Nieuws
Enschede
FC Twente heeft te vaak een schijnoverwicht
Het fletse optreden van FC Twente zondag bij VVV was geen incident. De statistieken - ook die in Venlo - laten een patroon zien van een een elftal, dat moeizaam tot kansen komt en weinig weerbaar is. Enkele opvallende cijfers nader verklaard.
Leon ten Voorde |Tubantia
67FC Twente had tegen VVV maar liefst 67 procent balbezit. Daaruit spreekt een groot overwicht. En toch verloren de Enschedeërs de wedstrijd en dat was niet onverdiend. In de derby tegen Heracles kwam FC Twente zelfs tot 70 procent balbezit. Ook toen bleek dat niet bepalend te zijn, net als thuis tegen Willem II.
Ondanks de vele buitenlanders in de ploeg en de Spaanse invloeden van de trainer, lijdt FC Twente dit seizoen aan een oeroude Hollandse ziekte die spelen op balbezit heet. Soms lijkt het wel alsof bij dat onderdeel van het spel de prioriteit ligt. Hoe vaak gaat bij FC Twente de tweede of derde bal in de opbouw wel niet achteruit? Aanvoerder Xandro Schenk vond dat Twente tegen VVV in de eerste helft heel goed speelde, maar het is maar net wat je daaronder verstaat. Ja, er was op twee minuten na (waarin twee tegentreffers vielen) wel een bepaalde controle, maar als je zo weinig met al dat balbezit doet, dan is is er sprake van een schijnoverwicht.
Trainer Gonzalo Garcia zei daar na afloop het volgende over: We kunnen sterven aan de bal, maar de bedoeling is dat we er wat mee doen. Vrij vertaald: je kunt op deze manier wel door voetballen tot je een ons weegt zonder te scoren. Maar Garcia is wel degene die als trainer de opstelling en speelwijze bepaalt. En dat laatste wordt meestal volgens dezelfde voorspelbare lijntjes uitgevoerd waarbij de spelers wel heel positiegebonden moeten denken.
132
FC Twente kwam in de eerste 14 wedstrijden van het seizoen tot 132 schoten. Dat is de laagste score van de hele eredivisie. Die statistiek past in het beeld van de ploeg, die moeizaam tot kansen komt en te weinig op zoek gaat naar het doel. FC Twente gebruikt vaak de nodige tussenstations om tot een aanval te komen en veel tegenstanders spelen daar op in met een compacte strategie.
Geef de Tukkers maar de bal. Grote kans dat ze er geen raad mee weten. Zondag tegen VVV kwam VVV met veel minder balbezit tot maar liefst zeven doelpogingen. FC Twente reikte niet verder dan drie. Doelman Jöel Drommel moest vijf keer handelend optreden, terwijl zijn Venlose collega maar drie maal in actie kwam.
35.8
Niet scherp, slappe hap, geen gif: het zijn in voetbal meestal containerbegrippen, die van stal worden gehaald na een nederlaag. Maar zondag in Venlo kon niemand bij FC Twente er om heen dat er een bepaalde verbetenheid ontbrak om de wedstrijd over de streep te willen trekken. De Enschedeërs wonnen slechts 35.8 procent van alle persoonlijke duels. De enige speler die af en toe oorlog maakt in het veld is de Albanese Belg Lindon Selahi. Verder oogt het elftal vaak steriel en broos.
Neem de drie Spanjaarden. Javier Espinosa is doorgaans de eerste die afhaakt als het op duelleren aankomt en Aitor lag in Venlo weer eens vaker op de grond dan dat hij aanzette voor een beslissende actie. Oriol Busquets speelde tegen VVV wel uitstekend aan de bal.
