Prachtig Pathmos | Stadsgedicht Enschede

Prachtig Pathmos

Hier zomert het niet.
Hier is de muziek verdwenen.
De geur van buurtbarbecues ruik je niet meer,
de zomerzon dringt niet door de ramen
(die zijn nu van hout).
In meer dan 60 huizen blijft het
donker, leeg en koud.

Dat is het al even - ongeveer een jaar
- sinds het noodlot uit de hemel viel.
Wat doe dat met het leven
wanneer de halve buurt verdwijnt
en je geen kinderlach meer hoort op straat?

Geen volkswijkgevoel
maar angst alom.
Geen zonlicht -
zelfs geen lichtpuntje -
aan de horizon.

Wat moet er komen van prachtig Pathmos
wanneer de cohesie klapt?
Wanneer inbrekers vrij spel hebben
en je zuurverdiende vlees
uit je vriezer wordt gegapt?

Afwachten is uitgesloten
dat zit niet in Pathmos’ aard.
Dan maar het heft in eigen handen.
Dan maar zelf kleur brengen op straat…

In de spookwijk van Enschede
zomert het niet, klinkt er geen muziek.
Maar de huizen mogen dan verlaten zijn
de geest van hoop is dat nog niet.

Wil je reageren op dit gedicht? Stuur dan een mail naar [email protected]