Dit is het oudste pand van Enschede en dat ziet er van binnen zo uit...

Wie de vroegere naam Elderinkshuis niets zegt, die kent de locatie vast wel. Dit oudste pand van Enschede staat op de hoek van de Oldenzaalsestraat en De Klomp. Zipper Clinics staat er nu bij de entree. Binnen lopen we door een lange gang met een authentieke grijs-witte marmeren vloer. Hier worden alleen kleine ingrepen met plaatselijke verdoving gedaan, zegt Floortje Zipper van de cosmetisch kliniek. „Van flaporen en moedervlekken tot behandelingen tegen huidkanker èn schaamlipcorrecties.” Dat hadden ze meer dan 200 jaar geleden vast niet kunnen bedenken...

1783 prijkt er op de mooie gevel met schilddak. Het Elderinkshuis werd gebouwd in opdracht van het echtpaar Jan Lindeblad en Maria Osselaar voor 2000 gulden. Het gebouw net buiten de stadsmuur is opgetrokken in de stijl van de Amsterdamse grachtenpanden. Het heette oorspronkelijk In de Lindeboom, vernoemd naar de lindes in de straat. In de Franse tijd werd het gebruikt als herberg. In 1799 werd het pand verkocht aan Engbert ter Kuile voor 5450 gulden.

Ter Kuile schonk het huis aan zijn dochter Johanna, die getrouwd was met de fabrikant Joost Maurits Elderink. Deze textielfabrikantenfamilie woonde er ruim 120 jaar. Wat dit gebouw zo bijzonder maakt? Het overleefde als één van de weinige gebouwen de grote stadsbrand in 1862.

Op de voorgevel staat 1783, maar op de achtergevel het jaartal 1961. De verklaring blijkt eenvoudig. Na een brand in 1960 lag de bovenverdieping in de as. De indeling werd daarna veranderd en ook de achtergevel werd een paar meter opgeschoven.

Nu zit er dus een cosmetisch kliniek in, hiervoor Van Deinse Media en ver daarvoor onder meer De Nederlandsche Bank, een tandartsenpraktijk, de jeugdbibliotheek en de muziekschool. In 1993 verkocht de gemeente het pand aan de Oudheidkamer Twente, het latere Van Deinse Instituut. En sinds 2009 is het rijksmonument in handen van Jeroen Achterberg van Van Deinse Media.

Het pand was uitgewoond, aldus de eigenaar. Jeroen Achterberg: „Systeemplafonds, kleine afgetimmerde kantoortjes en overal liepen kabels over de muren. Het was één grote bende.” De verbouwing duurde negen maanden. „De basis van het pand is nu supergoed.” Het onderhoud van dit rijksmonument valt hem dan ook alles mee. „Ramen lappen en schilderen is wel een megaklus. Er zijn 1600 kleine raampjes...”

Binnen gaat Floortje Zipper ons voor naar de eerste verdieping. Ook hier ogen de operatiekamers clean, maar niet klinisch. „Voor de grotere operaties wijken we uit naar onze locatie in het ziekenhuis in Hardenberg”, zegt ze. Aan de kapstok hangen smetteloos witte doktersjassen, op tafel liggen blauwe handschoenen, pennen en stiften. „Deze kamer wordt gebruikt om de operatie nog eens door te spreken en het lichaam af te tekenen.”

De meest uitgevoerde operatie? Dat is zonder twijfel de ooglidcorrectie. Zipper: „Er rust geen taboe meer op. Mensen zien dat de buurvrouw het heeft laten doen en willen het zelf dan ook. Verder doen we ook veel borsten en buiken.” En het meest verrassende is misschien wel de schaamlipcorrectie. „Ook die worden hier vaak uitgevoerd.”

Op de ruime, lege zolderverdieping vraagt Zipper: „En, wat vinden jullie van het pand?” Zelf was ze bij binnenkomst direct verkocht. „Dat is alweer zes jaar geleden.” Toen begon ze deze kliniek samen met Michel Cromheecke. Daarvoor werkten ze bij Bergman Clinics. Zij in het management, hij als plastisch chirurg. „Nu werken we met tien collega’s op deze bijzondere plek.”

Branden, oorlogen, verval en ook stadsvernieuwingen: het Elderinkshuis doorstond dat allemaal. Op het pand zit overigens nog steeds een woonbestemming. Eigenaar Jeroen Achterberg: „Misschien wordt het ooit ook wel weer een woonhuis. Misschien...”