een paar beroertes gehad. Al met al ben ik bijna alles kwijtgeraakt. Mijn baan, ik ben gescheiden en mijn twee kinderen zie ik niet of nauwelijks meer. Ik heb de laatste jaren op meerdere plekken gewoond; zoals bij het Leger des Heils in de buurt van mijn vriendin. Een half jaar lang heb ik op straat geleefd."
Forelderij
Sinds oktober zit hij in een klein houten huisje op het terrein van de Forelderij aan de rand van Enschede, in de buurt van het crematorium. In en nabij de forellenvisserij annex thee- en koffieschenkerij, biedt de stichting Surplus hulp in de vorm van dagbesteding aan zo'n 60 personen bij wie een psychische problematiek speelt of die verward gedrag vertonen.
Drie mensen, onder wie Gerrit, hebben er een tijdelijke woonruimte in een van de vier houten paradijswoningen. Dat moeten er tien worden. "Een klote-hutje", zegt hij bij wijze van grap. "Nee, serieus, dat is het niet. Ik heb het goed hier. Ik kom tot rust en de mensen zijn goed voor me. Probeer gezond te leven, ik drink niet te veel. Een blikje of tien in tweeënhalve dag. Ik moet de berg over en heb het gevoel dat ik op weg ben naar het Sauerland. Maar ik moet nog even voor ik in Oostenrijk zit."
(*) De naam Gerrit is gefingeerd om privacyredenen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. - Foto: Lars Smook
De twee gasten bedanken voor het aangeboden presentje. 'Zorg jij nou dat je er weer bovenop komt en je je weer een cd-speler kunt veroorloven', sporen ze de 51-jarige Gerrit aan. "Is goed", zegt hij.
Levensverhaal
Dat hij geen cd-speler heeft, staat model voor een leven dat zich de laatste jaren kenmerkte door misère en waarin hij vrijwel alles verloor. Het levensverhaal van Gerrit is dat van een successtory vol voorspoed, die in een oogwenk kan omslaan in een treurspel, gevuld met ellende.
Hij is scherp van geest, maar spreekt niettemin in chaotische flarden over een veelbewogen leven. "Ik had een goede baan, was hoofd hypotheken bij een bank en verdiende goed. Op een gegeven moment ben ik van werk veranderd. Dat pakte niet goed uit. Daar komt bij dat ik op een dag, jaren geleden, een keer thuis kwam en een vreemde auto voor mijn huis zag staan. Bleek mijn vrouw met een andere vent in bed te liggen."
Tegenslag
Het is maar één voorbeeld van de tegenslag die hem de laatste jaren trof. "Ik werd ernstig ziek en heb daarnaast een paar beroertes gehad. Al met al ben ik bijna alles kwijtgeraakt. Mijn baan, ik ben gescheiden en mijn twee kinderen zie ik niet of nauwelijks meer. Ik heb de laatste jaren op meerdere plekken gewoond; zoals bij het Leger des Heils in de buurt van mijn vriendin. Een half jaar lang heb ik op straat geleefd."
Forelderij
Sinds oktober zit hij in een klein houten huisje op het terrein van de Forelderij aan de rand van Enschede, in de buurt van het crematorium. In en nabij de forellenvisserij annex thee- en koffieschenkerij, biedt de stichting Surplus hulp in de vorm van dagbesteding aan zo'n 60 personen bij wie een psychische problematiek speelt of die verward gedrag vertonen.
Drie mensen, onder wie Gerrit, hebben er een tijdelijke woonruimte in een van de vier houten paradijswoningen. Dat moeten er tien worden. "Een klote-hutje", zegt hij bij wijze van grap. "Nee, serieus, dat is het niet. Ik heb het goed hier. Ik kom tot rust en de mensen zijn goed voor me. Probeer gezond te leven, ik drink niet te veel. Een blikje of tien in tweeënhalve dag. Ik moet de berg over en heb het gevoel dat ik op weg ben naar het Sauerland. Maar ik moet nog even voor ik in Oostenrijk zit."
(*) De naam Gerrit is gefingeerd om privacyredenen.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede. - Foto: Lars Smook
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
