Frank - nu in Twente - bezoekt al wandelend alle 342 gemeenten voor het goede doel: 'Mijn overleden dierbaren inspireren mij'

Op 21 februari dit jaar werd Boerebach 65 jaar. Die dag klonk ook het startschot voor zijn wandeltocht om geld in te zamelen voor de informele zorg* voor kankerpatiënten. “De dierbaren die ik ben verloren, stierven jonger of werden niet ouder dan 65 jaar. Ik heb het dan over mijn vader, mijn drie broers en mijn vrouw. Dat is veel en heftig, maar het was ook wel de inspiratie om met mijn eigen gezondheid iets terug te doen.”

Bijna op de helft

"Ik ben dankbaar dat ik gezond ben en ga mijn gezondheid nu inzetten voor anderen”, aldus de fanatieke wandelaar, die tot voor kort vooral hardliep: "Maar hardlopend kun je niet zoveel meenemen, dus ik heb m'n tempo verlaagd."

Boerebach is inmiddels bijna op de helft van zijn wandeltocht door Nederland. De afgelopen dagen wandelde hij door Twente en op een van die dagen kreeg hij zelfs gezelschap van een medewandelaar uit Delft. Mensen lopen vaak mee, vertelt Boerebach: “Zo'n een à twee keer per week meldt zich iemand die een stuk wil meelopen. Vaak zijn dit mensen die gemotiveerd zijn om te wandelen of zelf een geschiedenis hebben met kanker.”

Maaltijd, bed en ontbijt

Per dag legt hij tussen de 25 à 30 kilometer af en overnacht hij bij onbekende, goedwillende mensen. Ze bieden hem een maaltijd, een bed en een ontbijt aan. Soms doen ze zijn was. Al voordat Boerebach aan zijn reis begon, kreeg hij via zijn website diverse mailtjes van mensen die hem wilden helpen: “De mensen zijn erg gastvrij. Onderweg kom ik soms mensen tegen die mij herkennen en dan drukken ze contant geld in mijn hand voor het goede doel.”

Tijdens zijn reis ontmoet de Zeeuw veel nieuwe mensen, die hun verhalen met hem delen. Regelmatig krijgt hij de vraag of deze tocht een vorm van verwerking is: “Niet per se, zeg ik dan. Soms hoor je verhalen van mensen die raken aan je eigen geschiedenis, maar het is zeker niet zo dat ik de hele dag bezig ben met het verlies van mijn dierbaren.”

Twee blaren

Na twaalf weken en zo’n 165 gemeenten en twee blaren later begint hij te beseffen dat het een pittige klus is. Maar hij laat zich niet uit het veld slaan en stapt onvermoeibaar door: “Er is nog geen dag geweest dat ik erdoorheen zat.”

Niet wachten, maar doen

Om aan deze reis te kunnen beginnen, heeft hij op 1 februari van dit jaar ontslag genomen als directeur bij een basisschool: “Ik dacht: ik kan wachten tot ik 67 ben, maar ik heb ook heel vaak gezien dat mensen allerlei plannen hebben voor als ze met pensioen gaan en dan komt het er niet meer van of worden ze ziek.”

Streefbedrag

Dankzij de barmhartigheid van de mensen die hij de afgelopen weken ontmoette, heeft hij zelf nog geen 100 euro uitgegeven tijdens zijn wandeltocht. De teller voor het goede doel tikt in de tussentijd stevig door en staat op ongeveer 23.000 euro. Het streefbedrag is 128.000 euro.

Waarom zo'n specifiek bedrag? Boerebach: “In het jaar dat mijn vrouw overleed, kregen 128.000 Nederlanders de diagnose kanker en ik denk dat als we voor elk van hen 1 euro kunnen ophalen, dat heel mooi zou zijn.”