GEESTEREN – Vogelwerkgroep Geesteren zet drones in voor weidevogelbeheer en op die manier zijn afgelopen weekend vier gruttokuikens gered van de verdrinkingsdood. De nieuwe werkwijze is uniek in Nederland.
Vier zeldzame gruttokuikens die met hun ouders onderweg waren naar het plasdrasgebiedje 200 meter verderop, zijn gered met de speciale weidevogeldrone van de Vogelwerkgroep Geesteren. De kuikens moesten een diepe sloot oversteken naar het plasdrasgebied. Vorig jaar ging dat mis; toen zijn de kuikens verdronken. Dat wilde Vogelwerkgroep Geesteren dit jaar voorkomen, vandaar dat ze besloten een heel nieuwe methode in te zetten: een speciale weidevogeldrone.
“Lastig was wel dat de kuikens op een beeldscherm niet groter zijn dan 1 pixel en daardoor vrijwel onzichtbaar in het 40 centimeter hoge gras. Alleen als ze gaan lopen zie je een stipje op de beelden bewegen,” aldus voorzitter Hennie Schröder van Vogelwerkgroep Geesteren. “Deze manier van werken was een nieuwe ervaring voor ons als Vogelwerkgroep Geesteren. We gebruikten onze weidevogeldrone met speciale software van Dronexpert in Bentelo.”
Vroeg in de ochtend
Het nest was uitgekomen in een weiland met hoog gras. Gebiedscoördinator Leonard Rouhof van Agrarisch Natuurbeheer Midden Overijssel vroeg Vogelwerkgroep Geesteren of zij de kuikens konden vinden met de drone. Piloot Robin Woudstra en veldwerker Maarten Rijsman zijn zondagochtend om 4.45 uur naar het weiland gegaan, ruim voor zonsopkomst.
“Twee kuikens waren vrij snel gevonden. Ze zaten nog bij het nest", legt Schröder uit. “Maar nummer drie vonden zij veel later en nummer vier pas na heel lang zoeken. De kuikens drukken zich. Ze blijven stil zitten totdat het gevaar is geweken. Als ze gaan lopen, zie je een puntje bewegen op het beeldscherm en kan de veldwerker het diertje met de GPS-coördinaten vinden en oppakken. De piloot en veldwerker moesten dus enorm veel geduld oefenen. Dit hebben nog niet eerder gedaan en voor zover bekend is dit uniek in Nederland.”
::foto2::
Heel eind lopen
“De kuikens liepen al anderhalf uur nadat ze uit het ei waren gekropen en twee kuikens waren al onderweg naar een plasdrasgebied, 200 meter verderop. Ze waren misschien al een dag aan het lopen en waren halverwege,” zegt Schröder.
Woudstra en Rijsman besloten de kuikens te verplaatsen in een bak met daarin vier flessen warm water. De grutto-ouders hadden dat echter pas na een uur door. Besloten werd om de bak in kleine etappes te verplaatsen. Eerst 10 meter, daarna 20 meter, toen 30 meter en uiteindelijk 50 meter. Toen waren ze bij het plasdrasgebied. Dat duurde uiteindelijk 4 uur, maar toen konden de kuikens met hun ouders herenigd worden, in het beoogde plasdrasgebied.
Hennie Schröder filmde de hereniging met zijn mobiele telefoon. "Dit was een prachtig Moederdagcadeau voor mama grutto,” concludeerde hij tevreden.