Zo verstuurde hij de meeste succesvolle passes van een speler van FC Twente in twee jaar tijd. Maar Busquets is niet iemand die meteen energie geeft aan zijn omgeving. Hij is in alles gematigd, rustig, bedaard. Godfried Roemeratoe heeft dat ook. Het zijn geen spelers die opstaan in een storm. Hoe logisch ook: te veel (jonge) spelers zijn nog op zichzelf gericht in plaats van oog te hebben voor het grote geheel.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Emiel Muijderman
67FC Twente had tegen VVV maar liefst 67 procent balbezit. Daaruit spreekt een groot overwicht. En toch verloren de Enschedeërs de wedstrijd en dat was niet onverdiend. In de derby tegen Heracles kwam FC Twente zelfs tot 70 procent balbezit. Ook toen bleek dat niet bepalend te zijn, net als thuis tegen Willem II.
Ondanks de vele buitenlanders in de ploeg en de Spaanse invloeden van de trainer, lijdt FC Twente dit seizoen aan een oeroude Hollandse ziekte die spelen op balbezit heet. Soms lijkt het wel alsof bij dat onderdeel van het spel de prioriteit ligt. Hoe vaak gaat bij FC Twente de tweede of derde bal in de opbouw wel niet achteruit? Aanvoerder Xandro Schenk vond dat Twente tegen VVV in de eerste helft heel goed speelde, maar het is maar net wat je daaronder verstaat. Ja, er was op twee minuten na (waarin twee tegentreffers vielen) wel een bepaalde controle, maar als je zo weinig met al dat balbezit doet, dan is is er sprake van een schijnoverwicht.
Trainer Gonzalo Garcia zei daar na afloop het volgende over: We kunnen sterven aan de bal, maar de bedoeling is dat we er wat mee doen. Vrij vertaald: je kunt op deze manier wel door voetballen tot je een ons weegt zonder te scoren. Maar Garcia is wel degene die als trainer de opstelling en speelwijze bepaalt. En dat laatste wordt meestal volgens dezelfde voorspelbare lijntjes uitgevoerd waarbij de spelers wel heel positiegebonden moeten denken.
132
FC Twente kwam in de eerste 14 wedstrijden van het seizoen tot 132 schoten. Dat is de laagste score van de hele eredivisie. Die statistiek past in het beeld van de ploeg, die moeizaam tot kansen komt en te weinig op zoek gaat naar het doel. FC Twente gebruikt vaak de nodige tussenstations om tot een aanval te komen en veel tegenstanders spelen daar op in met een compacte strategie.
Geef de Tukkers maar de bal. Grote kans dat ze er geen raad mee weten. Zondag tegen VVV kwam VVV met veel minder balbezit tot maar liefst zeven doelpogingen. FC Twente reikte niet verder dan drie. Doelman Jöel Drommel moest vijf keer handelend optreden, terwijl zijn Venlose collega maar drie maal in actie kwam.
35.8
Niet scherp, slappe hap, geen gif: het zijn in voetbal meestal containerbegrippen, die van stal worden gehaald na een nederlaag. Maar zondag in Venlo kon niemand bij FC Twente er om heen dat er een bepaalde verbetenheid ontbrak om de wedstrijd over de streep te willen trekken. De Enschedeërs wonnen slechts 35.8 procent van alle persoonlijke duels. De enige speler die af en toe oorlog maakt in het veld is de Albanese Belg Lindon Selahi. Verder oogt het elftal vaak steriel en broos.
Neem de drie Spanjaarden. Javier Espinosa is doorgaans de eerste die afhaakt als het op duelleren aankomt en Aitor lag in Venlo weer eens vaker op de grond dan dat hij aanzette voor een beslissende actie. Oriol Busquets speelde tegen VVV wel uitstekend aan de bal.
Zo verstuurde hij de meeste succesvolle passes van een speler van FC Twente in twee jaar tijd. Maar Busquets is niet iemand die meteen energie geeft aan zijn omgeving. Hij is in alles gematigd, rustig, bedaard. Godfried Roemeratoe heeft dat ook. Het zijn geen spelers die opstaan in een storm. Hoe logisch ook: te veel (jonge) spelers zijn nog op zichzelf gericht in plaats van oog te hebben voor het grote geheel.
© Newsroom Enschede, de samenwerking tussen TC Tubantia en 1Twente Enschede, foto: Emiel Muijderman
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
