Je bekijkt nu een artikel uit het archief
Dit artikel is niet geoptimaliseerd voor de huidige 1Twente-website. Hierdoor kan het voorkomen dat de opmaak wegvalt, er media ontbreekt en/of metadata incorrect is.
Nieuws
Enschede
Column Bert Hassink 3 juni 2016
Spiegelen Kent u dat, dames en heren, zich spiegelen? Vast wel. We doen dat allemaal wel eens, al moet ik direct toegeven: de één wat meer dan de ander.
Ik kom hierop, omdat ik deze week van de griffie van de gemeenteraad van onze mooie stad een uitnodiging kreeg voor een spiegelbijeenkomst. Het doel van deze bijeenkomst is dat de raadsleden leren van onze ervaringen als regelmatig bezoeker van de commissievergaderingen. Dus de raadsleden willen leren van de boeren, burgers en buitenlui.
Klinkt mooi en het is zeker ook een goed initiatief. De raadswerkgroep Stad & Bestuur heeft de ambitie om te zorgen dat bewoners en hun inbreng meer centraal staan in de besluitvorming. Ik verzin dit niet. Het is een letterlijk citaat uit de mail van de raadsgriffie.
En die zin liet me voor langere tijd niet meer los : 'De raadswerkgroep heeft de ambitie om te zorgen dat bewoners en hun inbreng meer centraal staan in de besluitvorming'. Dank je de koekoek! Het moet niet mooier worden. Is het niet altijd zo dat je als politicus ervoor moet zorgen dat bewoners en hun inbreng centraal staan in de besluitvorming. Voor wie anders dan de bewoners in je stad zit je in de raad, niet dan?
Ik weet niet of u wel eens een commissievergadering heeft bijgewoond. Zeker een bijzondere ervaring, vooral als je dan ook nog wilt inspreken. Je hebt je keurig binnen de gestelde termijn aangemeld als inspreker en dan krijg je voordat de beraadslagingen beginnen het woord. En wel voor maximaal vijf minuten. De commissieleden kunnen dan nog een enkele vraag stellen en dan beginnen ze onderling te debatteren. Veelal bedanken ze dan de inspreker of insprekers voor hun bijdrage, maar veelal blijft het ook daarbij. Vooral de partijen die samen het coalitieakkoord hebben gesloten houden de rijen dan gesloten.
Mijn eerste vraag aan de raadswerkgroep Stad & Bestuur is de volgende: 'Kunt u aangeven in hoeveel gevallen het inspreken van inwoners heeft geleid tot een wezenlijke verandering van standpunt van de gemeenteraad?' En daaropvolgend de vraag: 'En over welk percentage hebben we het dan als we alle agendapunten in de collegeperiode waarop ingesproken is op 100 zetten?'
Ik ken de uitkomst niet, maar het zal een erg laag percentage zijn. Het zal de 1% niet halen denk ik. Het inspreken bij een commissievergadering is als in een donker gekleurde broek plassen. Het geeft een warm gevoel, maar niemand die het merkt. O zeker, men hoort je wel, maar men luistert niet.
En daar zit nu juist het knelpunt. Wil je de inwoners betrekken bij de besluitvorming, dan moet je als raadslid vòòr het debat je informatie ophalen. En ik weet echt wel dat dat wel gebeurt. Maar heel vaak bij bloedbroeders en -zusters. Een beetje veilig dus.
Ik ben van mening dat de kloof tussen politiek en inwoners groot is. En dat deze kloof niet gedicht kan worden. Door te stemmen geef ik mijn vertrouwen aan een aantal politici van een partij. Zij mogen dan namens, ondermeer mij, hun stem laten horen en uitbrengen. Is het zo dat ik tijdens een raadsperiode het ergens niet mee eens ben, dan laat ik van mij horen.
De raadswerkgroep wil zich spiegelen aan de bewoners van onze mooie stad. Van Dale zegt over zich spiegelen aan iemand dat dat betekent dat je een voorbeeld neemt aan iemand. Op 20 juni kunnen we gaan spiegelen in de commissiekamer van ons mooie stadhuis. Zal me benieuwen.
Ach spiegeltje, spiegeltje aan de wand, welk raadslid reikt ons inwoners daadwerkelijk de hand?
Klinkt mooi en het is zeker ook een goed initiatief. De raadswerkgroep Stad & Bestuur heeft de ambitie om te zorgen dat bewoners en hun inbreng meer centraal staan in de besluitvorming. Ik verzin dit niet. Het is een letterlijk citaat uit de mail van de raadsgriffie.
En die zin liet me voor langere tijd niet meer los : 'De raadswerkgroep heeft de ambitie om te zorgen dat bewoners en hun inbreng meer centraal staan in de besluitvorming'. Dank je de koekoek! Het moet niet mooier worden. Is het niet altijd zo dat je als politicus ervoor moet zorgen dat bewoners en hun inbreng centraal staan in de besluitvorming. Voor wie anders dan de bewoners in je stad zit je in de raad, niet dan?
Ik weet niet of u wel eens een commissievergadering heeft bijgewoond. Zeker een bijzondere ervaring, vooral als je dan ook nog wilt inspreken. Je hebt je keurig binnen de gestelde termijn aangemeld als inspreker en dan krijg je voordat de beraadslagingen beginnen het woord. En wel voor maximaal vijf minuten. De commissieleden kunnen dan nog een enkele vraag stellen en dan beginnen ze onderling te debatteren. Veelal bedanken ze dan de inspreker of insprekers voor hun bijdrage, maar veelal blijft het ook daarbij. Vooral de partijen die samen het coalitieakkoord hebben gesloten houden de rijen dan gesloten.
Mijn eerste vraag aan de raadswerkgroep Stad & Bestuur is de volgende: 'Kunt u aangeven in hoeveel gevallen het inspreken van inwoners heeft geleid tot een wezenlijke verandering van standpunt van de gemeenteraad?' En daaropvolgend de vraag: 'En over welk percentage hebben we het dan als we alle agendapunten in de collegeperiode waarop ingesproken is op 100 zetten?'
Ik ken de uitkomst niet, maar het zal een erg laag percentage zijn. Het zal de 1% niet halen denk ik. Het inspreken bij een commissievergadering is als in een donker gekleurde broek plassen. Het geeft een warm gevoel, maar niemand die het merkt. O zeker, men hoort je wel, maar men luistert niet.
En daar zit nu juist het knelpunt. Wil je de inwoners betrekken bij de besluitvorming, dan moet je als raadslid vòòr het debat je informatie ophalen. En ik weet echt wel dat dat wel gebeurt. Maar heel vaak bij bloedbroeders en -zusters. Een beetje veilig dus.
Ik ben van mening dat de kloof tussen politiek en inwoners groot is. En dat deze kloof niet gedicht kan worden. Door te stemmen geef ik mijn vertrouwen aan een aantal politici van een partij. Zij mogen dan namens, ondermeer mij, hun stem laten horen en uitbrengen. Is het zo dat ik tijdens een raadsperiode het ergens niet mee eens ben, dan laat ik van mij horen.
De raadswerkgroep wil zich spiegelen aan de bewoners van onze mooie stad. Van Dale zegt over zich spiegelen aan iemand dat dat betekent dat je een voorbeeld neemt aan iemand. Op 20 juni kunnen we gaan spiegelen in de commissiekamer van ons mooie stadhuis. Zal me benieuwen.
Ach spiegeltje, spiegeltje aan de wand, welk raadslid reikt ons inwoners daadwerkelijk de hand?
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie?
Tip onze redactie via mail of telefoon. Deze vind je op onze contactpagina.
Download onze app
