En wij? Zijn wij van schulden vrij?

Wat is de rechtvaardiging

voor het onverzadigbaar verlangen

naar meer aanzien,

naar meer macht,

naar een troon met goud behangen,

naar een rijk als nooit gedacht

en dat geen grenzen kent,

dat anderen zijn wil oplegt,

dat zijn eigen zonen offert,

dat zijn dochters slechts laat baren

voor de vreselijke slagveldslacht?

Dat al wie anders is doet haten,

dat al wie nadenkt wantrouwt,

dat al wie in de weg staat weg slaat

en al het mooie afbreekt

dat met grote liefde ooit is opgebouwd?

Wie zijn toch die zelfzuchtige tijdgenoten,

die zich gedragen als genadeloze despoten?

Welke wereld willen zij hun kindskinderen geven,

wat laten zij als erfgoed na?

Zij zouden beter moeten weten,

of zijn zij de herinnering kwijt

aan vroeger tijden van zinloos machtsvertoon?

Beseffen zij de gevolgen van misbruik en van strijd?

En wij? Zijn wij van schulden vrij?

Geven wij gehoor aan de roep om vrede,

durfden wij onze stem te verheffen

toen onschuldigen werden weggevoerd?

Toen kinderen hun land uitgezet,

hun ouders asiel geweigerd,

volkeren ontheemd dwalend

van plek naar plek werden gestuurd?

Vrienden, vrije mensen,

verheft uw stem in luid protest,

laat u horen tegen alle onrecht

in Noord, in Zuid, in Oost en West!

Geert C.A.M. Christenhusz, Stadsdichter van de Stad Oldenzaal.