Bloesem, beekjes en het brandmonument: inwoners brengen 'hun' Enschede met potlood in beeld

Inwoners uit Enschede-West en -Zuid gingen de afgelopen maanden aan de slag met potlood en papier. In zes gratis workshops tekenden zij wat hen dierbaar is. Van plekken uit hun jeugd tot herinneringen die ze willen bewaren.

“Overal een buitenbeentje”

Sommige tekeningen zijn persoonlijk, zoals die van Margot. Zij groeide op tussen meerdere culturen: met roots in onder andere Kazachstan, Turkije en Antilliaanse buren in de Bijlmer. Nu woont ze in Twente. “Mensen denken dat dat een voordeel is, maar ik voel me overal een buitenbeentje.”

Margot tekende een meisje met een parel. “In het schilderij is dat een Nederlands meisje met Oosterse kleding. Ik ben juist een Oosters meisje met Nederlandse kleding.”

Meer dan alleen tekenen

De workshops waren vooral populair bij oudere bewoners. Onder begeleiding van community-art specialist Jelena Mitrovic werd getekend, gepraat en gelachen. “We spraken over samen zijn, gemis en verbinding”, aldus Mitrovic. Ondertussen gingen deelnemers aan de slag met hun fijne herinneringen in de stad. Ze tekenden bijvoorbeeld een favoriet beekje, bloesem uit de tuin, een molen of een mooi gebouw uit de stad.

De verhalen van deelnemers zijn vastgelegd door journalist en fotograaf Robert Frieser. Een aantal tekeningen en verhalen is te zien in wijkkranten als De Wester, Brinkpraat, Om de Hoek Gekeken, de Stroinkslander en de Bothoven. Ook schreef Frieser gedichten, naar aanleiding van gesprekken tussen deelnemers tijdens de workshops. Die gedichten zijn toegevoegd aan de voorstelling.

Tussen de tekeningen hangen ook twee grote schilderijen. Die zijn niet tijdens de workshops gemaakt, maar al eerder geschilderd door deelnemer Peter Smit. Hij werkte jarenlang samen met zijn vrouw Jennie en hun goede vriendin Janni in een gedeeld atelier.

De drie deden ook mee aan de workshops van Tukkers Tekenen Hun Verhalen en maakten toen elk een nieuwe tekening. Toch besloot begeleider Jelena Mitrovic om ook de 'oude schilderijen' van Peter op te nemen in de tentoonstelling. “Die schilderijen horen bij hun vriendschap en bij hun liefde voor de stad,” zegt ze. “Het gemis van die gezamenlijke plek om creatief te zijn, leeft sterk bij hen. En het verhaal dat daaruit voortkomt, is door Robert Frieser opgetekend en hangt er nu ook.”